خبرگزاری شبستان- مشهد- مرضیه وحدت؛ در سال 26 هجرت روز چهارم ماه شعبان ، نوزادی در خانه حضرت اميرالمؤمنين عليهالسلام چشم به جهان گشود که زمين و زمان از عطر وجودش معطّر شد و آثارعظمت و شجاعت در چهرهاش متجلّي و آيينه تمام نماي علي عليهالسلام بود.سالروز ولادت حضرت عباس (ع) این خبرگزاری را برآن داشت تا با حجت الاسلام امیر علی حسنلو استاد حوزه علمیه قم و مدیر گروه تاریخ وسیره مرکز مطالعات وپاسخگویی به شبهات حوزه های علمیه در خصوص این اسوه شجاعت و صلابت گفتگویی داشته باشد که در ادامه می خوانید:
در خصوص فضائل اخلاقی و رفتاری حضرت ابالفضل توضیح بفرمایید.
ابوالفضل و ابو الفضایل ؛ اگرچه فضل مصدر و به معنی همه فضایل است ؛ مشهورترين کنيه آنحضرت، است ؛ در فرهنگ اسلام همراه نام خوب خوب کنیه خوب نیز به فرزندان می نهند تا دیگران کنیه ها والقاب بد به آنها نگویند وبه آن شهره شوند؛ آنچه از عباس در طول زندگی نه چندان طولانی بروز وظهور یافت وعینیت یافت این بود که تمامي فضايل و کمالات انساني در او دیده شد ومعنا یافت لذا آنحضرت را «ابوالفضل» لقب دادهاند.
پدر ومادر اولین مربی تربیت فرزندان هستند ؛ امیر مومنان (ع)به فرزند بزرگ خود حسن (ع) درباره تربیت نامه ونوشته وصیتی زیبا دارد از جمله در آن ميفرمايد: «پسرم، ادب مايه بارور شدن عقل و بيداري قلب و سرلوحه فضل و بزرگواري است». بر همين اساس ابوالفضلالعباس عليهالسلام که شاگرد همين مکتب بود در همه دورانهاي عمر مبارک خويش، از کودکي تا هنگام شهادت، ادب را سرلوحه زندگي خويش قرار داده بود. نوشته، عباس عليهالسلام هرگز، بدون اجازه و در حضور امام حسين عليهالسلام به زمين نمينشست وهرگز خیره به سیمای برادر نظر نکرد و او را سید وسرور صدا زد مگر در کنار علقمه که ندا در داد «ادرک اخاک ».
حضرت عباس در شجاعت و در دفاع از امام زمان خود شهره آفاق است، در این خصوص توضیح بفرمایید.
اگر در درک مفهوم واقعی شجاعت مشکلی باشد ، تامل در رفتار وسیره وزندگی عباس آن مشکل را حل خواهد نمود، اگر در اثبات قوه ای به نام شجاعت درانسان کسی تردید دارد با نظر به زندگی عباس این تردید از بین خواهد رفت ؛ حضرت عباس عليهالسلام فرزند رشيد اميرمؤمنان عليهالسلام بود و همچون پدرتجلی مفهوم شجاعت بود .
در بخشي از زيارت ناحيه مقدسه که منسوب به امام هادي عليهالسلام و امام زمان (عج) است توصیف و اوصافی پر معنا وعالی مضمون ومفهوم از حضرت عباس یاد شده وبه کرامات زبیا زیارت گردیده که جای تامل دارد : «سلام بر ابوالفضلالعباس، پسر اميرالمؤمنين؛ آنکه در برداری نهایت مراعات و ايثار را نمود، جانش را نثار برادرش حسين عليهالسلام کرد؛ آنکه دنيا را وسيله آخرت قرار داد؛ آنکه خود را فداي برادر نمود؛ آنکه نگهبانی نموداز دين و و اهل بیت امام حسين عليهالسلام ؛ آنکه تلاش بسيار براي آبرساني به لب تشنگان نمود؛ ودراین راه دستانش در راه خدا قطع شد».
در خصوص ولایت پذیری ایشان توضیح دهید.
عباس عليهالسلام الگوي بسيار گوياي اطاعت از ولايت و امانت بهشمار ميرود. قهرماني او و ديگر برادران مادری اش، بالاتر از آنچه که در نوشته ها هست، بود چون بسیاری از فضایل آنها در تاریخ مغفول بوده است وجز از عاشورا کمتر به وصف این فرزندان پرداخته شده است. جانبازي و فداکاري عباس عليهالسلام به پاس حمايت از ولايت و امامزمان خويش صورت گرفته است. به همين دليل وي را پشتيبان ولايت لقب داده اند. او پشت و پناه ولايت وامامت بود در روزگاری که جمعی برای کشتن امام زمان خود همنوا بودند و تا آخرين حدّ توان از او و آرمانهايش پشتيباني نمود. ازاينرو وقتي امام حسين عليهالسلام در آخرين لحظات عمر بر بالين او آمد، فرمود: «به خدا قسم اکنون کمرم شکست...».واین وصفی است که تنها پس از فقدان عباس از امام در نینوا شنیده شد.
چه پیوند و رابطه بین ایشان و امام حسین (ع) بود؟
این جمله را مقتل نویسان نوشته اند که جمله مهر آمیزی بین حسین و عباس رد وبدل شده است که در نهایت مهربانی است «بنفسي أنت يا أخي؛ فدايت شوم برادرم» برادر فدای برادر شود ، فداي کسي خواهم شد که بهترين فدايي حسين عليهالسلام بود. فداي دستاني که پرچمدار بود وتا آخرین پرچم مکتب را نگهداشت و به قیمت جانش از آن پاسداری نمود . فداي چشماني که از اهل بیت برادر نگهباني کرد.
در خصوص همسر و فرزندان قمر بني هاشم عليهالسلام نیز برای خوانندگان ما توضیح بفرمایید.
همسر حضرت عباس عليهالسلام «لبابه» دختر عبيداللّه بن عباس ميباشد. لبابه از بانوان ارجمند، و پدرش پسرعموي پيامبر گرامياسلام صلياللهعليهوآلهوسلم بود. قمر بنيهاشم عليهالسلام از لبابه صاحب دو فرزند به نامهاي فضل و عُبيداللّه شد و ذريه حضرت از جانب عبيداللّه ادامه يافت ؛ در طول تاريخ از اين نسل پاک عالمان و فقيهاني برجسته که از یاران ائمه ومحدثان بزرگ بوده اند ؛ که مزار آنان زیارتگاه وملجاء عاشقان وعارفان است ؛ ابويعلي حمزة بن قاسم که نوه حضرت عباس در نسل پنجم است و در نزديک حلّه داراي گنبد و بارگاه است ؛ در شهر زنجان امام زاده ابراهیم است که در قیام سادات علیه عباسیان شهید شده ودر زنجان مدفون گردیده است ؛ نسب شناسان اورا از فرزندان حضرت عباس (ع) دانسته اند حرمش منشاء برکات و مرکز انجام فرایض وتدریس فقه و سنن الهیه و کنار مزارش مرقد اولیاء بزرگ ودانشمندان از فقها وحکماست ؛در نقاط دیگر ایران نیز از این مراقد مطهر وجود دارد.
مهمترین درسی که می توانیم از سیره حضرت عباس (ع) بگیریم چیست؟
داستان ایثار حضرت عباس علیه السلام در کربلا درسهای زیادی برای نسل حاضر دارد واز این داستان می توان به مفهوم واقعی برادری رسید که برادری تنها نسبت ظاهری نیست، بلکه علاوه بر پیوند نسبی پیوند عمیق معنوی را باید از آن در سیره عباس (ع) استنباط ودرس گرفت ؛ عباس همه وجودش را چونان برادرش حسین (ع) درراه دین نثار نمود ونامش در کنار برادر در تاریخ جاودانه خواهد بود و عملش سرمشق انسان تا مفهوم واقعی برادری در دنیا تحریف نشده وبه مادیات وثروت ومال خلاصه نشود؛ بلکه میراث معنوی پدری چون علی (ع) را در راه دفاع از دین باهم حفظ نموده وبرای بشریت الگو شدند.
نظر شما