خبرگزاری شبستان؛ گروه قرآن و معارف: قیام امام حسین (ع) برای خدا بود و در این راه تنها به او توکل داشت و در مسیر جهاد در راه پروردگارش ، تحمل همه سختی ها برایش آسان بود. در قبل ، بعد و در روز حادثۀ عاشورا ، ایشان و یارانشان بارها بر این اصل اساسی تأکید کردند. حسین بن علی هنگام وداع جانسوز با خانواده خود ، با ایمانی راسخ به پرورگار ، خطاب به آنها چنین می فرماید : « بدانید که خدا حامی و حافظ شماست و به زودی شما را از شرّ دشمنان نجات می دهد و عاقبت کار شما را خیر می گرداند.» آن امام شهید به هنگام شهادت مظلومانه خود نیز خدا را فراموش نکرد و چنین زمزمه می نمود : « ای خدای بلند مرتبه و دارای قدرت و جبروت ، در حالی که ضعیفم از تو کمک می خواهم و بر تو توکّل می کنم و همین مرا کافی است. » و سرانجام با وجود همۀ مصیبت ها و رنج ها فرمود: «اى خداى من، من راضى به قضا و حکم تو و تسلیم امر و اراده ات هستم . هیچ معبودى جز تو نیست اى پناه هر پناه جو.» این ایمان و توکل به خداوند باعث شد تا امام حسین (ع) و یارانش همواره با اخلاص و فقط برای کسب رضای خداوند حرکت کنند و خداوند نیز قیام آنها را جاودانه کرد.
همزمان با ماه محرم و ایام عزاداری سالار شهیدان برای تشریح ابعاد قیام ابا عبد الله الحسین(ع) خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان با حجت الاسلام عبدالرحمن غیاث، استاد علوم دینی و کارشناس برجسته مذهبی سلسله گفت و گو هایی انجام داده است که بخش چهارم آن منتشر می شود.
حجت الاسلام غیاث گفت: امیدواریم که خداوند متعال توفیق همراهی و همگامی با ابا عبدالله الحسین و یاران باوفایشان را به همه انسان ها عنایت بفرماید. تحلیلی که از امام حسین (ع) می توانیم داشته باشیم در یک فضای عمومی و انسانی از همه اقشار و همه افکار عبارت است از انسان کامل، انسانی که استعدادهای انسانی خود را صددرصد شکوفا کرده است، بنابراین همه انسان های دیگر که چنین حالتی ندارند می توانند این حضرت را الگو قرار دهند.
این استاد علوم دینی افزود: در یک فضای دینی مرکب از همه ادیان آسمانی بهترین تعبیری که می شود از امام حسین (ع) کرد بنده مخلص خداست. برای همه دیندارها شخصیتی مثل امام حسین (ع) الگو بوده، هست و خواهند بود؛ کسی که قدم به قدم زندگی او بر اساس یاد خدا و نام خدا و در جهت رسیدن به رضای خدا سپری شده است.
وی به تحلیل نهضت امام حسین(ع) پرداخت و گفت: در تحلیل نهضت امام حسین (ع) به سه منبع می توان اشاره کرد؛ یکی تاریخ، دیگری سخنان افراد مختلف در این باره و سوم سخنان معصومین (ع) مخصوصا خود امام حسین (ع)، این تحلیل ها را لازم داریم تا تجلیل ما از امام حسین (ع) در ایام شهادت شان در قالب عزاداری و در ایام ولادت شان در قالب جشن بتواند یک گرامیداشت مفید، مطلوب و موثر باشد.
حجت الاسلام غیاث گفت: در بررسی حرکت ها ما با یک سلسله چهارچوب هایی می توانیم تکیه کنیم. هر حرکتی را که بتوانیم بررسی کنیم ماهیت اش و کلیت اش را یکسری چهارچوب ها تشکیل داده است که هر حرکتی با تحقق خود چیزهایی را نفی و چیزهایی را اثبات می کند حتی نوشیدن یک لیوان آب تشنه بودن را رفع و نفی می کند، سیراب شدن و سلامتی را اثبات می کند. یک کلید را می زنید چراغ اتاقی روشن می شود، تاریکی در آن فضا نفی می شود و روشنایی در آن اتاق اثبات می شود. در راستای شناخت حرکت امام حسین (ع) مبتنی بر این اصل می توانیم پیگیری کنیم که امام حسین چه چیزهایی را نفی کرده و چه چیزهایی را اثبات کرده اند.
کارشناس برجسته مذهبی ادامه داد: اگر در راستای حرکت امام حسین(ع) ما سعی کنیم همان چیزها را که حضرت نفی کرده و همان چیزهایی که ایشان اثبات کرده اثبات کنیم. حرکت ما در عرصه های مختلف حرکت حسینی خواهد بود. یکی از جامع ترین مطالب در تبیین این مطلب سخنان خود ما حسین (ع) می باشد؛ آن هم در یک جمع بسیار شاخص و موثر آن طور که در تاریخ نقل شده است. این مطالب امام در جمعی مطرح شده که همان طور که در منابع تاریخی ذکر شده که اگر حرکت می کردند به تبع آنها عده زیادی با آنها همراه می شدند.
حجت الاسلام غیاث گفت: در این مجلس امام حسین (ع) در تبیین حرکت خودشان دو چیز را نفی می کردند؛ یکی دنیاطلبی و دیگری قدرت طلبی یعنی دنیا برای دنیا و قدرت برای قدرت در چهارچوب حرکت امام حسین (ع) مردود بود و جایی نداشت. نقطه مقابل دنیا برای آخرت یا دنیا آخرت برای خدا است. نقطه مقابل آن قدرت برای خدمت است. ما در تحلیل حرکت امام حسین (ع) این معنا را به زیبایی می توانیم درک کنیم که امام حسین (ع) دنیا را برای دنیا نمی خواستند.
وی خاطر نشان کرد: امام حسین(ع) با قیام خود نمی خواستند به دنیا برسند بلکه امکاناتی اگر از دنیا در اختیار قرار گرفته بودند به قول شهید بزرگوار شهید مظلوم آیت الله بهشتی در جهت خدمت به کار می گرفتند و همچنین دنیا را برای آخرت می خواستند، دنیا را برای خدا می خواستند نه برای خودشان. آن کسی که دنیا را برای دنیا می خواهد با کسی که دنیا را برای آخرت می خواهد، زمین تا آسمان با هم متفاوت می باشند.
حجت الاسلام غیاث در تشریح تفاوت دنیا برای دنیا و دنیا برای آخرت گفت: کسی که دنیا را برای خدا می خواهد یا در سطح بالاتر دنیا و آخرت را برای خدا می خواهد، سعی می کند برای رسیدن به خواسته هایش راه را انتخاب کند نه بیراهه را و وقتی که به آنچه که می خواهد رسید و قدرتش اضافه شد به فکر دیگران است تا به فکر خود؛ البته افرادی مثل امام حسین (ع) دنیا و آخرت را برای خدا می خواستند. حال ما در حد ناتوان و ضعف خودمان دنیا را برای آخرت بخواهیم.
این استاد علوم دینی گفت: آن کسی که دنیا را برای دنیا خواهد راه و بیراهه برایش فرقی نمی کند، می خواهد به خواسته خود برسد ولو اینکه در این مسیر حقی ضایع شود، تنها در پی رسیدن به حقوق خود است و حقوق دیگران برای او معنایی ندارد. امیدواریم با الهام گرفتن از حرکت امام حسین (ع) آنچه را که ایشان نفی کرده اند ما هم نفی کنیم که یکی از آنها دنیا برای دنیاست و در مقابل دنیا برای آخرت را اثبات کنیم و لازمه آن این است که برای هر خواسته سیاسی، اقتصادی، معنوی، جسمی و روحی سعی کنیم از راهش به آنها دست پیدا کنیم نه از بیراهه و هر زمان که به خواسته خود رسیدیم و قدرت مان اضافه شد، اول سعی کنیم به فکر دیگران باشیم نه خودمان.
نظر شما