حضرت امام جواد(ع) مظهر بخشش، جود، جوانمردی، بینش علمی و خیر کثیر هستند

یک پژوهشگر سیاست اسلامی گفت: امام جواد(ع) از دانش، عصمت و جایگاه معنوی و اخلاقی و هدایتگری فراوانی برخوردار بود و علی رغم وجود تنگناهای فراوانی که از سوی دستگاه حکومتی تحمیل می‌شد دست از هدایت مردم و کمک به اقشار جامعه برنداشت.

خبرگزاری شبستان؛‌ گروه قرآن و معارف: امام جواد علیه السلام نهمین امام شیعیان دوازده امامی بعد از پدرش علی بن موسی الرضا و قبل از پسرش هادی می باشد. از امام جواد علیه السلام گاهی با عنوان ابوجعفر هم یاد می کنند. «جواد» و «تقي» مهم ترين و مشهورترين القاب امام نهم است.

امام جواد علیه السلام در مدینه به دنیا آمد و به نوشته شیخ کلینی، مادرش کنیزی از نوبیا در شمال آفریقا به نام حبیبه بود. با این حال برخی او را خیزران، از امپراتوری روم شرقی می دانند و برخی دیگر او را از خانواده ماریه، همسر پیامبر اسلام می دانند. پدر امام جواد علیه السلام عادت داشت به اصحابش یادآوری کند که صاحب فرزندی خواهد شد که بعد از او عهده دار منصب امامت خواهد شد.

 

با این حال زمان زیادی گذشت تا شیعیان فرزند مذکور را با چشم خودشان ببینند. امام جواد علیه السلام تنها چهار سال داشت وقتی پدرش مجبور شد او را در مدینه تنها گذاشته، برای بر عهده گرفتن مقام جانشینی که مامون برایش تدارک دیده بود، عازم سفر به خراسان شود. شیعیان عادت داشتند از رضا بپرسند آیا اگر برای او اتفاقی بیفتد، پسری در آن سن خواهد توانست مسئولیت امامت و رهبری شیعه را بر عهده بگیرد؛ و رضا معمول بود داستان عیسی را برایشان نقل کند که حتی سن کمتری داشت وقتی به مقام نبوت رسید.

براي امام جواد عليه السلام چهار كنيه وجود داشته است. امام محمد تقی علیه السلام با عنايت به اينكه تنها فرزند امام رضا عليه السلام بوده اند كنيه «ابن الرضا»  و با توجه به نام تنها فرزند پسرشان امام علي نقي عليه السلام كنيه «ابوعلي» و در پرتو بندگي خدا كنيه «ابوعبدالله» داشته اند. اما كنيه مشهور امام جواد علیه السلام، «ابوجعفر» بوده است.

 

اعظم سهرابیان در گفت و گو با خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان با گرامیداشت میلاد با سعادت امام محمد تقی(ع) اظهار داشت: جوادالائمه(ع) فرزند امام رضا(ع) و پیشوای نهم شیعیان در دهم رجب سال 195 هجری در مدینه به دنیا آمده است.

این پژوهشگر و کارشناس مذهبی افزود: با میلاد این امام همام، بسیاری از دشمنان مایوس و ناامید شدند و شیعیان، امید تازه‌ای یافتند، به خصوص اینکه ایشان در دوره‌ای از تاریخ پا به عرصه وجود نهادند که دورانی سرشار از پیچیدگی‌ها و دشواری‌ها برای شیعیان بود.

وی با بیان اینکه حضرت امام جواد(ع) مظهر بخشش، جود، جوانمردی، بینش علمی و خیر کثیر و وسیع است تصریح کرد: ایشان دارای خصوصیات و ویژگی‌های بسیار زیادی است که شخصیت برجسته‌ای به لحاظ فردی، اجتماعی، علمی، فرهنگی، سیاسی و ...برایشان رقم زده است.

سهرابیان بیان کرد: مهم‌ترین ویژگی و شخصیتی که برای امام محمدتقی(ع) برمی‌شمرند جواد بودن به معنای سخاوتمندی و بخشش فراوان است، ایشان در جهت دستگیری از نیازمندان و ضعیف‌نوازی از برجسته‌ترین صفات انسانی در جود و کرم برخوردار هستند.

وی خاطرنشان کرد: همین ویژگی‌های برجسته امام جواد(ع) در برخورد اجتماعی با امت شیعه بود که بسیاری از توطئه‌های دشمن در ایجاد فاصله میان مردم و امام را خنثی می‌کرد.

این استاد حوزه و دانشگاه اظهار داشت: ایشان اگر چه در طول زندگی و امامت خویش با مصیبت‌ها و مشکلات زیادی روبرو شد، ولی در طول 17 سال امامت خویش و چه در زندگی پربارش هیچ گاه مردم را از یاد نبرد و همواره در مسیر هدایت‌گری گام برداشت.

وی گفت: امام جواد(ع) از دانش، عصمت و جایگاه معنوی و اخلاقی و هدایتگری فراوانی برخوردار بود و علی رغم وجود تنگناهای فراوانی که از سوی دستگاه حکومتی تحمیل می‌شد دست از هدایت مردم و کمک به اقشار جامعه برنداشت و با وجود تنگ‌نظری‌ها و فشارهای سیاسی، جامعه شیعی را از یاد نبرد.

سهرابیان افزود: امام جواد(ع) در دوران کودکی، عهده‌دار مسئولیت سنگینی چون امامت شد و امامت و هدایت شیعیان را از سنین پایینی برعهده گرفت که خود دشواری‌های زیادی به همراه داشت، اما هیچ یک از سختی‌ها او را از حرکت در چنین مسیری، مایوس نکرد.

وی تصریح کرد: مامون پس از شهادت امام رضا(ع)، به دلیل دانش، فضل، حکمت، کمال، ادب و عقل امام جواد(ع) شیفته شخصیت وی شد و از طرفی چون او را خطری برای حکومت خویش می‌دید دخترش را به عقد ایشان در آورد تا در خانه این امام نفوذ کرده و بر موقعیت اجتماعی این امام، نظارت و کنترل داشته باشد.

این پژوهشگر عنوان کرد: در چنین شرایطی، مسئولیت رهبری جامعه دشوارتر از هر دوره دیگری است، با این حال امام جواد(ع) دست از تلاش علمی، هدایت‌گری شیعه و تربیت شاگردان و انجام مناظرات علمی برنداشت و شاگردان و نمایندگان فراوانی را به شهرهای دیگر اعزام کرد.

وی بیان کرد: آن حضرت با همه شبهات و ایراداتی که دشمن به دلیل کودکی وی درباره امامت او مطرح می کرد با علم و دانش خدادادی توانست شیعه را به بهترین مسیر رهنمون سازد، از این رو دشمنی‌های زیادی در حق او روا داشتند.

سهرابیان اظهار داشت: ایشان با درک عمیق از شرایط سیاسی  فرهنگی جامعه و ترفندهای مأمون و توطئه های دشمنان دست از فعالیت های سیاسی و فرهنگی خویش در هدایت شیعیان برنداشت و بسیاری از توطئه‌ها را نقش بر آب کرد و در نهایت در سن 25 سالگی به شهادت رسید.

کد خبر 1147598

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha