لزوم حفظ شعائر حسینی/ عزاداری محرم با رعایت شیوه نامه های بهداشتی برگزار شود

خبرگزاری شبستان _ رشت، تعطیلی مراسمات عزاداری در محرم به دلیل اپیدمی کرونا که برخی روی آن تاکید هم دارند به عقیده صاحبنظران کار شایسته‌ای نیست، زیرا محرم از مهم‌ترین شعائر دین اسلام است بنابراین می‌توان با یک برنامه‌ریزی اصولی و با رعایت کامل پروتکل‌ها مقدمات اقامه این شعائر را به نحوی جدید و البته شایسته فراهم کرد.

 

با توجه به در پیش بودن ایام ماه محرم و برافراشته شدن پرچم عزاداری اباعبدالله‌الحسین(ع) و یاران باوفایش، و با توجه به محدودیت‌هایی که به جهت شیوع کرونا در جامعه حادث شده گفت‌وگویی را با حجت‌الاسلام محمدرضا خیرخواه، مسئول فرهنگی گلزار بزرگ شهدای رشت، هادی سیاسی و از اساتید نهادها و اماکن نظامی استان گیلان داشتیم که به شرح زیر است.

 

 

 

برگزاری جلسات و مراسمات عزاداری اباعبدالله‌الحسین(ع) ریشه در فرهنگ و تاریخ مردم ایران اسلامی دارد و همواره از شکوه خاصی برخوردار بوده و تاکنون هم فضای آن با شور حسینی و بصیرت مثال زدنی ادامه یافته است.

 

با توجه به نزدیک شدن ایام محرم لازم است تا در این رابطه یک دستورالعمل صحیح و قابل اجرا اعلام شود و از این طریق سوگواری برای خاندان نبوت(ص) به ویژه سالار شهیدان حضرت اباعبدالله(ع) به درستی و با کمترین خطر ابتلا به کرونا برگزار شود. 

 

شیوع ویروس کرونا در کشور و افزایش روز افزون تعداد مبتلایان و فوت شدگان ناشی از این بیماری، موجب شده تا بسیاری از مذهبی ها به خصوص هیأتی ها نگران برگزاری جلسات مذهبی در ماه محرم باشند. نگرانی این قشر به آن دلیل است که با شیوع موج اول این بیماری در اسفندماه، مجالس متعدد مذهبی در مناسبت‌های ماه های رجب، شعبان و ماه رمضان لغو و بعضاً به صورت مجازی برگزار شد.

 

نهایتاً با توصیه مقام معظم رهبری و اعلام ستاد ملی مبارزه با کرونا، مساجد، حرم‌های اهل بیت و هیأت‌های مذهبی با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، فعالیت خود را از سر گرفتند.

 

 

 

متأسفانه این روزها رشد یک باره و جان سختی ویروس کرونا دوباره شهروندان ایرانی را در خصوص برگزاری آیین‌های مذهبی نگران کرده است. اما باید توجه داشت که تعطیلی مراسمات عزاداری در محرم کار شایسته‌ای نیست و این عمل به تعبیری یعنی تعطیلی یکی از مهم‌ترین شعائر دین که البته تمام اسلام مدیون این ماه و حوادث سوزناک این ماه است، لذا باید به دنبال راه چاره بود. 

 

 

 

طبق اعلام ستاد مقابله با کرونا تجمع در مکان‌های سربسته و فاقد تهویه مناسب به دلیل افزایش احتمال ابتلا جایز نیست بنابراین ما می‌توانیم جلسات محرم را در فضای باز یا فضای سرپوشیده با سقف‌های بلند و با رعایت ضوابطی مانند استفاده اجباری از ماسک و مانند اینها اجرایی کنیم. 

 

علاوه بر این می‌توانیم تمهیداتی را فراهم کنیم تا به موجب آن نذورات به سمت اقلام بهداشتی یا سبدهای ارزاق مواد غذایی سوق پیدا کند که البته در همین باره تجربه خوبی نیز در جریان برگزاری رزمایش مواسات، همدلی و کمک مؤمنانه به دست آمد و چنین حرکت‌هایی می‌تواند همچنان استمرار پیدا کند.

 

 

 

حضرت آیت الله وحید خراسانی حفظه الله کلامی به این مضمون دارند و می‌فرمایند: شعائر اهل بیت(ع) و خصوصاً اقامه عزای سیدالشهداء(ع) نباید تعطیل شود، ولیکن با رعایت جهات بهداشتی و آنچه متخصصان امر توصیه می‌کنند.

 

 

اعتقاد دارم به ویژه در زمان حال حاضر جلسات خانوادگی هم جزء مصادیق برگزاری جلسات عزاداری هستند، به بیان دیگر هرخانه یک هیئت محسوب می‌شود، همه می‌توانند در خانه‌هاشان بنشینند و عزاداری کنند از طرفی رسانه ملی هم با تولید برنامه‌های مناسبتی و پخش آن می‌تواند در این امر مشارکت فعال داشته باشد.

 

 

نصب پرچم مشکی در خانه‌ها و کوچه‌ها، برگزاری مراسم آنلاین و تلویزیونی، ارائه نذری در ظروف یکبار مصرف با رعایت اصول بهداشتی و همچنین تشکیل دستجات ضدعفونی، اهدای خون، کمک به نیازمندان هم اقدامات خوب و ارزشمندی است که می‌تواند در این ایام اجرا شود.

 

علاوه بر این‌ها اگر نذری‌ها برای محل و مصرف خاصی وقف نشده‌اند و یا نذر جدیدی صورت می‌گیرد، می‌تواند به سمت حمایت از خانواده‌های آسیب دیده کرونا هدایت شود و یا توزیع اقلام بهداشتی در دستور کار قرار گیرد.

 

 

 

در واقع موضوع بحث ما حفظ این واقعه و بازگوکردن اهداف قیام عاشورای حسینی است که لازم و واجب است. در این جهت باید همه اقشار و آحاد مردم به بهترین حالت ممکن این ماه را زنده نگهدارند.  

 

 

در اینجا لازم می‌دانم فضیلتی از فضائل مربوط به عزاداری در این ماه را بازگو کنم.امام رضا(ع) در حدیثی می‌فرمایند: كان ابى اذا دخل شهر المحرم لا يرى ضاحكا و كانت الكابة تغلب عليه حتى يمضى منه عشرة ايام، فاذا كان اليوم العاشر كان ذلك اليوم يوم مصيبته و حزنه و بكائه... یعنی هر گاه ماه محرم فرا می‌رسید، پدرم (موسى بن‏ جعفر) ديگر خندان ديده نمی‌شد و غم و افسردگى بر او غلبه می‌یافت تا آن كه ده روز از محرم می‌گذشت و روز دهم محرم كه می‌شد، آن روز، روز مصيبت و اندوه و گريه پدرم بود.

 

یا در حدیثی رسول‌الله(ص)فرمودند؛ يا فاطمة! كل عين باكية يوم القيامة الا عين بكت على مصاب الحسين فانها ضاحكة مستبشرة بنعيم الجنة.یعنی فاطمه جان! روز قيامت هر چشمى گريان است، مگر چشمى كه در مصيبت و عزاى حسين گريسته باشد، كه آن چشم در قيامتخندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده می‌شود.

 

همچنین حدیث دیگری هم از امام رضا(ع) است که می‌فرمایند؛ اِنْ سَرَّکَ اَنْ تَکُونَ مَعَنا فىِ الدَّرَجاتِ الْعُلى مِنَ الجِنانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنا. در اینجا امام رضا(ع) به ریّان بن شبیب فرمود:اگر تو را خوشحال مى‌کند که در درجات والاى بهشت با ما باشى، پس در اندوه ما غمگین باش و در شادى ما خوشحال باش.