خبرگزاری شبستان، گروه اندیشه،هفتادمین شماره فصلنامه علمی ترویجی «سفینه» به صاحب‌امتیازی مؤسسه فرهنگی نبأ مبین منتشر شد.
عناوین مقالات این شماره بدین قرار است: «کامل الزیارات نقطه عطفی در مزارنویسی»، «روش‌های فقه الحدیثی قطب الدین راوندی در «منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه»»، «صحیفه سجادیه و مضامین آن از دیدگاه عالمان شیعه قرن یازدهم تا چهاردهم»، «مبانی رجالی محدث نوری در اعتبارسنجی روایات»، «گفتاری درباره جوامع حدیثی و سفینه البحار»، «تحلیل رویکردهای حدیثی علامه امینی پیرامون احادیث مناشَدَه در کتاب الغدیر»، «واکاوی حکم استرقاق اسیر جنگ بر اساس آیات و احادیث».
در چکیده مقاله «کامل الزیارات نقطه عطفی در مزارنویسی» می‌خوانیم: «مزارات، دسته‌ای از تألیفات روایی هستند که احادیثی با موضوعات مربوط به زیارت، از جمله آداب و فضیلت و ثواب زیارت قبور پیامبر و خاندانش را در خود جای داده‌اند. سابقه نگارش چنین آثار روایی که به شیعیان اختصاص دارد، به قرن دوم باز می‌گردد و یکی از نخستین آثار یاد شده در فهارس، «مزار امیرالمؤمنین» از معاویه بن عمار دهنی (م۱۷۵ق) می‌باشد. بعد از وی و تا زمان ابن قولویه نیز چیزی حدود ۲۷ اثر دیگر در کتب فهارس نام برده شده که متأسفانه هیچ کدام به دست ما نرسیده است. کتاب کامل الزیارات تألیف ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه قمی (متوفی۳۶۷ قمری) معروف به «ابن قولویه» قدیمی‌ترین اثری است که از گونه نگارشی خود (مزار نویسی) به دست ما رسیده است. این پژوهش به اثرپذیری و اثرگذاری کامل الزیارات نسبت به آثار قبل و بعد از خود اختصاص یافته است تا پاسخگوی این مسئله باشد که کامل الزیارات کتابی اثرگذار و منبع اصلی بسیاری از تألیفاتی بوده است که به روایات مزار پرداخته‌اند.»
در طلیعه مقاله «صحیفه سجادیه و مضامین آن از دیدگاه عالمان شیعه قرن یازدهم تا چهاردهم» آمده است: «نگارنده در این مقاله پس از مقدماتی در مورد صحیفه سجادیه شامل روایت و کتابت و اجازه و تألیف و شرح پیرامون صحیفه، دیدگاههای ۲۳ تن از محدثان و فقیهان شیعه از قرن ۱۱ تا قرن ۱۵ هجری قمری در مورد صحیفه را نقل می‌کند. در میان اینان، شخصیت‌های مشهور در کنار دیگر دانشورانی که کمتر شناخته شده‌اند، یاد شده است. برخی از افراد گروه اول مانند میرداماد، محمدتقی مجلسی، محمدباقر مجلسی، فیض کاشانی، حر عاملی، سیدعلی مدنی، وحید بهبهانی، میرزا ابوالقاسم قمی و گروه دوم مانند قاضی محمد یزدی، ماجد دشتکی و فاضل سراب هستند.»
در چکیده مقاله «مبانی رجالی محدث نوری در اعتبارسنجی روایات» آمده است: «با توجه به اهمیت آثار محدث نوری از جهت اثرگذاری بر آثار معاصران او و نیز نوآوری‌های ایشان در آثارش از نظر موضوع یا شیوه نگارش بررسی مبانی حدیثی در دیدگاه ایشان خصوصاً در کتاب مستدرک الوسائل ضرورت می‌یابد. مبانی فکری- اعتقادی محدث نوری به دو دسته کلی مبانی رجالی و مبانی مصطلح الحدیثی تقسیم می‌گردد که در اینجا به مبانی رجالی ایشان در اعتبار سنجی روایات می‌پردازیم. مبانی رجالی محدث نوری شامل: اعتقاد به: وثوق صدوری احادیث، وسعت گسترده الفاظ دال بر وثاقت، اعتبار قول رجالی از باب حجیت مطلق ظن رجالی، حجیت مطلق توثیق متاخران، حجیت تزکیه راوی در حق خودش، حجیت حکم ابن ولید به صحت طرق در توثیق راویان، لزوم احراز وثاقت مشایخ اجازه، عدم اعتبار ضعیفات ابن غضائری، دلالت واژه «صحیح الحدیث» بر وثاقت راوی، صحت حدیث قدما بر پایه وثاقت راویان می‌باشد.»
نظر شما