«حجت الاسلام سید رضا طاهری» در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در اهواز اظهار کرد: دوران حیات امام حسن مجتبی (ع) با سایر ائمه معصومین تفاوت های بسیاری دارد، در این زمان بیشتر تحرکات و فتنه انگیزی از سوی خوارج و خونخواهان عثمان و امویان بود که جامعه اسلامی را به تشتت وا داشتند و این در حالی بود که خلافت امام حسن (ع) با رای اکثریت آرا مسلمانان صورت گرفت.
استاد حوزه علمیه اهواز افزود: امویان مرکز حکومت خود را شام (سوریه کنونی) تعیین کرده بودند و خواستار کناره گیری امام از خلافت مسلمین شدند تا به این وسیله معاویه را خلیفه عنوان کنند؛ امام حسن (ع) که ماهیت پلید امویان را می شناخت در ابتدا آماده نبرد با آنها شد اما سکه های طلا و فتنه انگیزی امویان باعث شد بسیاری از یاران امام به سپاه امویان بپیوندند.
وی با بیان اینکه امام حسن (ع) برای منافع مسلمین و حفظ جان آنها تن به صلح با معاویه دادند اضافه کرد: مهمترین حادثه زندگانی امام حسن (ع) صلح با معاویه بود که تحلیل و بررسی این صلح بسیار لازم و ضروری است؛ بر اساس عملکرد امام حسن (ع) هر انسان آزاده در آن جایگاه همان کار امام می کرد.
حجت الاسلام طاهری تصریح کرد: امام حسن (ع) شرایط مختلفی را برای صلح با معاویه تعیین کردند که از جمله این شرایط عدم تعیین خلیفه بعدی بود؛ این همان بند معروفی است که معاویه در روزهای پایانی عمر خود آن را نقض کرده و یزید را به عنوان خلیفه مسلمین معرفی کرد و از مردم برای وی بعیت گرفت.
وی با اشاره به اینکه تعیین خلیفه بعدی توسط معاویه زمینه ساز قیام امام حسین (ع) شد عنوان کرد: امام حسین (ع) که همه شرایط زمان برادر خود را درک کرده بود و شخصیت یزید را به خوبی می شناخت از بیعت با وی خوداری کرده و خواستار اجرای مفاد صلح امام حسن (ع) شد و یزید که خلافت خود را در خطر دید دستور قتل امام حسین (ع) را صادر کرد.
این استاد حوزه علمیه اهواز با بیان اینکه امام حسن (ع) در زمان خود معروف به کریم بود یاد آور شد: متاسفانه به ابعاد مختلف زندگی امام حسن (ع) کمتر توجه شده که شایسته است به این مورد بیشتر توجه کرد زیرا درس های بسیاری برای افراد مختلف جامعه دارد.
نظر شما