ماجرای جایزه ای که بعد از شهادت رسید/تلاوت قرآن به سه زبان

خبرگزاری شبستان- مازندران؛ مجموعه ارزش ها و آموزه هایی که با تاسی از فرهنگ عاشورا و قیام سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین (ع) در دوران دفاع مقدس تجلی یافت و تحت عنوان فرهنگ ایثار و شهادت در جای جای زندگی ملت ایران اسلامی جاری و ساری شد در برخی بحران ها و صحنه های خطیر، به عنوان الگویی ناب برای ملت ما در مواجهه با این بحران ها جلوه کرد که باشکوه ترین تجلی آن را در مقابله با بحران کرونا شاهد بودیم که چگونه همه اقشار مردم، دستگاه ها و نهادهای دولتی، غیردولتی، سپاه، بسیج و گروه های جهادی و ... در حمایت از جبهه مقابله با کرونا یا همان کادر درمان، عزم جهادی خود را با الگو پذیری از دوران دفاع مقدس به نمایش گذاشتند.

انسان‌های مختلفی از همان روزهای آغازین شیوع این بیماری در کشور جانانه در مقابله با این ویروس به میدان آمدند، و همچنان هم پای کار هستند؛ تلاش سفید پوشان عرصه سلامت « پرستاران، پزشکان و پرسنل بیمارستان‌ها» در خط مقدم مقابله با کرونا بر کسی پوشیده نیست. در این میان غم از دست دادن عزیزان در مواجهه با این بیماری مصیبتی بزرگ است اما پرکشیدن مدافعان سلامت دل و جان مان را آش می زند چرا که کادر درمان بعضا به جهت عادی انگاری و سهل انگاری برخی از مردم که کرونا را باور ندارند و از ماسک زدن پرهیز می کنند و برای حضور در تجمع ها و برگزاری دورهمی ها مشتاق هستند به این بیماری مبتلا می شوند و با تنی خسته و دلی پر از آرزوهای کوچک و بزرگ برای همسر و فرزندانشان چشن از دنیا می بندند.

شهادت دومین مدافع سلامت شهرستان آمل را در نهم مرداد ماه ۱۳۹۹ به‌خاطر دارید؟ این بزرگ مرد تاریخ سرزمین مادریمان که در همه حال دغدغه مردم را داشت فکر نمی کنم بتوانیم از خاطر ببریم. همکارانش در بیمارستان از نوع دوستی شهید «بهرام طهماسبی» می گویند و اینکه با وجود وضعیت بحرانی خود خواستار این بوده که اکسیژن از وی قطع شود و برای بیماران دیگر استفاده شود.

دکتر«بهرام طهماسبی» بعد از حدود چهار ماه که در مسئولیت ریاست بیمارستان امام خمینی (ره) آمل در حال فعالیت بود بر اثر ابتلا به ویروس کرونا در سن ۵۰ سالگی، روز پنجشنبه نهم مرداد سال گذشته و همزمان با روز عرفه به درجه رفیع شهادت نائل شد.

پس از شهادتش شاهد موجی از پیام تسلیت و داغدار شدن مردم هزارسنگر بودیم همه از خوبی‌ها و مردمداری‌هایش سخن می‌گفتند و کسی باورش نمی‌شد که شهید طهماسبی دیگر در بیمارستان نیست...

قدرشناسی ها به همین جا ختم نشد و درست سه روز پس از شهادت دکتر طهماسبی از سازمان حقوق بشر اسلامی با خانواده این شهید والامقام تماس گرفته شد بر اینکه ششمین جایزه حقوق بشر اسلامی در بخش ویژه مدافعان سلامت از سوی ستاد حقوق بشر به این شهید تعلق گرفت، که برای کسب اطلاعات بیشتر از ماجرای دریافت جایزه پس از شهادت با «مریم طهماسبی» دختر شهید گفت‌وگویی ترتیب دادیم که شما را به خواندش دعوت می‌کنیم... 

وی می‌گوید؛ حدود یک سال و نیم پیش پدرم ریاست بیمارستان امام خمینی (ره) آمل که میزبان بیماران کرونایی بود را در حالی که جانباز شیمیایی بود و این را کسی جزء خودش نمی‌دانست پذیرفت و طبیعتا  این حضور برایش خطرناک بود، یقین دارم با عشق به خدمت به مردم این مسئولیت را قبول کرد...

طهماسبی ادامه می‌دهد؛ چندی گذشت و‌ پدرم در تیر ماه درگیر بیماری کرونا شد، به منزل آمد و در قرنطینه به‌سر برد اما حالش بهتر نشد و بعد از مدتی به بیمارستان منتقل شد، روز اول بستری درگیری ریه بالایی نداشت ولی چون جانباز شیمیایی بود این بیماری خیلی سریع بر او غلبه و پیشرفت کرد، روزهای اول همکاران و مسئولان شهر حتی معاونان وزیر از پدر خواستند که به تهران منتقل شود اما پدرم قبول نمی‌کرد و می‌گفت حضور من در بیمارستان به همکارانم قوت قلب داده و موجب می‌شود تا بهتر به بیماران رسیدگی کنند، اگر من به عنوان رئیس بیمارستان از بیمارستان بروم مردم شهر چه می‌گویند؟ 

دختر شهید طهمسابی تصریح می‌کند؛ بعد از حدود دو هفته از بستری شدن پدر حالش رو به وخامت رفت و از این رو ناچارا او را به بیمارستان بقیه الله تهران انتقال دادند بعد از دو روز با وجود تلاش زیاد کادر درمان پدرم به شهادت رسید، باید بگویم رفتار مردمی بودن پدرم در کنار مردم و پرسنل بودن به‌خصوص در شرایط بحرانی موجب شد که مورد توجه مسئولان و رسانه‌ها قرار بگیرد.

وی یادآور می‌شود؛ سه روز بعد از شهادت پدرم از سازمان حقوق بشر اسلامی با ما تماس گرفتند و گفتند که پدرم کاندیدای دریافت ششمین تندیس حقوق بشر اسلامی شد و شما روز ۱۵ مرداد ماه برای دریافت تندیس حضور داشته باشید، هر ساله این روز، روز بزرگداشت حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی است و همایشی بین بیش از ۵۰ کشور اسلامی برگزار می‌شود در سال ۱۳۹۹ دو نفر در حوزه سلامت کاندیدا شدند؛ پدرم نماینده ایران بودند و تندیس این جشنواره به پدرم تعلق گرفت.

طهماسبی بابیان اینکه پدرش از نوجوانی در جبهه ‌های جنگ بود، آرزویش شهادت بود، و اگر به مرگ طبیعی از دنیا می‌رفت حسرت می‌خورد، همچنین اضافه می‌کند؛ به گفته یکی از پرستاران بیمارستان پس از شهادت پدرم، می‌گفت زمانی که بیمارستان با کمبود اکسیژن مواجه شده بود به‌دلیل افزایش تعداد بیماران پدرم از اتاقش دیده بود که پرستاران دچار تنش شدند، جویا شد فهمید بیمارستان دچار کمبود اکسیژن شده، همانجا با وجود اینکه نیاز شدیدی به اکسیژن داشت و نمی‌توانست نفس بکشد به پرستاران گفت اکسیژن مرا بردارید و برای بیماران ببرید با شنیدن این جمله اشک در چشمان پرستاران جمع شد و گفتند آقای دکتر به‌دلیل نیاز شدیدتان به اکسیژن نمی‌توانیم حتی یک ثانیه اکسیژن را از شما جدا کنیم...

وی ادامه می دهد؛ پدر همیشه با وضو بود، برای برپایی نماز احترام زیادی قائل بود و قرآن را به سه زبان می‌خواند.

دختر شهید طهماسبی با بیان اینکه همه اینها نشان از روح ایثارگری در وجود پدرم می‌دهد، عنوان می‌کند؛ پدر رفت و پس از آن ما بیشتر به شخصیت واقعی او پی بردیم، او در راه خدمت به مردم به شهادت رسید و این تندیس یادگاری گران از روزهایی است که خودش در بینمان نیست ولی نام و یادش چرا...

به گزارش شبستان؛ دکتر بهرام طهماسبی از رزمندگان دوران دفاع مقدس، عاشق امام حسین (علیه السلام) و اهل بیت (علیهم السلام) بود که چندین بار به کربلا، سوریه و مکه مکرمه سفر کرد، این شهید والامقام بعد از شهادتش با لباس احرام به خواب دخترش آمد...