اسلام مدیون مولود سوم شعبان

خبرگزاری شبستان- خراسان جنوبی؛ سوم شعبان، سال روز تولّد سومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام است کسی که معنای آزادگی و مقاومت و ایثار و شهادت را بار دیگر احیا کرد و برای زنده ماندن اسلام از جان، مال و فرزندانش گذشت.

سخن از خدمات رادمردی است که نه فقط بزرگ ترین قهرمان عرصه های حماسه و خون و قیام، بلکه نماد صبر، مقاومت، رشادت و شجاعت برای تحقق بخشیدن به احکام نورانی اسلام است.

*سوم شعبان سالروز میلاد حماسه ساز کربلا

آفتاب وجود مبارک سیدالشهدا، روز پنج شنبه، سوم شعبان سال چهارم هجرت، از مشرق دامان فاطمه زهرا(س) و در خانه امیرالمؤمنین علی(ع) طلوع کرد و تا هفت سالگی در مهد نبوت تربیت شد؛ پیامبراسلام، او را در آغوش خویش با آموزه های آسمانی اسلام پرورش داد و زیرنظر خود تربیت کرد و میزان علاقه پیامبر به حسین علیه السلام به اندازه ای بود که کوچک ترین ناراحتی او را تحمل نمی کرد.

سی سال در خدمت امیرالمؤمنین علی(ع) بود؛ 10 سال را نیز در دوران امامت برادر بزرگوارش، امام حسن مجتبی(ع) گذراند و 10 سال هم عهده دار مسئولیت سنگین امامت بود و امام حسین(ع) در برهه ای از زمان، در عصر تاریکی و خفقان دوران حکومت اموی، برای نجات اسلام و ایجاد حکومت صالح اسلامی، آگاهانه به پاخاست و با نثار خون خود، طومار حکومت ضددینی بنی امیه را در هم پیچید.

قیام او سرآغاز بسیاری از حرکت های حق خواهانه و پیدایش خط جدیدی در حمایت و احیای اسلام شد؛ بسیاری از حوادث تاریخی در این جهان پهناور، به ویژه در جغرافیای جهان اسلام، در حرکت عاشورا ریشه دارد، خونی که از وجود حق حسین(ع) به پای نهال اسلام جاری شد، همچون آب حیات و مُرکّب پربرکتی بود که آن نهال را بارور کرد و تاریخ معنویت و انسانیت را نوشت.

*بهره ای از کوثر زلال حسینی

امام حسین(ع)، در همه امور زندگی، اعتدال را رعایت می کرد و مردم را از گرفتار شدن در دام افراط و تفریط، به ویژه زیاده روی و اسراف برحذر می داشت.

حسین(ع)، محبوب قلب های مردم بود و در نهایت فروتنی و سادگی زندگی می کرد؛ همه ساله پیاده به حج می رفت و به عیادت بیماران می شتافت؛ انفاقش بی مانند بود و دعوت فقیران را رد نمی کرد و آن ها را به میهمانی فرا می خواند همچنین کیسه های غذا را به در خانه محتاجان و بیوه زنان و یتیمان می برد.

عزت نفس، از ویژگی های بارز امام حسین علیه السلام در طول زندگانی بود؛ به گونه ای که ایشان حتی به هنگام ضرورت، یادگار پدر بزرگوارش امیرمؤمنان را به معاویه نفروخت.

سدالشهدا(ع) امر به معروف و نهی از منکر را دوست داشت و از خلاف ها و جنایت های ظالمان به شدت انتقاد می کرد، جوانمرد و با فتوت و اهل گذشت بود، کینه بدی کننده را به دل نمی گرفت، اهل عفو بود، بزرگی روح و کرم او همه را شیفته رفتارش می ساخت، خانه اش پناهگاه و مرکز امید درماندگان بود.

*سومین پیشوای شیعیان در نگاه بزرگان

امام حسین(ع) نزد پیامبر اکرم(ص) مقامی والا داشت، به گونه ای که پیامبر او را محبوب و فرزند خود می خواند و می فرمود: «حسین از من است و من از حسینم.»

حضرت امام محمدباقر علیه السلام فرمود: «شیعیان ما را امر کنید به زیارت قبر حسین علیه السلام بروند؛ زیرا زیارت قبر امام حسین علیه السلام ، روزی را فزونی می بخشد، عمر را افزایش می دهد و از رویدادهای خطرناک جلوگیری می کند. زیارت قبر امام حسین علیه السلام بر هر مؤمنی که به امامت حسین علیه السلام اقرار دارد، لازم است».

امام صادق علیه السلام فرمود: «حنکوا اولادکم بتربة الحسین علیه السلام فانه امل کل داء؛ کام فرزندان خود را با تربت حسین علیه السلام بردارید که شفای هر مرض است.»

از گاندی، مصلح بزرگ هند نقل شده است که: «من برای مردم هند چیز تازه ای نیاوردم. فقط نتیجه ای که از مطالعات و تحقیقاتم درباره تاریخ زندگی قهرمانان کربلا به دست آورده بودم، ارمغان ملت هند کردم. اگر بخواهیم هند را نجات دهیم، واجب است همان راهی را بپیماییم که حسین بن علی علیه السلام پیمود».

*آزاداندیش بودن امام حسین(ع)

فرارسیدن سالروز ولادت حماسه ساز کربلا بهانه ای شد تا به سراغ یکی از کارشناسان مذهبی برویم. حجت الاسلام «محمدرضا محمدی» امام جمعه طبس در گفتگو با خبرنگار شبستان گفت: اسم امام حسین (ع) را پیامبر گرامی اسلام(ص) به امر خداوند متعال انتخاب کردند.

وی در ادامه بیان کرد: هنگام تولدشان پیامبر گرامی اسلام(ص) زیر گلوی امام حسین (ع) را بوسیدند و فرمودند که اینجا رد شمشیرهایی است که در روز عاشورا بر بدن مبارک امام حسین(ع) می خورد، است.

حجت الاسلام محمدی با بیان اینکه امام حسین (ع) هیچ گاه زیر بار ذلت و طاغوت نرفتند، افزود: امام حسین(ع) آزاداندیش بود و منشا خیر و برکت برای بشر هستند و امیدواریم از ایشان درس بگیریم.

۱- منظور از كنيه چه می باشد و كنيه امام حسين (ع) چيست؟ عرب ها یک اسم و یک فامیل و یک کنیه دارند و کنیه را به نام فرزندان معمولا صدا می زنند. کنیه امام حسین(ع)، ابوعبدالله و لقب ایشان شهید کربلا است چرا که نوع شهادت ایشان با سایر شهدا متفاوت بود و عرب برای اینکه کسی را با احترام صدا کند او را کنیه اش صدا می زنند همان طور که در سلام ها می گوییم:«السلام علیک یا اباعبدالله».

۲- در مورد سیره اخلاقی و فضائل امام حسین (ع) بفرمایید؟ امام حسین(ع) منشا همه خیرات و برکات است و ایشان در دامن امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) رشد یافته است و این خصلت را از آن بزرگواران یاد گرفته است که بی منت و بااخلاص به نیازمندان کمک کند.

اخلاص و عبادت امام حسین(ع) بی نظیر بود و برای حفظ اسلام تا پای جان پیش رفتند و هیچ گاه ذلت و زور را نپذیرفتند و این فریاد «هیهات مناالذله» ایشان همواره در تاریخ طنین افکن خواهد بود. هر چه به شخصیت های امام حسین(ع) امروز بیشتر توجه شود قطعا جامعه ما به سمت خوشبختی و سعادت بیشتر پیش خواهد رفت.

۳- اولين كسي كه از امام حسين(ع) شفا گرفت چه كسی بود و چگونه شفا گرفت؟ فرشته ها برای عرض تبریک ولادت امام حسین (ع) به پیامبر گرامی اسلام (ع) از آسمان نزول کردند و این موضوع یکی از اتفاقاتی بود که باعث خیر و برکت بود.

در مسیر فرشته ها دیدند که فرشته ای به نام «فطرس ملک» با بال و پر سوخته از فرشته ها درخواست کرد تا او را با خود ببرند تا شاید به برکت امام حسین(ع)، خداوند او را شفا دهد و هنگمی که خود را به قنداقه امام حسین (ع) کشید شفا پیدا کرد و در ردیف فرشتگان قرار گرفت.

حتی فرشته ها هم بنده خانه امام حسین (ع) هستند و این موضوع نشان دهنده عظمت و جایگاه این خاندان پاک است.

۴- انگیزه امام حسین(ع) از قیام چه بود چه پیام هایی را به جهان و آیندگان مخابره کردند؟ امام حسین(ع) از شهادت خود خبر داشتند اما گفتند که باید برای حفظ دین باید در این مسیر قدم بگذارم.

عمده هدف امام حسین(ع) با اجرای قیام عاشورا، حفظ و پاسداری از دین بود و خون خود را در این راه تقدیم کرد تا اسلام زنده بماند و ایشان شهید شد اما خوار و ذلیل نگردیدد و امروز عزت امام حسین (ع) را در جهان می بینیم.

۵- يكي از کرامات امام حسين(ع) را نقل كنيد؟ سراسر زندگی امام حسین(ع) کرامت و شفاعت است و ایشان در مجالس روضه ها چه انسان های مریض و بیمار صعب العلاج را شفا دادند.

در مسیر کربلا تابلویی دیدم که نوشته بود«دخیلک یا حسین» و پرسیدم که علت نام گذاری این تابلو چیست و گفتند که راننده ای در سراشیبی از کوه پایین می آمده است و ترمز خودرو پاره شده بود و در این هنگام به امام حسین(ع) متوسل می شود و نجات می یابد.

۶- فرهنگ حسینی به چه معناست و در مورد اهمیت زنده نگه داشتن آن بفرمایید؟ فرهنگ حسینی به این معنا است که انسان ها به سیره و روش امام حسین(ع) در زندگی خود عمل کنند.

فرهنگ حسینی همان فرهنگ علوی و رضوی و باقری است و همه اهل بیت (ع) یک فرهنگ و ایده را داشتند که همان حرف خدا و قرآن است و چون امام حسین(ع) تا پای جان برای حفظ دین رفتند به فرهنگ حسینی مشهور شده است.

۷- نام امام حسین(ع) امروز در جهان چه جایگاهی دارد و چه تاثیری بر روی بیداری اسلامی گذاشته است؟هر چه نام امام حسین (ع) در جامعه بیشتر باشد نشان گر علاقه مردم آن جامعه به ایشان است.

امروز در جهان به دلیل انس و علاقه انسان ها نام امام حسین(ع) از جایگاه و عزت و عظمت بالایی برخوردار است و آزادی خواهان جهان با بهره گیری از نام و قیام امام حسین(ع) به دنبال از بین بردن ظلم و ستم هستند.