عملی که سیره اولیای خدا است/ کسانی که دین لغلغه زبان‌شان است!

عفو در اوج عزّت و قدرت، سيره اولياى خدا است. فتوت و جوانمردی را از يوسف(ع) بياموزيم كه با وجود خطای بزرگی که برادران در حق او کرده بودند، وقتی با آنان روبرو شد، هم حقّ خود را بخشيد و هم از خداوند برایشان طلب آمرزش و عفو مى‌كند.

به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، بسیاری از آیات قرآن اگرچه مستقیما به مهدویت و سبک زندگی منتظرانه اشاره ندارند اما آموزه های آنها می تواند راهگشای منتظران در ظلمات غیبت امام زمان(عج) باشد از این رو در سلسله مطالبی به قلم حجت الاسلام والمسلمین «محمدرضا نصوری»، معاون آموزش و پژوهش بنیاد فرهنگی مهدی موعود (عج این آموزه ها مرور می شود:

 

«أُولَٓئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۖ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ؛ اینان كسانی هستند كه زندگی زودگذردنیا را به جای آخرت خریدند؛ پس نه عذاب از آنان سبك گردد و نه یاری شوند.»

بسیاری از انسان ها دنیا را دوست دارند و تمام تلاش و هدفشان در دنیا برای رسیدن به رفاه و آسایش است تا این چند روزی که در دنیا هستند بتوانند از لذات مادی این دنیا بهره ببرند. برخی عمل صالح، کار شایسته و عمل نیک، دنیا و زندگی را می خواهند برای اینکه بتوانند به اهداف مقدس و ارزشی که قرب به خدا است، برسند؛ اما در نقطه مقابل نیز گروهی هستند که به ظاهر دیندارند، اما ارزش های دینی برای آنها ابزاری است برای رسیدن به دنیا، مال و مقام. لذا امامُ الحسينُ (ع) در مورد افرادی که از دین استفاده ابزاری برای معاش خود می کنند می فرمایند: إنَّ الناسَ عَبيدُ الدُّنيا و الدِّينُ لَعقٌ على ألسِنَتِهِم يَحوطُونَهُ ما دَرَّت مَعائشُهُم ، فإذا مُحِّصُوا بالبلاءِ قَلَّ الدَّيّانُونَ . یعنی همانا مردمان بنده دنيايند و دين لقلقه زبان آنها است و هر جا منافعشان به وسيله دين بيشتر تأمين شود زبان مى چرخانند و چون به بلا آزموده شوند آنگاه دين داران اندكند.

 

«قَالَ لاَ تَثْرَيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ؛ یوسف(ع) پس از این که برادران، اورا شناختند، گفت: امروز بر شما توبيخ و ملامتى نيست، خداوند شما را مى بخشد و او مهربانترين مهربانان است.

در صـحـنـه زنـدگـی اجـتـمـاعـی بشر، کمتر کسی را می توان یافت که از عیب، پاک بوده و از لغـزش مـصـون بـاشـد. اگـر هـم چـنـیـن افـرادی پیدا شوند، بسیار نادرند؛ زیرا انسان همواره گرفتار کشمکش غرایز حیوانی و تمایلات عالی انسانی خویش است و هر کاری هم که از او سر می زند، فرایند نزاع این دو نیروست. پس بطور طبیعی، نمی توان انتظار داشت، همه کارهای یـک فـرد، درسـت و پـسـنـدیـده بـاشـد. هـر کـس بـه مـقـتـضـای حال خود کم و بیش لغزش هایی دارد عفو در اوج عزّت و قدرت، سيره اولياى خدا است. فتوت و جوانمردی را از يوسف(ع) بياموزيم كه با وجود خطای بزرگی که برادران در حق او نموده بودند، وقتی با آنان روبرو شد، هم حقّ خود را بخشيد و هم از خداوند برایشان طلب آمرزش و عفو مى كند.

کد خبر 1091807

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha