به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، محمدرضا حکیمی که چندی پیش به کرونا مبتلا شده بود، در شامگاه روز ۳۱ مردادماه با ایست قلبی از دنیا رفت. از این رو رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی درگذشت این عالم ربانی را طی پیامی تسلیت گفت.
متن این پیام به شرح زیر است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
درگذشت مرد فرزانه علامه محمدرضا حکیمی داغی است که با پیام‌ها و تسلیت‌ها تسلی نمی‌یابد. او که در خروش اعماق حیات، برای احیای مجدد لحظه‌ها و زندگی از همراهان استوار تنها چکاد آفتابگرفته مرزهای شیعه و اسلام بود. استاد بزرگ ما خود از بیدارگران اقالیم قبله بود و با روایتی که از بیداری و بیدارگران در اختیار ما گذاشت طریق حقیقت را تلالوئی دوباره بخشید. علامه محمدرضا حکیمی علی‌رغم اوج دست‌نیافتنی دانشی که از آن بهره‌مند بود، متواضعانه و مشتاقانه معاشر و همنشین جوانان جویای معرفت بود و این خود از برجسته‌ترین نقاط تمایز او نسبت به بعضی دیگر از قلل حکمت و حقیقت است. آثار او تا همیشه الهام‌بخش هنر کوبنده سرمایه‌داری مدرن و اسلام رفاه و تجمل خواهد بود و شخصیت او گرمابخش تنهایی مجاهدانی که گام در طریق جهاد اکبر و مقابله با نفس اماره گذاشته‌اند. درگذشت این فقید سعید را به خانواده محترم ایشان و عموم علاقه‌مندان او تسلیت عرض می‌کنم و امیدوارم در این ایام که متعلق به حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام است روح او در آغوش حضرتش آرام و متنعم باشد، ان‌شاالله.
محمدمهدی دادمان»
گفتنی است، استاد حکیمی در ماه‌های اخیر چند بار به علت ابتلا به کرونا و بار دیگر به علت ضعف جسمانی ناشی از بیماری در بیمارستان بستری شد و تحت مراقبت‌های ویژه قرار گرفت، اما پس از بهبود وضعیت و با نظر پزشکان از بیمارستان ترخیص و روند درمان در منزل پیگیری می‌شد تا اینکه در آخرین شب مردادماه ۱۴۰۰ به علت کهولت سنی دیده از جهان فرو بست.
«الحیاة»، «خورشید مغرب»، «عقل سرخ»، «عاشورا: مظلومیتی مضاعف»، «شیخ آقا بزرگ تهرانی»، «تفسیر آفتاب» و «فریاد روزها» از مهم‌ترین آثار این اندیشمند ایرانی است.
وی متولد ۱۴ فروردین ۱۳۱۴ شمسی (۱۳۵۴ قمری) در مشهد و پدرش عبدالوهاب از معتمدان و محترمان بازار این شهر بود.
استاد حکیمی در سال ۱۳۲۰ تحصیلاتش را آغاز کرد و در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان شد و ۲۰ سال از عمر خود را در این حوزه به تحصیل دروس مقدمات و سطح، خارج، فلسفه، ادبیات عرب، نجوم و تقویم گذراند.
محمدتقی ادیب نیشابوری، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، سید محمدهادی میلانی، احمد مدرس یزدی، اسماعیل نجومیان، حاج سید ابوالحسن حافظیان و حاجی‌خان مخیری از مهم‌ترین اساتید وی بودند.
او علوم غریبه، رمل و اوفاق را نزد ابوالحسن حافظیان و شیخ مجتبی قزوینی آموخت.
استاد حکیمی اجازه اجتهاد را از آقابزرگ تهرانی در سال ۱۳۴۸ شمسی دریافت کرد.
نظر شما