چرا مداحان به سراغ شعر اندیشه ای نمی روند؟/لزوم توجه توأمان به اصطلاحات تاریخی و ادبی در شعر آیینی

طهماسبی گفت: شاعر آیینی و مذهبی باید اصطلاحات تاریخی و ادبی را توأمان در شعر خود به کار بگیرد.متاسفانه این ضعف در برخی از مداحان و هیئت های مذهبی وجود دارد که به سراغ اشعار اندیشه نمی روند.

به گزارش خبر خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، محمدرضا طهماسبی، مداح و شاعر برجسته آیینی ضمن حضور در برنامه زنده  روایت هیات از شبکه افق  با اشاره به سابقه اشعار مذهبی و اهل بیت علیهم السلام در فرهنگ کهن ایران اسلامی گفت:  سابقه صد ساله شعر آیینی از دیرباز در فرهنگ کشور وجود داشته است اما از دوره صفویه رنگ و بوی بیشتری گرفته و به آن بیش از پیش پرداخت شد.

 

وی افزود: بر همین اساس از سال ۱۳۴۲ که آغاز  نهضت بزرگ امام خمینی رحمة الله علیه و پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران بود از لحاظ کمی و چه از لحاظ کیفی شاهد اشعار آینه بسیاری هستیم که قابل قیاس با هیچ دوره ای از تاریخ در کشور نیست به طوری که مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای در دیدار با مداحان و جامعه شاعران آیینی فرمودند: "پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی هزار برابر نام حضرت زهرا سلام الله علیها آورده شده است که این اتفاق مبارک و بزرگی است."

 

طهماسبی تصریح کرد: یکی از مهمترین نکاتی که در شعر آیینی باید بدان توجه کرد ایجاد نقطه اتصال بین اندیشه، فحوا، مضمون و لفظ اشعار است. متاسفانه این ضعف در برخی از مداحان و هیات های مذهبی وجود دارد که به سراغ اشعار اندیشه نمی روند و گاهی برخی از مداحان وقتی شعر های اندیشه ای را می خوانند به شاعر می گویند که هیئت گرم نشد و یا مخاطب با آن ارتباط برقرار نکرد.

 

 وی افزود: مقام معظم رهبری در دیدار با جامعه مداحان فرمودند: "اگر شعرای آیینی از امروز شعر نگویند به قدری گنجینه های بزرگ از اشعار وجود دارد که می تواند هیات ها را گرم کند." اما مهمترین نکته در سرودن اشعار آیینی این است که اندیشه با هنر ممزوج شود. بر همین اساس برخی از اشعار در هیات ها خوانده می شود که تنها حدیث و روایت معصومین را به نظم در آورده چرا که از هنر و ابزارهای ادبیات شعری خالی است.

 

 این شاعر و مداح آیینی عنوان کرد: همان طور که می‌دانید شعر آیینی و هیاتی در چند شاخه مهم تقسیم بندی می شود و شاعر باید به این عناصر توجه ویژه کند بر همین اساس مرثیه، اشک، اندوه و عزا ازاصلی‌ترین رکن هیات ها به حساب می آیند که در  شعرها باید وجود داشته باشد. عارفانه بودن از دیگر عناصر شعر آیینی است که در دوره حمله مغول به ایران به اوج خود رسید همچنین بعد حماسی نیز از دیگر جنبه های شعر آیینی به حساب می آید که در زمان هشت سال دفاع مقدس متبلور شد.


 

 وی خاطرنشان کرد: شاعر آیینی و مذهبی باید اصطلاحات تاریخی و ادبی را توأمان در شعر خود به کار بگیرد چرا که اگر شاعر از لحاظ شاعرانگی خوب عمل کند اما احاطه به تاریخ نداشته باشد شعر در نمی آید از طرفی نیز شعرا به مداحان و مداحان به شعرا می توانند کمک شایانی کنند تا در راستای ارتقاء کار یکدیگر و مهمتر از همه جلسه اهل بیت علیهم السلام قدم بردارند.

 

 

کد خبر 1144783

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha