نسیم پرچم یار/ دیداری از جنس بوی پیراهن یوسف

خبرگزاری شبستان_ گیلان، نوشین کریمی؛ هیچ امری بدون «اذن الله» انجام نمی‌‌شود، وقتی قبول کردیم که کار« بِإِذْنِ اللَّه» انجام می‌گیرد و تمامی دعاها، نذرها و توسلات، وسیله جستن به سوی اوست و او، دعاها، توسلات، نذرها و قربانی‌ها و تمامی عبادات را به تناسب «خلوص نیت» می‌پذیرد.

گرفتن حاجت با نذری‌ها و متبرک شدن به پرچم امام حسین(ع) و اهل بیت(ع) موضوعی است که همیشه شنیده می‌شود، عده‌ای معتقدند و عده‌ای مخالف اینگونه توسل جستن هستند اما مگر می‌شود کسانی را که خداوند آنها را دوست داشته واسطه نیازها و خواسته‌هایت کنی و از خداوند جواب نشنوی!

«حلما» کوچکترین عضو خادمین ستاد بازسازی عتبات عالیات استان گیلان است که سند افتخار هم گرفته. به او گفته‌اند این سند افتخار را امام حسین(ع) به تو داده و حالا هر کی به منزلشان می‌رود، سریع می‌رود و سندش را می‌آورد و می‌گوید:«ببینید امام حسین(ع) به من چی هدیه داده است...»

«مینا کرم بیجاری» در گفت و گو با خبرنگار شبستان می‌گوید: برای گرفتن سند افتخار هر ناظری که مبلغ 500 هزار تومان برای ساخت گنبد امام حسین (ع)، صحن حضرت زینب(س) و صحن فاطمه زهرا (س) واریز کند به او سند افتخار اعطاء می شود.

مسئول امور بانوان ستاد بازسازی عتبات عالیات استان گیلان که خاطرات زیادی از عاشقی و دلدادگی مردم با اهل بیت(ع) دارد، تعریف می‌کند: قرار بود فقط در بخش کوچصفهان و روستاهای اطراف آن طرح زیارت خانه به خانه پرچم گنبد دلدار را اجرا کنیم ولی با استقبال مردم و دعوت آنها لطف آقا امام حسین(ع) شامل حال شهرهای مجاور هم شد. پرچم به رشت، سنگر، آستانه، کیاشهر، لاهیجان، لنگرود و برخی از روستاهای مجاور آنها هم رسید.

وی با تاکید بر اینکه امام حسین(ع) ارباب است و اگر به کربلا نروی، به سراغت می‌آید گفت: در ایامی که پرچم گنبد امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) دستمان بود یکی از خواهرانی که سال‌ها در حسرت کربلا بود تمام این مدت ما را همراهی می‌کرد و با ما به مکان‌هایی که از قبل برای بردن پرچم برنامه ریزی شده بود می‌آمد. گرچه چادری نبود اما به احترام پرچم و همراهی با گروه در این مدت چادر می‌گذاشت و مدام می‌گفت: اگر روزی به کربلا بروم و برگردم حتما چادری می‌شوم. یک روز به او گفتم: اگر جای اینکه شما به کربلا بروی امام حسین(ع) تشریف بیاورد منزلتان چطور....؟! و با خوشحالی متوجه منظورم شد و پرسید اگر مقدور باشد که چند ساعتی پرچم آقا جانمان مهمان خانه‌ام شود و بتوانم با ایشان در خلوت خودم راز و نیاز کنم خیلی خوشحال می‌شوم که ما هم قبول کردیم. از ما وقت گرفت که منزلش را تمیز، مرتب و آماده پذیرایی سیدالشهدا (ع)کند و سعی کرد تابلوها و چیزهایی که فکر می کرد مورد پسند نیست، بردارد.

کرم بجاری اضافه کرد: ما هم باید حواسمان باشد و بدانیم اگر این‌بار قرار باشد نشانی از یار به منزل ما برسد و یا آقا جانمان امام زمان(عج) تشریف بیاورند فضای خانه ما در شان پذیرایی از اماممان است؟

وی ادامه داد: دل کندن از میهمان عزیز برای من هم سخت بود اما بنده به تکلیف عمل کردم و آخرِ شب پرچم گنبد امام حسین(ع) را به دستشان دادم تا بعد از نماز صبح به ما برسانند. آن شب با هر سختی، برای من گذشت ولی صبح که شد آن خواهر، چادری که مشخص بود تازه دوخته شده بود بر سر کرد و آمد و صندوقچه پرچم را به دستم داد و گفت: یک امانتی هم داخلش هست.

وقتی صندوقچه را باز کردم دیدم یک دستبند طلا به همراه یک نامه که در آن نوشته شده بود: «هدیه قدم‌های آقا جانم و...» و این در حالی بود که می‌دانستم خودشان از نظر مالی خیلی مرفه نیستند اما زیارت همین پرچم و خانه تکانی دل و خانه‌اش برای ما بسیار درس داشت و به پاس این تحول از طرف ستاد بازسازی عتبات عالیات نگین سنگ حرم امام حسین (ع) و تربت کربلا تقدیمشان شد.

کرم بجاری اظهار کرد: آنهایی که می‌گویند چرا برای بازسازی عتبات پول جمع می‌کنید در حالی که مردم ما خودشان در تنگنا هستند هدیه این خواهر نمونه بارز کسانی است که با توان مالی ضعیف اما با جان و دل کمک‌های خود را تقدیم اهل بیت(ع) می‌کنند و جز عشق و ارادت هیچ اجباری هم برای این بخشش ندارند.

یکی از زائران کوچصفهانی پرچم امام حسین(ع) نیز به خبرنگار خبرگزاری شبستان می‌گوید: چند باری در مراسم‌هایی که در رشت شرکت می‌کردم، دیده بودم که پرچم گنبد آقا سیدالشهدا(ع) را برای زیارت می‌آورند اما نمی‌دانستم از کجا می‌شود این پرچم‌ها را درخواست کرد که در شهر خودمان هم بتوانیم چشم آرزومندان را روشن کنیم.
 

وی که حالا از خادمین ستاد بازسازی عتبات کوچصفهان است با بیان اینکه ایام اربعین بود و راه کربلا هم بسته، ادامه می‌دهد: شوق زیارت در دلم طوفان به پا کرده بود و عجیب بی‌قرار بودم. از ستاد پیگیر شدم گفتند ما پرچم متبرک شده به حرم آقا را داریم ولی پرچم گنبد را نداریم. نیتم این بود که ایام اربعین بتوانم پرچم را ببرم برای همه عاشقان ارباب که از زیارت جا مانده‌اند و از خدا خواستم که خودش پرچم گنبد امام را به ما برساند.

خیلی دلم گرفته بود و مدتی با سوز و گداز این خواسته‌ام را از خدا طلب می‌کردم تا اینکه چند روز بعد به لطف خدا وقتی با یکی از دوستان تماس گرفتم، گفتند که پرچم گنبد آقا را خانواده یکی از شهدا دارند که امروز برای روضه به منزلشان می‌رویم که من‌هم با دوستم به آن مراسم روضه رفتم. بعد از مراسم نیتم را به خانواده شهید گفتم و خانواده آن شهید بزرگوار هم وقتی متوجه شدند که پرچم را برای چه می‌خواهم قبول کردند که یک هفته پرچم گنبد حرم را به ما امانت بدهند.

وی با بیان اینکه دلم طاقت نداشت این حجم از عظمت را در دستم بگیرم و آن حال و هوا برایم توصیف کردنی نیست ادامه داد: از همان روز اول نوکری خودمان را شروع کردیم و ۱۱ روز میزبان دلدار بودیم و تمام این روزها عشق بود و عشق بود و عشق....

این خادم ستاد بازسازی عتبات کوچصفهان اضافه کرد: خیلی‌ها توان مالی برای سفر رفتن ندارند، خیلی‌ها هم وضع مالیشان خوب است اما یا سن و سالشان بالاست و یا اینکه بیمارند و تنها و... در هر صورت نمی‌شود که به زیارت بروند ولی این حرکت چرخاندن پرچم حرم سیدالشهدا و سایر اهل بیت(ع) دل خیلی‌ها را خوشحال می‌کند و خیلی‌ها با توسل به این پرچم‌ها راز دل می‌گویند و نیت می‌کنند و از همین فاصله دلشان را به زیارت می‌فرستند.

آری، سنت کمک به بازسازی عتبات عالیات توسط شیعیان در سراسر جهان سنت بسیار نیکو و ارزشمندی است، در همین راستا با پرچم گردانی، پرچم حرم مطهر امام حسین(ع) در بین مردم فرصتی ایجاد شده تا کسانی که توفیق سفر زیارت به کربلا و عتبات را نداشته‌اند، بتوانند حداقل پرچم حرم مطهر آن حضرت را زیارت کنند و نیازها، کمک نقدی و غیر نقدی خود را هدیه کنند.