خبرگزاری شبستان، سرویس فرهنگی، مریم داوری: 18تیر به عنوان روز رسمی ادبیات کودک و نوجوان در کشور اعلام شده است. روزی که مقارن است با روز درگذشت مهدی آذریزدی نویسنده و بازنویس خوب کشورمان در سال ۱۳۸۸ وی بیش از ۲۰ عنوان کتاب برای بچه‌ها نوشته است که از آن جمله می توان به «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب»، «قصه‌های تازه از کتابهای کهن»، «گربه ناقلا»، «گربه تنبل»، «مثنوی»( برای بچه‌ها)، «مجموعه قصه‌های ساده» و تصحیح «مثنوی» مولوی (برای بزرگسالان) اشاره کرد. روز ادبیات کودک ونوجوان فرصت مناسبی جهت آشنا کردن کودکان با کتاب و بهانه‌ای برای ورود کتاب به زندگانی کودکان است. به مناسبت روز ادبیات کودک و نوجوان گفتگویی با «علی باباجانی»، شاعر و نویسنده خردسال، کودک و نوجوان ترتیب دادیم که قسمت دوم و آخر آن بدین شرح است:
بعد از انقلاب اسلامی ادبیات کودک و نوجوان چه جایگاهی پیدا کرد؟
بعد از انقلاب اسلامی ادبیات کودک و نوجوان به رشد قابل توجه ای رسید. کتاب های درسی از نظر آموزشی تخصصی شدند و حتی از نظر سنی رده بندی شدند. شاعران و نویسندگان کارهایی کردند که مورد نیاز کودکان و نوجوانان باشد و تلاش کردند که بر اساس نیازها و دنیای کودکان و نوجوانان اثر تولید کنند و اما مشکلی که وجود داشت، این بود که شعرها کلی بودند.با شکل گیری انقلاب یک سری مفاهیم به کتاب های درسی افزوده شد، مانند انقلاب، دفاع مقدس و مسایل مذهبی. برخی شاعران همچون محمدرضا سنگری و غلامعلی حداد عادل کارهایی برای کودکان انجام دادند و مفاهیم مذهبی را برای کودکان و نوجوانان بازگو کردند.
آیا در اوایل انقلاب شاعران و نویسندگانن توانسته بودند مفاهیم مذهبی را به زبان کودکانه تبیین کنند؟
نه مشکلی که وجود داشت، این بود که زبان و حس کودکانه در این اشعار وجود نداشت. بعد از مدتی شاعران در این حوزه تخصصی کار کردند. مصطفی رحماندوست، قیصر امین پور، اف
سانه شعبان نژاد، شکوه قاسم نیا و ناصر کشاورز حرکت های جدید و خوبی در شعر کودک و نوجوان انجام دادند، نیازهای کودک و نوجوان را درک کردند و با حس و زبان کودکانه شعر سرودند.
ادبیات کودک و نوجوان چه زمانی به طور تخصصی وارد کتابهای درسی شد؟
بعد از مدتی از شکل گیری انقلاب اسلامی، آموزش و پرورش به این نتیجه رسید که از اشعار مختص کودک و نوجوان در کتاب های درسی استفاده کند. در حال حاضر می بینیم که علاوه بر شعرهای پیشینیان از شعرهای شاعران امروزی نیز در کتاب های درسی استفاده می کنند.
در حال حاضر کتابهای درسی ما از لحاظ ادبیات کودک و نوجوان مشکل خاصی دارد یا خیر؟
مشکلی که هست، این است که مافیایی وجود دارد و اجازه نمی دهد که بسیاری از شعرها در کتابهای درسی چاپ شود؛ به عنوان مثال کتاب هدیه های آسمانی در دست شاعر و نویسنده ای است که از پنج شعری که در کتاب استفاده کرده است سه شعر برای خودش و دو شعر برای شاگردان اش است. متاسفانه به نوعی رابطه بازی در کتاب های درسی وجود دارد.
وضعیت ادبیات کودک و نوجوان در کتابهای غیر درسی چگونه است؟ آیا این کتابها تخصصی شده اند؟
امروزه شعرها و داستان هایی که شاعران و نویسندگان کار می کنند، تخصصی است و به این تخصصی شدن افزوده نیز می شود. می بینیم که حتی گروه سنی کودک را به رده های الف، ب، ج، د و ه تقسیم بندی کرده اند. در حال حاضر مشاهده می کنیم که شاعر و نویسنده ای فقط به عنوان مثال در عرصه خردسال کار می کند و این تخصصی شدن اتفاق خوبی است؛ به عنوان مثال خانم شکوه قاسم نیا برای خردسالان کار می کند، قیصر امین پور در عرصه نوجوان کار می کرد. بیوک ملکی و افشین علاء برای نوجوانان کار می کنند . این تخصصی شدن کار، اتفاق خوبی است که به ارتقای شعر کودک و نوجوان اضافه می کند.
نظر شما