خبرگزاری شبستان،جهان اسلام: استراتژی اسرائیل برای القای اتهامات ضد یهودی به کسانی که آن را یک دولت آپارتاید می نامند، محکوم به شکست است.
هفته گذشته، سازمان عفو بین‌الملل مستقر در لندن به دیده‌بان حقوق بشر مستقر در نیویورک و بتلسم مستقر در بیت المقدس پیوست و سیستم سوء استفاده‌کننده و ظالمانه سلطه اسرائیل بر فلسطینی‌ها را آپارتاید خواند که به منزله جنایت علیه بشریت است.
بطور قابل پیش بینی، اسرائیل و حامیانش این گزارش افشاگرانه را محکوم کردند و یافته های دقیق و مستند آن را به عنوان تحریفات مغرضانه رد کردند.
مانند دو گزارش بتلسم و دیده‌بان حقوق بشر، به نظر می‌رسد که هیچ یک از منتقدان به خود زحمت خواندن ۲۸۰گزارش صفحه‌ای که عفو بین‌الملل تولید کرده است را نداده‌اند، چه رسد به اینکه علیه پرونده‌های محرمانه در آنها استدلال کنند.
این سه گانه اسرائیلی، آمریکایی و بریتانیایی پیشرفت بسیار مهمی برای حقوق بشر فلسطینی از نظر زمان، تقدم، دامنه، قانونی بودن، جهانی بودن و پیامدهای آن خواهد بود.
البته این اولین بار نیست که آپارتاید در سطح بین المللی مورد استناد قرار می گیرد. پیش از این نیز بسیاری از رهبران جهان به اسرائیل نسبت به تضعیف راه حل تشکیل دو کشور در سرزمین های اشغالی از طریق تحمیل رژیم های قانونی دوگانه که به منزله آپارتاید در سرزمین های فلسطینی اشغال شده در سال 1967 است، هشدار داده اند.
اما عفو بین‌الملل، دیده‌بان حقوق بشر و بتسلم دامنه را فراتر از کرانه باختری و نوار غزه گسترش داده‌اند و برای اولین بار علیه رژیم آپارتاید اسرائیل که بر تمامی فلسطینی‌ها از رود اردن تا دریای مدیترانه تحمیل شده است، شکایت کردند.
این سه سازمان به جای اینکه به فلسطینی ها به عنوان جوامع جداگانه نگاه کنند که مجموعه شرایط متفاوتی را تجربه می کنند، همه سیاست های اسرائیل و پیامدهای آنها را برای همه فلسطینیان مستند کرده اند.
عنوان گزارش سازمان بتلسم یک تغییر بازی در نگاه جهان به صهیونیسم اسرائیلی است: رژیم برتری یهود از رود اردن تا دریای مدیترانه: این آپارتاید است.
جای تعجب نیست که رژیم صهیوینستی تا این حد عصبانی است. اسرائیلی‌ها عموماً از اتهام استعمار شهرک‌نشینی آشفته نیستند و حتی از مقایسه با مثلا آمریکا یا استرالیا لذت می‌برند، اما از اتهام آپارتاید متنفرند.
یئیر لاپید، وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی مدعی شده است که عفو بین‌الملل یک سازمان حقوق بشری نیست، بلکه یک نهاد رادیکال است که برای اطلاعات به گروه‌های تروریستی متکی است.
برای بتلسم ،عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر بسیار خطرناک و درنتیجه بسیار شجاعانه است که در زمانی که اسرائیل هیچ خویشتنداری در استفاده بدبینانه و فراگیر از ادعاهای یهودستیزی نشان نمی‌دهد، اینقدر جسورانه و واقعی علیه برتری نهادینه شده یهودیان اسرائیل و برای محکوم کردن، ارعاب و حتی تخریب منتقدان غربی خود تلاش می کنند.
ناگفته نماند که گزارش‌ها بر گروه‌های «تروریستی» تکیه نمی‌کنند، بلکه بر سازمان‌های حقوق بشر فلسطینی که در سطح بین‌المللی به رسمیت شناخته شده و معتبر هستند، که دولت بدبین اسراییل آنها را «تروریست» نامید، تکیه دارد. در واقع، این گروه ها اولین کسانی بودند که آپارتاید اسرائیل را در فلسطین افشا کردند.
در واکنش به محکومیت‌های رسمی اسرائیل و آمریکا نسبت به این گزارش‌ها، برخی ادعا کرده‌اند که شاید استفاده از «برچسب‌های بحث‌برانگیز» مانند آپارتاید، به جای کمک به آرمان فلسطین مانع ایجاد کند.
عفو بین الملل از کلمه «آپارتاید» به عنوان یک اصطلاح حقوقی بین‌المللی استفاده کرده است که به سال 1965 بازمی‌گردد و در کنوانسیون بین‌المللی رفع تبعیض نژادی که ایالات متحده و اسرائیل به همراه بیش از 170 کشور دیگر آن را امضا کرده‌اند، گنجانده شده است.
برای عفو بین‌الملل، آپارتاید یک برچسب سیاسی نیست. این نتیجه حقوقی تحلیل جامع خود از شواهد علیه سیستم نهادینه شده ستم و سلطه اسرائیل بر فلسطینیان است که آنها را برای چندین دهه از حقوق اقتصادی و اجتماعی خود محروم کرده است.
همانطور که پل اوبراین، مدیر عفو بین‌الملل ایالات متحده استدلال کرده است که «اسرائیلی ها و فلسطینی‌ها باید از آزادی، امنیت، رفاه و دموکراسی برابری برخوردار باشند و تاکید می کند که برای رسیدن به آنجا، سیستم ظلمی که اکنون وجود دارد باید برچیده شود.
افسوس که دولت‌های ایالات متحده و غرب تاکنون فاقد دوراندیشی سیاسی و شجاعت اخلاقی بوده‌اند که علیه آپارتاید اسرائیل در فلسطین همانطور که علیه آپارتاید در آفریقای جنوبی انجام دادند، عمل کنند.
تقریباً چهار دهه طول کشید تا کنگره آمریکا قانون جامع ضد آپارتاید را در سال 1986 تصویب کرد و حتی پس از آن، رئیس جمهور رونالد ریگان پس از لغو وتوی خود، اجرای آن را به تعویق انداخت.
افسوس، لحظه آفریقای جنوبی اسرائیل ممکن است هنوز دور باشد، زیرا به جای از بین بردن آپارتاید خود، آن را مستحکم می کند.
از سوی دیگر، استکبار اسرائیل همدردی غرب را از بین می برد و متحدان سنتی، از جمله بسیاری از اعضای جامعه با نفوذ یهودیان آمریکا را از خود دور می کند، زیرا استعمار و نفوذ مداوم آن به سرزمین های فلسطین، راه حل دو کشوری مورد علاقه غرب را منسوخ می کند.
با تعداد تقریبا مساوی فلسطینی و اسرائیلی که در کنار هم زندگی می کنند، جامعه اسرائیل در نهایت باید به مسئله استعمار زدایی و برابری در این واقعیت تحریف شده بپردازد و غرب باید برای پایان دادن به مصونیت اسرائیل موضع بگیرد.
«انتفاضه وحدت» بهار گذشته، قیام جوانان فلسطینی از دو طرف خط سبز که با غلبه بر چندپارگی جغرافیایی و سیاسی، مغالطه «دولت دموکراتیک یهودی» را افشا کردند و خواستار پایان دادن به برتری یهودیان اسرائیل شدند، پیش نمایشی است از اقدامات آینده است.
با ادامه نبرد بر سر افکار عمومی غرب، سازمان های بین المللی حقوق بشر ممکن است به تغییر موازنه به نفع عدالت در فلسطین کمک کنند.
اسرائیل ممکن است یک قدرت نظامی و اقتصادی باشد، اما در حال از دست دادن مشروعیت بین المللی است و این کار بسیار سریع انجام خواهد شد.
نظر شما