مهمترین فلسفه قیام امام حسین (ع) عزت خواهی و دوری از ذلت است

خبرگزاری شبستان- مشهد- مرضیه وحدت؛ یکی از زیبایی‌های واقعه کربلا جلوه عقلانیت در روز واقعه است که مخاطبش نه تنها شیعه و مسلمان بلکه انسان الهی و نوع بشر است تا جایی که رهبر استقلال هندوستان پیروی از راه حسین بن علی(ع) را مسیر رسیدن به استقلال می‌داند. حجت الاسلام والمسلمین «سید مهدی واعظ موسوی» در خصوص فلسفه قیام عاشورا و پیامدهای این واقعه با خبرگزاری شبستان گفتگویی داشته است که در ادامه می خوانید:

مهمترین فلسفه قیام عاشورا چیست؟

امام حسین (ع) فلسفه قیام عاشورا را نرفتن زیر بار ذلت دانستند و فرمودند: «من زیر با ذلت نمی روم». این نشان می دهد آن زمان قدرت های یزدیدی می خواستند امام حسین (ع) را وادار به بیعت با چنین قدرت های ظالمانه کنند اما حضرت زیر ذلت نرفتند و با شعار «هیهات من الذله» می فرمایند: «من جانم را می دهم ولی زیر بار ذلت نمی روم». و می فرمایند: «این پسر نابکار من را بین دو چیز مخیر کرده است یا تن به شمشیر بسپارم و کشته شوم یا اینکه زیر ذلت بروم».

در ادامه می فرمایند: خاندان ما، خداوند، پیامبر و دامن هایی که در آن رشد کرده ایم به ما اجازه پذیرش ذلت را نمی دهند و ما این گونه بار آمده ایم». لذا می توان گفت: مهمترین علت قیام امام حسین (ع) عزت طلبی و نرفتن زیر بار ذلت است، در  روایت آمده است که انسان اختیار جان و مال خود را دارد الا اختیار عزت نفس خود و حق ندارد از عزت نفس خود ذره ای هزینه کند. از اینرو شاید بتوان گفت مهمترین علت قیام عاشورا عزت خواهی و دوری از ذلت است.

قیام امام حسین (ع) چه پیامدها و نتایجی به دنبال داشت؟

تکانه ای بود برای مردمی که 50 سال پس از رحلت نبی اکرم در خواب غفلت فرو رفته بودند، گرفتار دنیا طلبی شده بودند و  ظلم و ستم ، رشوه و رانت خواری برایشان امری عادی شده بود. قیام امام حسین (ع) در واقع یک تکانه ای ایجاد کرد و به قول استاد مطهری «خون رنگ خاصی دارد که تاثیر عجیبی در بیداری ملت ها و در تاریخ دارد» و به همین دلیل بعد از نهضت حسینی قیام های زیادی از جمله توابین مختار سقفی و امثال اینها به وقوع پیوست که نشان از پیامد های حرکت حسینی است.

فلسفه عزاداری برای امام حسین (ع) چیست و چرا باید برای امام حسین (ع) عزاداری کنیم؟

امام حسین (ع) نماد مظلومیت در تمام کره زمین است و هیچ کس نتواسته از نظر مظلومیت جایگاه امام حسین (ع) را به دست بیاورد ، در اسلام عزاداری سه رو بیشتر نیست شما وقتی عزیزی را از دست می دهید تا سه روز مجاز هستید عزاداری و سوگواری کنید آن هم بدون اینکه به خود لطمه ای بزنید از روز چهارم زندگی جریان خود را دارد و آغاز می شود.

برخی فکر می کنند ما به خاطر فقدان امام حسین (ع) اشک می ریزیم در صورتی که حضرت اگر در کربلا شهید نمی شد بالاخره بعد از 60 یا 70 سال دیگر شهید می شدند و یا از دنیا میرفتند. در واقع ما با عزاداری برای نماد مظلومیت جهان یک فریاد همگانی بر علیه ستمکاران و یزیدیهای عالم سر می دهیم ، اشک ریختن ما یک کار نمادین و یک نوع مبارزه با یزیدیان است و این تنها اشک ریختن ساده نیست و به قول استاد مطهری یک حرکت است و یک بنیاد نیست.

چرا ما از روز اول ماه محرم سیاه پوش می شویم و عزاداری می کنیم؟

اگر چه امام حسین (ع) روز عاشورا شهید شدند اما از روز دوم محرم که وارد سرزمین کربلا شدند توسط سپاه حر محاصره شدند و هر روز این محاصره تنگ تر و نیروهای دشمن بیشتر می شوند تا اینکه به شهادت حضرت در روز عاشورا منجر می شود، در واقع پایه شهادت حضرت از همان روز دوم محرم گذاشته می شود. از طرفی عزاداری در این دهه فرصتی به شیعیان می دهد تا تعظیم شعائر را به نحو احسنت داشته باشند و فرصتی برای تظاهرات ابراز عقیده و اعلام همبستگی با با خط و فکر و اندیشه حسین بن علی (ع) و تبری از مخالفین حضرت می باشد.

در خصوص ثواب سوگواری برای امام حسین (ع) توضیح بفرمایید؟

ثواب اشک ریختن بر سیدالشهدا فوق العاده زیاد است اما زمانی به این ثواب ها می رسیم که صرف اشک ریختن نباشد و در واقع عبرت ها و پیام های عاشورا را فراگیریم. عبرت مسئله مهمی است ، اگر ما از این واقعه کربلا عبرت نگیریم هر روز تاریخ تکرار می شود و دوباره حسینی ها در مسلخ سر بریده می شوند و یزیدها بر قدرت می نشینند.

اگر به سر راز واقعه عاشورا نرسید و فقط اشک بریزید و هیچ دریافت و معرفتی نسبت به این موضوع نداشته باشید، ثوابی ندارد اما اشکی ثواب دارد و حتی یک قطره آن انسان را بهشتی می کند که انسان متوجه اهداف امام حسین (ع) باشد و با حضرت همسو و همراه شده باشد.

اگر بخواهیم به فردی غیر مسلمان، امام حسین (ع) را معرفی کنیم چگونه حضرت را معرفی کنیم؟

شما امام حسین (ع) را به چند طریق می توانید به فردی غیر مسلمان معرفی کنید کما اینکه بسیاری از شرق شناسان اروپایی با اینکه مسلمان نیستند اما امام حسین (ع) را می شناسند و به حضرت علاقه دارند. گاندی می گوید: «من مردم هند را توسط امام حسین (ع) و مطالعه حرکت عاشورایی حضرت توانستم نجات دهم».  آنتوان بارا یک مسیحی شیعه گرا است که دو جلد کتاب در مورد امام حسین (ع) نوشته است و فوق العاده به حضرت علاقه مند است.

در هند بت پرستان به امام حسین (ع) اظهار ارادت می کنند، امام حسین (ع) چهره بین المللی است و همه مومن، مشرک، کافر، زرتشتی و مسیحی و یهودی  اگر بی مرض و بی غرض باشند او را دوست دارند و به او علاقه نشان می دهند و با او پیوندی دارند. در واقع همه ادیان، مردم عالم و کسانی که با امام حسین (ع) آشنا شدند به حضرت علاقه مند شدند چرا که حضرت نماد مظلومیت هستند و ایشان یک مظلوم مقاوم این چنینی است.

با توجه به شیوع کرونا و اینکه حضور در جلسات باید با رعایت پروتکل های بهداشتی همراه باشد افرادی که این را رعایت نمی کنند در واقع حق الناس بر گردنشان است از اینرو در خصوص اهمیت و جایگات حق الناس در اسلام توضیح بفرمایید؟

حق الناس مانع ورود انسان به بهشت می شود و روز قیامت حق الناس دست و پای ما را می بندد و اجازه نمی دهد ما بهشتی شویم به دلیل اینکه خداوند به رعایت حقوق مردم بسیار تاکید کرده است و باید حقوق مردم هم مادی و هم معنوی را پرداخت کنیم لذا وقتی من و شما شیوه نامه های بهداشتی را رعایت نمی کنیم قطعا حق الناس به گردن ما می آید و گناهکار می شویم.

چه بسا انسان هایی به واسطه ما که ناقل ویروس کرونا هستیم و خود مشکلی نداریم دچار بیماری و مرگ می شوند و فرزندان او یتیم می شوند و من روز قیامت باید پاسخگویی اینها باشم چرا که با سهل انگاری موجب قتل یک انسان شده ام.

برخی می گویند: من ماسک نمی زنم و اگر مبتلا شدم و جان خود را از دست دادم در راه امام حسین (ع) شهید شده ام در حالی که  این گفته خرافه است، امام حسین (ع) چنین اجازه ای را به ما نمی دهند که خود را عمدا به کشتن دهیم و ثانیا اگر فردی می خواهد خود را به کشتن دهد حق ندارد دیگران را دچار مرگ و میر کند.

رعایت نکردن شیوه نامه های بهداشتی جان دیگران را به خطر می اندازد و آن موقع ما در مقابل جان دیگران مسئول خواهیم بود همچنان که در مقابل جان خود مسئول هستیم و به طریق اولی در مقابل جان دیگر مسئول خواهیم بود، بنابراین هم می تواند عزاداری کرد و هم می توان شیوه نامه های بهداشتی رو رعایت کرد.