به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، به مناسبت فرا رسیدن چهارم دی ماه که مصادف است با سالروز ولادت حضرت عیسی مسیح(ع) مروری داریم بر مسئله منجی در آئین مسیحیت از زبان حجت الاسلام «جواد نصراللهپور»، کارشناس مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم. آنچه در ادامه می آید مشروح این مطالب است:
مسیحیت از بزرگ ترین ادیان دنیا است و همچون اسلام و یهودیت، از ادیان ابراهیمی به شمار می رود، مسیحیت با ظهور حضرت عیسی(ع) آغاز شد، این نبی الهی(ع) در میان بنی اسرائیل، به عنوان منجی موعود آنها ظهور کرد اما در نهایت همان یهودیانی که سال ها چشم انتظار این منجی بودند، او را محکوم به اعدام و مرگ کردند!
طبق آنچه در انجیل آمده حضرت عیسی(ع) به صلیب کشیده شد و بعد او را دفن کردند اما بعد از سه روز از خاک بیرون آمد و 40 روز میان شاگردان بود و بعد به آسمان ها رفت تا زمانی که به عنوان پادشاه به زمین بازگردد.
البته خدای متعال در آیه 157 سوره مبارکه نساء این عقیده را به صراحت رد کرده و می فرماید: «... وَمَا صَلَبُوهُ وَلَٰكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ؛ ... او را نه کشتند و نه به دار کشیدند بلکه امر بر آنها مشتبه شد ...».
طبق اعتقاد مسلمانان، حضرت عیسی(ع) با ظهور امام زمان(عج) به زمین باز می گردد و حضرت حجت(عج) را در اهداف جهانیشان یاری می کنند.
حضرت عیسی(ع) در آغاز دعوت خود، یارانی را برگزیدند که پیام ایشان را به همه دنیا برسانند معمولا به اینها شاگردان حضرت عیسی(ع) می گویند، البته از میان شاگردان 12 نفر را انتخاب کرده بود که مسیحیان در انجیل لوقا به آنها رسولان می گوید و قرآن آنها را حوّاریون می خواند؛ البته در اناجیل چهارگانه (لوقا، یوحنّا، متّی، مَرقُس) اسم های مختلفی برای این رسولان یا حوّاریون به کار برده شده است.
مسیحیان انجیل را کتاب مقدس خود می دانند، البته کتاب مقدس دو بخش دارد: عهد قدیم و عهد جدید؛ عهد قدیم تورات و ملحقات تورات است، و عهد جدید همان انجیل شامل 27 کتاب و رساله است. انجیل کلام الله نیست و مسیحیان نیز خود چنین ادعایی ندارند، بخشی از آنها مربوط به حوّاریون و فعالیت های آنها است و بخشی هم مربوط به سخنان حضرت عیسی(ع) می شود. مسیحیان کتب عهد جدید را متعلق به حضرت عیسی(ع) نمی دانند بلکه معتقدند بعد از به صلیب کشیده و کشته شدن ایشان، حواریون (12 نفر) مطالبی را نوشتند که انجیل همان است.
باید توجه داشت اعتقاد یهودیان به تورات و اعتقاد مسیحیان به انجیل مثل اعتقاد ما به قرآن است، یعنی کتاب خدا، کتاب مقدس، وحی. چون مسیحیان بر این اعتقاد هستند کتاب مقدس بر اساس الهامات روح القدس نازل شده است. اما قرآن به طور واضح نزول انجیل بر حضرت عیسی(ع) را تصریح کرده یعنی بر ایشان وحی می شده و این اناجیل کنونی شباهتی به انجیل الهی ندارد بلکه زندگینامه حضرت عیسی(ع) و حواریون و نامه های آنها و امثال آن است.
اعتقادات مسیحیت
آنها سه رکن اعتقادی دارند؛ نخست آنکه اکثر مسیحیت در خداپرستی به مفهوم تثلیث یعنی سهخدایی اعتقاد دارند هرچند معترف به توحید هم هستند و می گویند سه حقیقت پدر، پسر و روح القدس، یک حقیقت هستند!
اما قرآن کریم مسیحیان را به دلیل اعتقاد به تثلیث در سوره مبارکه مائده، آیه 73، کافر دانسته است و آنها را از این اعتقاد در سوره مبارکه نساء آیه 717 نهی می کند. اما آنها خود را با این اعتقاد مشرک نمی دانند!
دومین محور و رکن اعتقادی مسیحیت آن است که می گویند: حضرت عیسی(ع) کشته شده و خداوند از روی رحمت و مهربانی بر بندگان، فرزندش عیسی(ع) را به کفاره بندگان قربانی کرده است.
سومین رکن اعتقادی آنها این است که می گویند مسیح(ع) بعد از به صلیب کشیده شدن به آسمان ها رفته و در آخرالزمان به زمین باز می گردد و بین مردم داوری می کند.
فرقه های مسیحیت
در مسیحیت همچون سایر ادیان، فرقه های مختلفی وجود دارد، مشهورترین آنها عبارتند از: کاتولیک، پروتستان و ارتدوکس.
غسل تعمید ویژه نوزادان مسیحی و نیز آنها که مسیحی نیستند و به این دین وارد می شوند، توسط کشیش انجام می شود مسیحیان معتقد هستند با این غسل انسان از گناهان گذشته پاک می شود و درباره نوزدان معتقدند اینها وارث گناه اولیه حضرت آدم(ع) هستند و این گناه با وراثت به آنها منتقل شده و با غسل تعمید، از آن گناه اولیه پاک می شوند. غسل تعمید را هر انسانی در زندگی خود یکبار انجام می دهد اما چون ممکن است بعدا هم به گناهانی مبتلا شود لذا آئین توبه را برگزار می کنند، بدین ترتیب که افراد با صدای بلند در مقابل کشیش به گناهان خود اعتراف کرده و بعد به عنوان کفاره گناه، کار مثبتی را که کشیش تعین می کند، انجام می دهند و با اعلام کشیش آمرزیده می شوند و با این آئین گنهکار از عواقب گناهان سوء خود رها می شود!
البته پروتستان ها به این آئین اعتقاد ندارند بلکه مانند ما مسلمانان معتقدند باید بی واسطه به درگاه خدا برویم و از او طلب بخشش کنیم؛ این آئین توبه رایگان انجام می شود و شایعاتی که مسیحیان با پول گناهانشان را می خرند، بی اساس است.
چرایی منجی دانستن عیسی مسیح(ع)
حضرت عیسی(ع) در واقع موعود و منجیای است که حضرت موسی(ع) وعده آن را داده بود، حضرت عیسی(ع) در سرزمینی متولد شد که به تازگی زیر سلطه رومیان رفته بود در آن روزگار یهودیان به شکلی نامناسب زیر فشار بیگانگان بودند نهضت های نافرجامی در گوشه و کنار فلسطین برای خلاصی از این فشار شکل گرفت اما با بی رحمی سرکوب شدند. در چینن فضایی حضرت عیسی(ع)، برای نجات یهودیان به رسالت مبعوث شدند لذا بسیاری از افرادی که از نهضت ها و انقلاب های قبلیِ سرکوب شده باقی مانده بودند جذب دین ایشان شدند، چون مدت زمان کمی قبل از قیام عیسی مسیح(ع)، حضرت یحی بن زکریا(ع)، پیامبر معروف بنی اسرائیل در میان یهود قیام کرد و به آنها بشارت داد که توبه کنید، زیرا ملکوت آسمان نزدیک است؛ ماجرای این سخنان در انجیل متّی و مَرقُس و لوقا آمده است.
از نظر بنی اسرائیل ملکوت آسمان، آرمان مقدس یهود به شمار می رفت و بسیاری از معتقدان به عیسی(ع)، یقین داشتند به زودی وی پادشاه آرمانشهر الهی می شود و مثل حضرت داود(ع) و حضرت سلیمان(ع) پادشاه آنها می شود؛ اما وقتی دیدند عیسی(ع) آرزوی آنها را برای قیام مسیح پیروز برآورده نکرد و در تشکیل حکومت آرمانی بنی اسرائل ناکام ماند و در نهایت هم به صلیب کشیده شد، گفتند این دلیل است که او مسیحیای موعود نیست بلکه از مدعیان بی شمار مسیحایی است ... اما پیروانش گفتند او آمده که قربانی بشر شود و به زودی برای داوری آسمانی ظهور می کند و این مهمترین اعتقاد مسیحیان یعنی اعتقاد به رستاخیز و آرمان بازگشت عیسی(ع) است که زیربنای تبلیغ مبلغان مسیح نیز همین بوده که عیسی(ع) باز می گردد و حکومت تشکیل می دهد.
چشم به راهی برای بازگشت مسیح(ع)
مسیحیان کریسمس را جشن میلاد خداوند و نجاتبخش خود می دانند و سال جدید مسیحی را با انتظار و امید و دعا برای بازگشت مسیح(ع) آغاز می کنند؛ در انجیل لوقا به آنها توصیه شده کمربندهای خود را ببندید، چراغ های خود را افروخته دارید، مثل کسی باشید که انتظار آقای خود را می کشد که چه وقت از عروسی بازگردد و هر گاه بیاید و در بکوبد، در را برای او باز کند... مسیحیان چشم انتظار رجعت حضرت عیسی(ع) هستند.
معنای منجی در مسیحیت
مفهوم نجات و منجی در آئین مسیحیت جای بحث دارد؛ اندیشه منجی موعود در مسیحیت دو مفهوم دارد، نخست موعودی از بنی اسرئیل که ظهور کرد و رفت و دوم موعود مسیح(ع) که خواهد آمد تا ملکوت خدا را برپا دارد. در مفهوم اول، موعود مسیحیان مصداق ماشیح قوم یهود است که به جای بازگرداندن سروری قوم یهود با مرگ خود بار گناه نخستین را از پیروان خود برداشت!
در حالی که در مفهوم دوم، موعود مسیح در آینده تاریخ بشر می آید، در این مفهوم موعود همان عیسی(ع) است که بازمی گردد تا پایان تاریخ را رقم بزند؛ مطابق آنچه در کتاب مقدس مسیحیان آمده است عیسی(ع) بازخواهد گشت تا در بین امت ها داوری کند و مردم دنیا به او ایمان بیاورند و دنیا را از ظلم و ستم رها و ملکوت الهی را برپا می کند. بر اساس این باور حضرت عیسی(ع) به صورت ناگهانی و بدون اطلاع قبلی، در جلال و هیبت پدر (یعنی خداوند) همراه با فرشتگان و با پیروزی و فتح خواهد آمد و با این بازگشت انتظار دیرین یهود برآورده می شود.
همانطور که منجی در دو مفهوم در باور مسیحیان شکل گرفته است، موضوع نجات بشر هم در دو مرحله تحقق می یابد؛ نخست ظهور عیسی(ع) که به صلیب کشیده شد و خود را قربانی گناه و پستی فراگیرنده نسل بشر، کرد تا آنها را نجات دهد. منجی اول، آمد و به آسمان ها رفته است اما در مرحله دوم نجات ناظر به مرحله دوم منجی است، موعودی است که خواهد آمد لذا این مرحله با رجعت عیسی(ع) در پایان تاریخ رخ خواهد داد.
درباره این مرحله دو برداشت در مسیحیت وجود دارد؛ برداشت اصلی و اساسی این است که رجعت عیسی(ع) پایان عمر دنیا و همزمان با قیامت است و او می آید تا بین امت ها داوری و قضاوت کرده و به عنوان فرزند خدا حکومت الهی را آشکار کند. اما مطابق اعتقاد برخی دیگر از مسیحیان، بازگشت حضرت عیسی(ع) در آغاز هزاره پایانی عمر دنیا است اینها هزارهگرا هستند و معتقدند بعد از بازگشت عیسی(ع)، هزاره پایانی تاریخ دنیا آغاز می شود و عیسی(ع) در این دوران هزاره ساله عدالت را در زمین ایجاد خواهد کرد.
نظر شما