به گزارش خبرگزاری شبستان از همدان، جانبازان شیمیایی زندگی پر رنجی دارند؛ ریه‌هایشان زخم خورده و به سختی نفس می‌کشند. رنجی که از روزهای سخت دفاع مقدس به یادگار دارند. تازه این اول راه است؛ برخی‌هایشان پا به سن که می‌گذارند؛ به نفس نفس می‌افتند و بیماری‌های خونی بلای جانشان می‌شود.
جانبازان شیمیایی آیه‌های مجسم دفاع مقدسند در زمانه ما؛ شقایق‌های مجروحی که برای دفاع از میهن و انقلاب اسلامی مردانه ایستادند. کتاب «سفر به روایت سرفه‌ها» گوشه‌ای از رنج جانبازان شیمیایی را با مقایسه حمله شیمیایی آمریکا به هیروشیما با دوران دفاع مقدس روایت می‌کند.
این کتاب سفرنامه‌ای به قلم سردار حمید حسام، نویسنده دفاع مقدس است که سفر جانبازان شیمیایی و اعضای موزه صلح تهران به توکیو و هیروشیما در تابستان 1391 را روایت می‌کند.
در بخشی از این کتاب آمده است: «ما نماز می‌خوانیم و ژاپنی‌ها به تماشای ما می‌ایستند. بعد آقای تراماتو از خاطراتش می‌گوید: «در بمباران هیروشیما 10 ساله بودم. در آن زمان، من و مادرم در خانه بودیم. منزل ما در یک کیلومتری محل انفجار بمب قرار داشت. در لحظه اول انفجار مادرم را گم کردم. او با حرارت بمب سوخت. نمی‌دانم چگونه زنده ماندم.
هشت سال پیش با سفر به ایران و رفتن به سردشت با مصدومان بمباران شیمیایی آشنا شدم. من آنجا جوان بیست ساله‌ای را دیدم که از شش ماهگی شیمیایی شده بود.
ما در آن سفر برای مصدومان سردشت کاری نکردیم فقط از تجربه خودمان بعد از جنگ گفتیم و گفتیم که باید به زندگی امیدوار بود و برای بقا تلاش کرد. وقتی به تهران رفتیم به بیمارستان ساسان رفتیم. آنجا پر بود از مصدومان شیمیایی.»
به گزارش شبستان، حمید حسام، نویسنده برجسته ادبیات پایداری سال 1340 در همدان متولد شد و در جوانی به عنوان دیده بان در جبهه نبرد حضور یافت. او پس از جنگ با نگارش خاطرات رزمندگان سعی کرد تا وقایع آن دوران را ثبت کند.
از مهمترین آثار او می‌توان «وقتی مهتاب گم شد» و «آب هرگز نمی‌میرد» را نام برد که هر دو کتاب به تقریظ مقام معظم رهبری مزین شده است.
نظر شما