خبرگزاری شبستان _ خرم آباد، انتخابات، نماد دموکراسی و مردم‌سالاری است و مردم با حضور در پای صندوق‌های اخذ رأی سرنوشت خود را رقم می‌زنند.
امروز با آغاز ثبت نام انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، تنور انتخابات با ثبت اسامی داوطلبان نمایندگی مردم در سراسر کشور داغ شد.
فعالیت های انتخاباتی برخی از داوطلبان از چهار سال گذشته آغاز شده است و اما از ابتدای سال جاری به وفور شاهد فعالیت های تبلیغاتی آشکار و پنهان داوطلبان هستیم.
در بین داوطلبان نمایندگی مردم، افرادی از سر دلسوزی، احساس وظیفه و همتی برای رفع مشکلات مردم گام در این وادی نهاده اند و افرادی دیگر حتی با کمترین توان تنها به پشتوانه طایفه گرایی چشم به کرسی نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی دوخته اند.
روزگاری دور، طایفه و قومیت نقش مهمی در زندگی مردم داشته است، امروز هم در برخی مناطق کشور به عنوان ریشه، اصالت و... کماکان مورد توجه است.
گرچه اصالت و دانستن گذشته نیک و زندگی نیک خالی از لطف نیست و در بسیاری از موارد می تواند بستر غرور و شور آفرینی باشد، اما در عرصه انتخابات با توجه به تجربه ادوار گذشته به نظر می رسد اندیشه طایفه ای گرایی پوسته ای کهنه است که تنها منجر به پشیمانی برای مردم می شود.
طایفه گرا ها تنها افراد طایفه خود را شایسته می دانند و فردی ضعیف، بدوم کمترین سابقه فعالیت فرهنگی و اجتماعی را به صرف هم طایفه بودن حمایت می کنند و مجالی برای حضور افراد شایسته به دلیل داشتن طایف های کوچک باقی نمی ماند.
به عبارت بهتر طایفه گراها فرد ناتوان و ضعیف اما هم طایفه ای خود را شایسته تر از افراد توانای دیگر می دانند که با آنها نسبت طایفه ای ندارد، و در این میان همه مردم استان متضرر می شوند.
همانطور که لفظ ژن خوب در نزد آحاد مردم جامعه منفور شد و لفظ آقازاده(خود برتربینی به واسطه شخصی دیگر) دنیایی از بیزار را در افکار عمومی به همراه دارد، انتخاب فلان شخص به خاطر هم طایفه بودن و هم شهری بودن انتخابی اشتباه و بسیار زیان آور است.
هرساله قبل از برگزاری انتخابات همچون انتخابات مجلس شورای اسلامی و شورای شهر و روستا داوطلبان با دست به دامان شدن بزرگان طایفه، کاروان‌های تبلیغاتی راه انداخته و برگزاری مجالس خانگی طایفه‌ای نویدبخش آسیبی جدی در حوزه انتخابات در استان است، آسیبی که می‌تواند منشاء حضور افراد نالایق و پس زدن افراد توانمند در عرصه‌های بسیار خطیر شود.
واضح است که استمرار این فرهنگ و تاکید بر طایفه‌گرایی و تنها به طایفه، فامیل و خویشاوندان خود اندیشیدن مانعی جدی بر سر راه شایسته‌سالاری است و این تعصبات کور که گاهی داوطلبان فرصت‌طلب به آن دامن می‌زنند مهم‌ترین مانع بر سر راه رشد و پیشرفت استان است.
انتخاب طایفه‌ای، سدی بر سر راه افراد توانمندی است که درد استان دارند و در واقع مانعی برای مشارکت‌های اجتماعی و سیاسی سالم می‌شود.
به فرموده امام خمینی (ره) :«مجلس در راس امور قرار دارد» و طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی، مجلس در نظام جمهوری اسلامی ایران محور بسیاری از تصمیم گیری ها، قانونگذاری ها، برنامه ریزی ها است و چراغ هدایت دولت و ملت را به دست دارد.
وقتی نماینده طایفه در جلسات مهم خواب آلود نشسته و تنها به عزل و نصب اقوام خود در ادارات می اندیشید، این مردم هستند که تاوان انتخاب اشتباه جمعی از طایفه های بزرگ را پرداخت می کنند.
نمایندگانی که برای کسب آرای مردم دست به دامان بزرگان طوایف می شوند و با وعده خود را وامدار طوایف می کنند، در طول چهار ساله نمایندگی خود چه در شوراهای اسلامی شهر و روستا و چه در نتخابات نمایندگان مجلس شورای اسلامی تنها به عزل و نصب در ادارات، شرکت ها و ... می اندیشد و بخش مهمی از وقت خود را صرف انتصاب افراد طایفه خود به عنوان مدیر، آبدارچی، نگهبان و.... می کند.
امروز بیکاری مهم ترین دغدغه مردم استان لرستان است، صادقانه به دور از توهم طایفه گرایی در می یابیم که نمایندگان کم توان نقش مهمی در بیکاری جوانان، اعتیاد، تعطیلی صنایع و وضعیت نامناسب اجتماعی دارند.
متاسفانه طایفه گرایی برنده میدان مبارزه با شایسته سالاری بوده و در حال حاضر در استان لرستان وزنه وابستگی های طایفه ای سنگین تر و موثر تر از شایسته سالاری است.
نظر شما