به گزارش خبرگزاری شبستان، براساس مقاله ارائه شده «طاهره حاجی قاسمی» پژوهشگر حوزه‌های علمیه خواهران و طلبه مدرسه علمیه فاطمه بنت اسد بسطام که در پایگاه استنادی سیویلیکا نمایه شده و در کنفرانس ملی رویکردهای نوین علوم اسلامی در قرن 21 نیز به چاپ رسیده، موضوع «تبیین گستره علم الهی و محدودناپذیری آن در قرآن کریم با شیوه‌های تمثیلی» مورد بررسی قرار گرفته است.
وی در چکیده این مقاله آورده است: علم الهی به دو قسم ذاتی و فعلی تقسیم می شود با این تفسیر که علم ذاتی عین ذات خداوند و همانند آن بسیط و نامحدود است، چنانچه علم فعلی پروردگار منتزع از مقام فعل بوده و با در نظرگیری طرف دیگر آن که مخلوق باشد، انتزاع شده می شود.
همان‌گونه که خداوند وجود نامحدود دارد، صفات ذاتی او مانند علم نیز دارای چنین ویژگی می باشند.
علم بی پایان الهی در قرآن کریم به گونه تمثیل بیان شده است: «قُلْ لَوْ كانَ الْبَحْرُ مِداداً لِكَلِماتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِماتُ رَبِّي وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً»(کهف/109)؛ خداوند سبحان با ارائه تصويرى محسوس و حركتى پويا، معناى غيرمحدود را به انديشههاى محدود بشرى نزديك مىنمايد. آیه مذکور و دیگر از آیات و روایات پیرامون علم الهی نشان دهنده عمق و وسعت علم پروردگار نسبت به جهان هستی است.
نظر شما