به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، در وسایل الشیعه آمده است: «ابَوُالصّلت هَروى» روایت کرده است که در جمعه آخر ماه شعبان به خدمت حضرت امام رضا (ع) رفتم. حضرت فرمود: اى ابوالصَّلْت! بیشتر ماه شعبان رفت و این جمعه آخر آن است، پس جبران کن کوتاهی‌هایی را که در ایّام گذشته این ماه کردى، در آن چه از این ماه مانده است. بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است، دعا، استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن و به سوى خدا از گناهان خود توبه کن تا وقتی ماه مبارک فرا رسید، خود را براى خدا خالص کرده باشى. امانتى بر گردن خود باقى مگذار مگر آنکه آن را ادا کنی و نیز در دلت کینه هیچ مؤمنى نباشد مگر اینکه آن را از دل بیرون کنى. به مناسبت فرارسیدن ماه مبارک رمضان با حجت الاسلام دکتر «ایمان ضرابی» پژوهشگر و استاد حوزه و دانشگاه گفت و گویی انجام داده ایم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود.
پل ورود به ماه عظیم رمضان و بهرمندی بیشتر از مواهب این ماه مبارک چیست؟
ماه مبارک رمضان ماه دعا و بندگی است ؛ ماه مناجات و نجوا است .قطعا” اگر بخواهند زمینه ی یک مهمانی برای ما فراهم بکنند یک آمادگی از طرف خود، میزبان هست و یک آمادگی از طرف مهمان باید باشد . به خاطر نشان دادن عظمت این ماه گفته اند : نگوید : ماه رمضان آمد و ماه رمضان رفت ؛ بلکه بگویید: «ماهِ مبارک رمضان» چون واقعا” مبارک است. این میمنت و مبارکی را شما هم باید بچشید وإلا بسیار ماه رمضان ها طی سالیان مختلف آمده ورفته اما متاسفانه قدرش دانسته نشد و آن بهره وری لازم و کامل از آن اتفاق نیفتاده است. لذا ما هم باید یک سری آمادگی ها کسب بکنیم و خود را برای این میزبانی آماده کنیم.
خداوند متعال این آمادگی را دارد و ازسوی باری تعالی هیچ حالت انتظاری نیست، یعنی بنابر این نیست که خداوند برود و آماده شود و بیاید .اما زمانی که ما یک مهمان را دعوت می کنیم، خیلی باید مهیا و آماده شویم اما از طرف خداوند متعال هیچ حالت انتظاری وجود ندارد . بی نهایت رزق خدا هست ؛ بی نهایت برکت خدا هست ؛ بی نهایت علم خدا هست ؛ بی نهایت آبرو وجود دارد بی نهایت : جود و کرم سلامتی و صلابت و سعادت و…. همه چیز مهیا است. بقول معروف خدا تمام قد برای این ضیافت آماده است .
آنچه که مهم است اینکه : من باید مهیا شوم . (طبیب مسیحا دم است و مشوق لیک چون درد درتو نبیند چرا دوا بکند !؟) من باید آماده باشم ،اوکه آماده است و زمینه اش فراهم است اما من باید آمادگی کسب بکنم ؛ آمادگی من یک لایه روبی دلی را می طلبد که باید یک مقدار به خودمان بیائیم ومراقبت ها را بیشتر بکنیم تا آمادگی برای ما فراهم شود. شخصی نزد استاد کوزه گری رفته بود درآنجا گل کوزه گری را بگیرند و آماده بکنند تا شکل و شمایلی درست بکنند .
مرحله اول این بود که یک کوزه ای ساخته شود، مرحله دوم این بود که یک نقشی بر این کوزه بزنند . واین بدن ماهم بالاخره تبدیل به خاک و گل کوزه گری می شود. این را باید بدانیم که این زمینه برای ما باید فراهم شود.این شخص یک مدتی کوزه گری کرده بود فکر کرد دیگه همه چیرو آموخته دست بکار شد رفت تا اون نقش را بر روی کوزه بزند یا نقش نمی گرفت یا اگر می گرفت می شکست چون وارد نبود .نقش زدن خیلی فوت وفن و هنر می خواهد .این شخص نقش را که می زد نمی گرفت ؛ و خوب از آب در نمی آمد ؛ بنا براین شاگرد تازه کار نزد استاد کوزه گر رفت و گفت : این کوزه نقش نمی گیرد چیکار کنم ، استاد گفت : کوزه را بیاورید یک سمباده ودست مال را هم فراهم کن استاد گفت : خوب ببین خاک روی کوزه را می گرفت بعد یک لایه از کوزه را می تراشید و با دستمال سمباده یک سیغلی می داد بعد می گفت : حالا نگاه کنید چه نقش زیبایی افتاده بر روی کوزه .نقش زیبا شده بود چون آن خاک را برداشته بود.
لذا ماه مبارک رمضان ماه مبارکی است . مبارک یعنی «برکت» لذا این برکت، نقش و مبارکی رمضان باید روی لوحِ دلِ ما قرار بگیرد. اما زمانی که این دل پر از غبار و شیله پیله ها و اتفاقات دنیایی است که دل های ما را کاملا” زنگار گرفته است ،چطور می خواهد نقش رمضان بر روی آن بیفتد !! یک فوتی می خواهد (شستشویی کن و آنگه به خرابات خرام تا نگردد زتو این دیر خراب آلوده ) و آن فوت کوزه گر باید ایجاد شود و آن فوت کوزه همین سفره ی منا جات شعبانیه و اشک زلال انابه های ماه رجب و شعبان است ، چقدر این بزرگان تاکید کردند بر مداومت مناجات شعبانیه در ماه شعبان و تامل در این دعای پر مغز ماه رجب و شعبان که مقدمه های ورود به ماه مبارک رمضان هستند و پله پله ما را برای ملاقات خداوند اماده می کنند چنانچه می توان گفت ماه شعبان دروازه ی ورود به ماه مبارک رمضان است.
سابقا” رسم بود، سلطانی به یک منطقه برود ، یک عده ای اول با عَلَم وکُتل نشانه می رفتند و می گفتند حواستان جمع باشد، سلطان دارد می آید به شهر شما آماده باشید همه جا را آب و جاروب کنید ؛ حالا باید گفت نشانه و علم سلطان که همین ماه شعبان است، رسید ( بوی ماه مبارک رمضان ) آمد. منتها آمادگی دلی می خواهد . میزبان کاملا” مهیاست. اگر من نخواهم استفاده بکنم، گناه میزبان چیست!؟ وجودِ با برکت امیرالمومنین (ص) مناجات شعبانیه را بعنوان یک فرصت در اختیار من و شما قرار داد ه است تا بتوانیم آن نقش رمضان را در دلِ خود بنگاریم ؛ طبیعتا” این نقش رمضان را خودِ انسان متوجه می شود یک مدتی که گذشت می فهمد که یکی دو روزه رمضان سه و چهار روز ماه مبارک رمضان که گذشت ببیند آن آمادگی دلی فراهم شده ؛ نمازش با قبل از ماه مبارک رمضان فرق کرده .آمادگی دارد یانه؟
در خصوص چگونگی ورود به ماه مبارک رمضان و اینکه نیازمند چه مقدماتی است؟
در فرهنگ اسلامی و روایات پیشوایان دین، برای مناسبت های ماه های قمری، آداب و اعمالی نقل شده است؛ آداب و اعمالی برای آغاز هر ماه که پیوند خلق با خالق را محکم می کند، یاد خدا را در خاطره ها زنده نگه می دارد، و انسان را در پناه قدرت لایزال او قرار می دهد؛ به یقین این توجه، سبب حل بسیاری از مشکلات و دفع بلاها و آفات خواهد شد. در این میان در تمام سال، ماهی به عظمت ماه پربرکت رمضان نیست؛ماه ضیافت و میهمانی خدا، که بهترین پذیرایی خداوند مهربان در این ماه پربرکت، همان «قرآن مجید» است که در این ماه نازل شده و چه ضیافتی بالاتر از این که میزبان، برای میهمانان خویش کتابی فرو فرستد که تمام سعادت بشر در آن باشد.
از سوی دیگر، ماهی است که شب قدر در آن واقع شده، شبی که مقدرات یکسال انسان ها بر حسب شایستگی ها و لیاقت هایشان تعیین می گردد و عبادت آن برتر از عبادت هزار ماه است! هم چنین، بهار عبادت و ماه تعلیم و تربیت، ماه طهارت و پاکی، و ماه تقوا و خود سازی است؛ ماهی که مراحل قرب الهی و سیر و سلوک الی الله را با گام های سریع و استوار می توان پیمود. لذا ماه مبارک رمضان، از جمله گوهرهای بسیار با ارزشی است که بهره گیری صحیح از آن؛ از جمله ورود در آن ماه، مرهون شناخت و معرفت کافی آن است.
همان طور که عرض شد، بدون آمادگی نمی توان به استقبال ماه مبارک رمضان رفت؛ همیشه در ضیافت و مهمانی هم میزبان باید آماده باشد و هم میهمان، میزبان باید وسایل پذیرایی را آماده کند و میهمان باید از نظر لباس و نظافت خود را آماده کند. خداوند که میزبان ما در این ماه است ،چون رحمتش عام و بی پایان است، همیشه آماده پذیرایی می باشد، و این ما هستیم که برای ورود در این ضیافت،و بهره مندی هرچه بیشتر از این فرصت گران بها، باید خویشتن را با آداب و مقدماتی که بعضاً در روایات نیز آمده است، همانند ورود به رمضان نیازمند توبه و استغفار مخصوصا توبه آخرین جمعه ماه شعبان، ثواب روزه سه روز آخر ماه شعبان، رفع کدورت وکینه زدایی از ارحام وخلق خدا وخودسازی و پالایش درون.
نظر شما