ماموستا ملاقادر قادری در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در کرمانشاه گفت: باید از حوادث روزگار درس بگیریم اگر از حوادث و اتفاقات روزگار درس و عبرت نگیریم در زندگی اشتباه کردهایم.
امام جمعه پاوه افزود:دو کلمه در قرآن کریم زیاد تکرار شدهاند. اولی الألباب ، اولی الأبصار؛ اوّلی به معنای صاحبان خرد و عقل و دومی به معنای صاحبان بصیرت و آگاهی؛ یعنی ای کسانی که اهل فهم و عقل و چشم و بصیرت هستید، از تحولات درس و عبرت بگیرید. بعد از این دو واژه عبرت و پند و نشانه آمدهاند. برای نمونه قرآن کریم میفرماید: «إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّأُوْلِي الألباب» و «إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّأُوْلِي الْأَبْصَارِ» یعنی تغییرات برای انسانهای صاحب عقل و خرد و فکر و بصیرت دارای درس و عبرت است.
وی خاطر نشان کرد: خداوند متعال در آیۀ ۴۴ سورۀ مبارکۀ نور میفرماید: «يُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّأُوْلِي الْأَبْصَارِ». تغییرات شب و روز برای اهل بصیرت دارای درس و عبرت است؛ یعنی زندگی شما همیشه روشن و توأم با شادی نیست و تاریکی هم دارد و زندگی شما همیشه تاریکی نیست و روشنایی هم دارد و حیات شما بدون مشکل نخواهد بود، عربها میگویند: «یومٌ لنا و یومَ علینا» هرروزی که شما در زندگی مشکل دارید، صبر پیشه کنید زیرا صبر درمان درد و ناراحتی و درمان مشکلات است و اگر وضعتان خوب شد خداوند را فراموش نکنید و شکرش را بهجای بیاورید.
ماموستا قادری تصریح کرد:خدای بزرگ در خصوص بهشتیان در قرآن آورده است: وقتی اهل ایمان و خداپرستان به بهشت وارد میشوند، آخرین سخن آنها این است که میگویند: «وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ» ما هم بعد از ۵۱ جمعه امروز آخرین جمعۀ سال را سپری میکنیم و شکر خداوند را بهجای میآوریم و میگوییم خداوندا تو را سپاس میگوییم که ما را توفیق دادی ۵۲ روز کار و تلویزیون ماهواره و سرگرمی را تعطیل کردیم و به خاطر امر تو که فرمودهای «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَيْعَ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ» به جمعه آمدهایم.
امام جمعه پاوه بااشاره به اینکه باید هشیار باشیم و آخرت و قبر را فراموش نکنیم، اظهار کرد: بسیاری از ما به زحمت و اذیت و گاهاً با احتکار وسایل موردنیاز مردم و بعضی وقتها با قسم ناحق ثروت زیادی جمع میکنیم و در لحظهای که تصور نمیکنیم، مرگ جلوی ما را میگیرد و به حضور پروردگارمان میرویم و از همۀ ثروتی که جمع کردهایم یک ریال به ما نمیرسد مگر قبلاً فرستاده باشیم حتی کفن امانتی و خیراتی غسالخانه را به دورمان میپیچند و بعد از خودمان فرزندانمان بر سر تقسیم ارثومیراث باهم دعوا و جدال میکنند و به پدر یا مادر مرحومشان دشنام میدهند (بعضی از فرزندان باشرف و باوجدان هستند و به پدر و مادرشان دشنام نمیدهند و بعضی دیگر از فرزندان ناخلف هستند)
نظر شما