ماجرای اخراج ۶۰ هزار ایرانی ظرف ۲۴ ساعت در دوره رژیم پهلوی/ برگی از تاریخ شفاهی استان البرز

« تقی دانایی» در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز در خصوص اسکان کردهای عراقی و ایرانی های مهاجر رانده شده از عراق در سال ۱۳۵۰ گفت: اخراج ۶۰ هزار ایرانی از عراق ۲۴ ساعته در جریان جنگ داخلی گروه اکراد کرد عراقی میان گروه طرفدار ملا مصطفی بارزانی با پشتیبانی دولت ایران و آمریکا و گروه دوم سید جلال طالبانی که حامی حزب بعث در بغداد به حمایت روسه و میشل افلق انگلیسی بنیانگذار حزب بعث در عراق بود در گرفت. 

با اشاره به همزمانی برگزاری جشن های ۲۵۰۰ ساله و سرگرمی دولت به برپایی این جشن ها تصریح کرد: طی همین دوران سرگرمی جشن های ۲۵۰۰ ساله بود که دولت عراق بیش از ۶۰ هزار نفر از ایرانیان مقیم عتبات عالیات و به خصوص کربلا را با عدم تمدید اقامت وادار به اخراج کند.

به گفته وی، این گروه ها برای پیش برد اهداف خود در کردستان عراق جنگ می کردند، محل ورودی کمک ها به مصطفی بارزانی از طریق مرزهای اشنویه، پیرانشهر و سردشت انجام می گرفت.

وی در خصوص مدت زمان این جنگ توضیح داد:  این جنگ سه سال به طول کشید حتی در آن وقت هواپیمای عراقی به آسمان ایران در آذربایجان غربی منطقه مهاباد، سردشت و پیرانشهر و اشنویه و نقده به پرواز درمی آمدند، آنان دیوار های صوتی را نیز می شکستند، و این درگیری های مرزی هیچ وقت در رسانه های گروهی ایران منعکس نمی شد.

وی افزود: تا آن جا که سال 53 یک فروند تپلف روسی در ارتفاعات حاجی ابراهیم مرز پیرانشهر با عراق توسط پدافندهای نیروی هوایی ایران سقوط کرد، که لاشه هواپیما و خلبانان در ارتفاعات که پر از برف بود، توسط ماموران آمریکایی جمع آوری شد و به آمریکا ارسال شد، و این درگیری های مرزی به هیچ عنوان از طریق تلوزیون ملی ایران و یا رادیو انعکاس نیافت، هم زمان با این درگیری ها ایرانیانی که در عراق سکونت داشتند، توسط حزب بعث از طریق مرز خسروی به ایران فرستاده شدند، آنان به نام سوقی معروف شده بودند که دولت ایران در اردوگاه ها آن ها را اسکان می داد و پس از شناسایی که اقوام یا خویشانی در شهرهای ایران برای آنان پیدا می شد، آنان را به آن جا می فرستاد.

این جانباز جنگ تحمیلی سال های دفاع مقدس اظهار کرد: بعد از قرار داد الجزایر به عنوان بسته شدن میله های مرزی بین ایران و عراق و دولت الجزایر بسته شد، در سال 1354 دولت ایران و عراق با یکدیگر آشتی کردند و در این میان از تردد کردهای عراق به ایران با حمایت دولت ایران دیگر انجام نمی گرفت.

وی بیان کرد: بارزانی های اصیل که وابسته به خود ملامصطفی بودند، به ایران و از آن جا به آمریکا مهاجرت کردند، شدیدترین درگیری ها در حاجی عمران عراق و قلعه دیزه عراق ، مجاور شهرستان سردشت اتفاق افتاد.

مسئول اسکان مهاجران ایرانی رانده شده از عراق تاکید کرد: تعداد بسیار زیادی از عراق در همان سال اخراج شدند و دولت وقت ایران دیگر اجازه ورود ایرانیان را به خاک عراق با پاسپورت نداد، یکی از مکان های اسکان برای این مهاجران رانده شده منطقه عظیمیه کرج بود.

در همان زمان، حضرت امام خمینی رحمة الله‌ علیه در تاریخ ۲ تیر ۱۳۵۴ که فشارها بر حوزه علمیه در نجف اشرف بالا گرفته بود، در نامه‌ای به احمد حسن البکر، نوشت: « اینجانب با آن که بنا نداشتم مزاحم شوم، لکن احساس وظیفه می‌کنم و نظر شما را به تلگرافی که در ۴ ذی‌القعده ۱۳۹۱  ارسال  و مصالح را تذکر داده‌ام جلب می‌کنم و اکنون بر حسب وظیفه تذکر می‌دهم که مصلحت نیست حوزه بیش از یک هزار ساله نجف اشرف که برای فقه اسلام تشکیل شده، و در قلع فسادهای اخلاقی و اجتماعی اثر بسزا دارد، در زمان ریاست شما منقرض شود».

این نامه به روشنی گویای برخورد دولت احمد حسن البکر، است که چگونه روحانیون ایرانی ساکن نجف اشرف و دیگر شهرهای مذهبی و مقدس عراق را مورد خشونت و تهدید قرار می‌داده است.