خبرگزاری شبستان؛ گروه قرآن و معارف: حضرت زینب (س) سومین فرزند امام علی علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها و بانوی صبر و ایثار است، بانویی که در تمام عمرش مصیبت دید و صبوری کرد و ایستاد. بانویی که روایت واقعه عاشورا وامدار اوست چرا که او با شجاعت و خطابه های غرایش در واقعه عاشورا و شهادت برادرش امام حسین (ع) بر علیه ظلم درخشید و شجاعتش را در تاریخ ثبت کرد.
در منابع تاریخی و منابع مذهبی سه تاریخ مختلف برای وفات حضرت زینب عنوان شده است.
سال 62 هجری قمری؛ برخی منابع تاریخ وفات حضرت زینب را 15 رجب سال سال 62 هجری قمری و 18 ماه بعد از حادثه عاشورا می دانند. (جعفر شهیدی ، زندگانی فاطمه، ص 261 – 262 )
سال 63 هجری قمری؛ برخی منابع تاریخ وفات حضرت زینب را 15 رجب سال 63 هجری قمری و دو سال و اندی بعد از حادثه عاشورا می دانند. (دایرة المعارف تشیّع ، ج 8 ، ص 603 )
سال 65 هجری قمری؛ بعضی دیگر از منابع تاریخ وفات حضرت زینب را 15 رجب سال 65 هجری قمری می دانند. (جواد محدّثی، فرهنگ عاشورا، ص 216 – 217 )
اعظم سهرابیان در گفت و گو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان با گرامیداشت 15 رجب سالروز ارتحال حضرت زینب(س) پیرامون فضایل و شخصیت این بانوی بزرگ اسلام گفت: حضرت زینب(س) فرزند امام علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س)، اسوه صبر شکیبایی و ایستادگی در برابر عظیم‌ترین مصیبت‌هاست.
این پژوهشگر حوزوی بیان کرد: ایشان در طول عمر با برکت خویش، با مشکلات و رنج‌ها و دردهای زیادی مواجه شد و حوادث تلخی همچون اسارت را پشت سر گذاشت، اما هیچ یک از مصیبت‌ها و ناملایمات، مانع از تحقق رسالت حضرت زینب(س) در قبال رساندن پیام کربلا به گوش تاریخ نشد.
وی عنوان کرد: احضرت زینب (س) با عناوین و القابی چون ام کلثوم کبری و صدیقه صغری و محدثه، عالمه و فهیمه شناخته می‌شد و ایشان را بانویی عابده، زاهده، عارفه، خطیبه و عفیفه می‌دانستند.
سهرابیان تصریح کرد: ایشان حتی فرزندانش را در را دفاع از اسلام و در کربلا تقدیم کرد و با همه مصیبت‌هایی که متحمل شد تفسیری جز زیبایی نداشت و این اوج عظمت و بزرگواری و صبوری و درک وسیع یک انسان در برابر دشمنان و مصیبت‌هاست.
وی خاطرنشان کرد: زینب، همان زینب پدری است که با بینش و شناخت و کمال، قدم در راه دشواری نهاد که جز عبادت و بندگی نبود و با همه جفایی که دید دست از رسالت و هدفش برنداشت و به ادای تکلیفی پرداخت که پس از شهادت خاندان امامت، عهده دار آن شده بود.
این پژوهشگر حوزوی گفت: ایشان در زهد و پارسایی و کسب علم و دانش و شب‌زنده‌داری زبانزد بود و هیچ مصیبتی، او را از عبادت و بندگی بازنداشت و هرگز لب به شکایت وانکرد.
وی افزود: حضرت زینب(س) در حادثه کربلا، آزمون سختی را با موفقیت پشت سر گذاشت و در شب عاشورا در محراب عبادت به استغاثه پرداخت و از خدا طلب صبر و شکیبایی می‌کرد و این چه عظمت بزرگی است که در مکتب پدر و مادر آموخت.
سهرابیان عنوان کرد: سیره فردی، اجتماعی و سیاسی حضرت زینب(س)، گویای شخصیت بزرگی است که در تاریخ بی‌نظیر است، شخصیتی که با همه مصیبت‌ها، جایگاه یک زن را در تبلیغ دین نشان می‌دهد و پیام عاشورا را به زیباترین شکل منتقل می‌کند.
وی بیان کرد: متاسفانه هنوز بسیاری از ابعاد شخصیتی این بانوی بزرگ در طول تاریخ تشیع، ناشناخته مانده است و به درک حقیقی از چنین مقامی دست نیافتهایم، ایشان در دفاع از اهل بیت (ع)، همه مصیبت‌ها را به جان خرید و در حادثه‌ای عظیم در دل تاریخ به نقش آفرینی پرداخت و با شناخت دقیق مسئولیت‌اش در آن معرکه پردرد، درس بزرگی در صبر و استقامت به شیعیان داد.
این استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: ایشان در سال پنجم هجری در مدینه چشم به جهان گشود و در سال 63 هجری در سن 57 سالگی چشم از جهان فروبست و در طول عمر خویش با فداکاری و مجاهدت دوران سختی را سپری و مصائب عظیمی را تحمل کرد و تسلیم رضای حق بود.
نظر شما