التماس دعای بیماران دیالیزی فاروج به خیّران

درد که به اوج می رسد و خون مسموم که خود را به در و دیوار رگ ها برای خلاصی می کوبد، فقط دیدن تابلو بخش دیالیز است که امید تجربه دم و بازدم دیگر را برای «مریم» ها قابل لمس می کند.

خبرگزاری شبستان _ خراسان شمالی _ فاروج؛ اينجا سکوت حکم‌فرماست، بدن هايي بي رمق و نيمه جان با چشمان فرو رفته خيره به شيلنگي که حيات آنان را رقم مي زند، شيلنگ پرخوني که يکسر آن به سرخرگ و سياهرگ و سر ديگر آن به دستگاه دياليز متصل  است. اين شيلنگ ها که خون زندگي در آن جريان دارد، بر دست هاي بي رمق و سفيد انسان هايي بسته شده که پوستش به استخوان رسیده و چشم هايش، دريچه اي به آينده روشن نمي گشايد.

 

خون مسموم  وارد دستگاه مي شود و خون تصفيه شده از شيلنگي ديگر به سرخرگ مي ريزد، اين دستگاه جبران نارسايي کليه را مي کند و او را که ناتوان، چشم به اين دستگاه دوخته همچنان به آينده اي هرچند کوتاه اميدوار مي سازد. اين جا خون حکم کيميا را دارد، رنگ قرمز در شيلنگ ها فراوان است اما کم خوني بيداد مي کند، بدنها تشنه نشاط و تحرک هستند. اما این تصاویر را در بیمارستان فاروج نمی توانید ببینید چون بخش دیالیز ندارد و بیماران دیالیزی فاروج برای تجربه این صحنه، ناگزیرند با همان جان رنجور، رنج سفر را هم تحمل کنند و برای هربار دیالیز با هزینه چند برابری خود را به یکی از بیمارستان های شهرهای مجاور برسانند تا خون تصفیه شده را دریافت کنند.

 

درد امانش را بریده، شنیدن این عبارت که نوبت نداریم مثل پوتک برسر مادر می نشیند، عقربه های ساعت انگار مسابقه گذاشته اند، خون مسموم هم خودش را به در و دیوار می کوبد و این ضربه ها ته مانده رمق مریم را هم می بلعد.

 

تا هزینه رفت و آمد تامین شد دیگر فرصتی نبود که برای گرفتن نوبت اقدام کنند و مستقیم به مقصد بخش دیالیز شهرهای همجوار، خودرویی اختیار کردند اما حالا به در بسته خورده اند. این تکراری ترین تصاویر برای نگاه مریم در سال های وابستگیش به دستگاه دیالیز است.

 

یک هفته شیروان، یک هفته قوچان و روزهایی مشهد، مقصد خانواده او برای رسیدن به دستگاه دیالیز است آنهم فقط به این خاطر که به رغم وعده های نزدیک به یک دهه ای برای راه اندازی بخش دیالیز در بیمارستان فاروج، هنوز تابلوی آن روی دیوار جا خوش نکرده است.

 

یکی از بیماران دیالیزی فاروج گفت: تحمل درد حالا دیگر بخش کوچکی از مشکلات ماست، سرگردانی در بیمارستان شهرهای همجوار، تامین دارو و هزینه های رفت و آمد گاهی زخم و دردش، عمیق تر از خود بیماری است.

 

«مریم.ج» افزود: شش ماه دوم سال دغدغه ها برای رفت و آمد و استفاده از نوبت دیالیز بیشتر می شود، سال گذشته ناگزیر به اجاره اتاقی در یکی از شهرهای مجاور شدیم که بر هزینه ها افزود.

 

وی گفت: درد بی خبر می آید و هیچ کس آماده استقبال از آن نیست اما نبود امکانات لازم و بخش دیالیز در بیمارستان فاروج، باعث شده هزینه ها برای بیماران دیالیزی شهرستان افزایش یابد.

 

بیمار دیگری که از یکی از روستاهای شهرستان است هم گفت: دردمندان دیالیزی با توجه به مشکلشان در معرض بیماری های مختلفی قرار می گیرند و مراقبت دائمی نیاز دارند.

 

«علی باقری» افزود: گاهی بیماران دیالیزی نیاز به دیالیز اورژانسی می یابند و تا انتقال بیماران به بیمارستان های شهرهای مجاور، زمان زیادی را از دست می دهند که ممکن است ثمرات جبران ناپذیری داشته باشد.

 

وی با اشاره به اینکه سال گذشته یکی از بیماران دیالیزی فاروج در اثر دیر رسیدن به نوبت دیالیز فوت کرد، گفت: احتمال خطر تشنج، سکته و بروز عوارض فراوان برای بیمارانی که نیاز به دیالیز اورژانسی می یابند، بسیار زیاد است.

 

باقری خاطرنشان کرد: در بسیاری از مواقع، ما دیالیزی ها نیاز به مراقبت های خاص داریم که در بیمارستان فاروج از دسترسی به این خدمات محروم هستیم.

 

بیمار دیالیزی دیگری هم گفت: بیمارستان های شهرهای مجاور برای بیماران خودشان با کمبود فضا و تجهیزات مواجه هستند و ما هم سربار این بیمارستان ها می شویم و از کیفیت خدمات کاسته می شود.

 

خیّران یاری کنند

رئیس بیمارستان فاروج گفت: اگر فضای این بخش از سوی خیران ساخته شود، دولت موطف به تجهیز آن ظرف یک ماه است.
 

دکتر «قدرت الله نامدار پور» به خبرنگار خبرگزاری شبستان گفت: 25 بیمار دیالیزی شهرستان ناگزیرند برای دریافت خدمات در هفته سه نوبت به بیمارستان های شهرهای مجاور مراجعه کنند و معمولا با توجه به هزینه های بالای رفت و آمد، بسیاری از این بیماران توان مراجعه مداوم را ندارند که این روند سلامت آنان را بیش از پیش به خطر می اندازد.

 

رئیس بیمارستان فاروج با اشاره به اینکه راه اندازی هر بخش در بیمارستان ها به تناسب نیاز و جعیت همان شهر انجام می شود، بیان کرد: اضافه شدن بار بیماران فاروج به بیمارستان شهرهای دیگر از کیفیت و کمیت خدمات می کاهد.

 

وی اظهارکرد: دریافت دیالیز اورژانسی یکی از دغدغه های همیشگی این بیماران است که دریافت نشدن به موقع آن با خطر تشنج و عوارض ناشی از آن و مشکلات عدیده متاثر از این شرایط روبرو می شوند.

 

وی بیان کرد: دریافت نشدن دیالیز اورژانسی ممکن است زمینه ساز معلولیت های دیگر برای این بیماران شود و فرصت پیوند کلیه را هم از این بیماران بگیرد.

 

نامدار پور با اذعان به اینکه شاهد فوت یکی از بیماران دیالیزی شهرستان به دلیل مشکلات ناشی از دریافت نکردن خدمات دیالیز با توجه به نداشتن نوبت در شهرهای مجاور و مراجعه دیر هنگام به مشهد بوده ایم، گفت: دست کمک به سوی خیّران دراز می کنیم تا با توجه به عدم ورود دولت به ساخت و ساز، با همکاری در ساخت فضای این بخش در بیمارستان، زمینه را برای تجهیز آن از سوی دولت فراهم کنند.

 

افتتاحیه ای که اتفاق نیفتاد

کارشناس وقت بیماری های خاص دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال 93 در مصاحبه با رسانه ها از راه اندازی بخش دیالیز  بیمارستان فاروج تا پایان آن سال خبر داده بود!

 

«مهری فرشاد» در آن مصاحبه تعداد بیماران دیالیزی شهرستان را 10 نفر عنوان کرده بود و از راه اندازی این بخش با اختصاص چهار دستگاه دیالیز به بیمارستان فاروج  به ارزش هر دستگاه 600 میلیون ریال خبرداده بود!

 

بيمارستان فاروج 22 خرداد سال 92 به بهره برداری رسیده است.

 

مرضیه مهربان

 

 

کد خبر 1136359

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha