یه گزارش خبرگزاری شبستان در کرمانشاه، ظهر روز نهم ذی‌حجه تا غروب آفتاب، هنگامه شور و شعور است. زمانی که حاجیان با لباس احرام در سرزمین عرفات با دعای پرشور عرفه، اذن ورود به حرم و حریم امن پروردگار را طلب می‌کنند. امیرمتقیان حضرت علی علیه‌السلام درباره راز وقوف در عرفات فرمودند: «عرفات، خارج از مرز حرم است و مهمان خدا باید بیرون از دروازه، آن قدر تضرع کند تا لایق ورود به حرم شود.»
عرفه فرصت خداشناسی، تفکر در قدرت‌ها و نعمت‌های الهی و روز توبه و بازگشت به درگاه الهی است.
عرفه بهانه زلال اجابت و عرفات، سجاده‌ای گسترده به سمت قبله امید است. عرفه آن روزی است که سخت‌ترین گناهان بخشوده می‌شوند؛ که پیامبر اکرم (ص) در این باره فرمودند: «برخی از گناهان جز در عرفات بخشیده نمی‌شوند.»
روزی است که بندگان خدا جملات زرین دو دعای مشهور عرفه را بر زبان می‌رانند و از معانی عمیق آنها بهره می‌گیرند. دعای اول، دعای عرفه سید و سالار شهیدان، امام حسین علیه‌السلام و دعای دوم، دعای عرفه امام زین‌العابدین علیه السلام است.
در فرازی از دعای عرفه امام حسین علیه‌السلام می‌خوانیم: «خدایا! چنانم کن که از تو بترسم، گویا که تو را می‌بینم، و با پرهیزگاری، مرا خوشبخت گردان، و به نافرمانی‌ات مرا بدبخت مگردان ... خدایا قرارده بی‌نیازی را در ذاتم، و یقین را در دلم، و اخلاص را در عملم و نور را در دیده‌ام ... خدایا گرفتاری‌ام را برطرف کن، و زشتی‌ام را بپوشان و خطایم را بیامرز.»
خدایا تو خود، ما را نیازمندان درگاه خود قرار داده‌ای. پس در روز عرفه، فرصت بازگشت به سوی خودت را به ما عطا کن. ای مهربان‌ترینِ مهربانان.
سیروس صدیقی
نظر شما