انسان در سراشيبي سقوط است، مگر اينكه خود را با استفاده صحيح از عقل و اختياركنترل و مديريت كند

حجت الاسلام والمسلمین «ابوالفضل ساجدی»، در پاسخ به سوال خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان که چرا قرآن در آيات متعددي از جمله سوره عصر، انسان را در سراشيبي سقوط معرفي كرده است؟ گفت: خداوند در قرآن کریم می فرماید: «وَالْعَصْرِ. إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ. إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ ...» قسم به زمان، كه بی تردید انسان در مسير خسران است؛ مگر آنکه اهل ايمان و عمل صالح باشد.

این عضوهیت علمی موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) اظهار کرد: خدا به انسان دو گرايش و دو ظرفيت داده است: حيواني و الهي (غريزه و فطرت). در ماهها و سالهاي اوليه كودكي، جنبه غريزي غلبه دارد. جنبه الهي به تدريج قوت مي يابد تا آنكه در سن بلوغ جسمي، عقل و فطرت به رشد نسبي مي رسند و تكليف (و به عبارت دقيقتر، آزمون) الهي نيز از آن زمان اغاز مي شود.

وی ادامه داد: آغاز سن تكليف، زمان شروع آزمون است، به همين دليل در آموزه هاي اسلامي، دنيا، محل آزمون الهي براي تفكيك خوبان از بدان ناميده شده است.سالن آزمون كنكور سراسري، سالن استراحت و بازيگوشي نيست بلكه محل بهره برداري حداكثري از فرصت، براي پاسخ سريع و صحيح به سوالات و كسب امتيازات بيشتر است.

حجت الاسلام ساجدی بیان کرد: پس مي توان گفت در جلسه آزمون كنكور، همه در معرض مردودي هستند مگر آنان كه دقت لازم در استفاده از فرصت را داشته باشند.

این استاد حوزه تصریح کرد : در اين جهان، از ميان دو گرايش غريزي و فطري، عوامل بيروني، كشش غريزي بيشتری دارد. لذا مي توان گفت انسان در سراشيبي سقوط است، مگر اينكه خود را با استفاده صحيح از عقل و اختيار، كنترل و مديريت كند. اين مديريت، همان تقواي الهي است كه در آيات و روايات بيان شده است.

وی گفت: عمل به آموزه هاي اسلام، سبب ارضاء نيازهاي غريزي در مسير فطرت، و شكوفايي اخلاقي و معنوي انسان، همراه با دو بال خوف و رجاء است.

حجت الاسلام والمسلمین ساجدی  افزود:از طریق درک حقيقت دنيا، حوادث دنيا را جدي نگيريد، همه امتحان است.در ميدان آزمون، باید به مواد آزمون،  نگاه ابزاري داشت نه استقلالي، (ابزار ارتقاء)

وی خاطر نشان کرد: منشا غمها، نگاه استقلالي به مواد آزمون است،فقط بايد نمرات خود را ثبت و نمودار صعود يا سقوط آن را ترسيم كنيم. معیار غم و شادی باید میزان نمرات باشد. ثُمَّ جَعَلْنَاكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ مِنْ بَعْدِهِمْ لِنَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ (يونس14) سپس شما را پس از آنان، جانشينانى در زمين قرار داديم، تا ببينيم شما چگونه عمل مى‌كنيد.