دعا و عبادت در فرهنگ انتظار

به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، ماه شعبان که روزهای پایانی آن را پشت سر می گذاریم و پس از آن ماه مبارک رمضان، بهترین فرصت برای مناجات و دعا و انس با خدای متعال است؛ فرصتی مغتنم که می توان از طریق آن ره صدساله را یک شبه طی کرد. از این رو، مروری داریم بر جایگاه دعا، عبادت و تهجد در فرهنگ انتظار و سبک زندگی منتظرانه.

اوج کمال انسان در بندگی و خاکساری در پیشگاه خداوند است. پیامبران و امامان ما که برترین انسان ها بودند بیش از دیگران اهل نیایش و تهجد و شب زنده داری و نماز و عبادت بودند. پیروان راستین خط انبیاء نیز باید اینگونه باشند. منتظران واقعی حضرت مهدی(عج) هم باید از این روحیه و اعمال برخوردار باشند تا محبوب خدا و رسول(ص) و امام عصر(عج) قرار بگیرند چراکه مولایشان هم اینگونه است.

امام صادق(ع) در اوصاف یاران حضرت مهدی(عج)، می فرماید: آنان شب زنده دارند، در نمازشان زمزمه ای دارند همچون صدای زنبوران در کندوها، شب ها به عبادت می ایستند و روزها سوار بر اسب ها (دنبال جهاد و تلاش) هستند، زاهدان شب اند و شیران روز (بحارالانوار، ج52، ص308).

این اوصاف در مردان الهی دیده می شود. امیرالمومنین(ع) نمونه بارز این صفات است. امامان(ع) ما همه اهل دعا و تهجد و اشک و آه شبانه و تلاش روزانه بوده اند. سیره عبادی پیامبر(ص) و ائمه(ع)، آکنده از عبادت ها و نمازها و سجودهای طولانی و قنوت های بلند است. عبادت با حال و با خضوع و خشوع و دور از کسالت و بی حالی و خالی از ریا و خودنمایی، انسان را محبوب خدا می کند، امام علی(ع) می فرمایند: هر گاه خداوند بنده ای را دوست داشته باشد، عبادت نیکو را به او الهام می کند (غررالحکم، حدیث4066). و از پیامبر خدا(ص) نقل شده است: برترین مردم کسی است که به عبادت عشق بورزد و با آن هم آغوش شود و عبادت را قلبا دوست بدارد و با جشم و بدن به آن بپردازد و خود را برای عبادت و پرستش، خالی و فارغ سازد و نسبت به سختی و راحتی دنیا بی خیال باشد(کافی، ج2، ص83).

کسی دوستدار عبادت می شود که عشق به خدا و آخرت داشته باشد و با معرفت و محبتی که نسبت به خدا دارد، از عبادت خویش لذت ببرد و شب از بستر نرم و گرم برخیزد و در حالی که دیگران در خواب ناز خفته اند او به درگاه خدا بایستد و نماز بخواند و به سجود افتد و قرب و کمال جوید.

سستی در عبادت و نماز و بی‌حالی در دعا و نیایش، نشان ضعف ایمان است. به فرموده رسول خدا(ص) آفت عبادت، سستی و تنبلی است(تحف العقول، ص6).

بخشی از اوقات روزانه یک مسلمان باید به ارتباط با پروردگار از طریق دعا و نماز و عبادت و تلاوت بگذرد تا لحظات عمرش روشن و سرشار باشد.

حضرت مهدی(عج) نماز را یکی از راه های غلبه بر شیطان دانسته و می فرماید: به هیچ چیز برتر از نماز دماغ شیطان به خاک مالیده نمی شود، پس نماز بخوان و دماغ شیطان را به خاک بمال(موسوعه سیره اهل بیت(ع)، ح35، ص 85).

تقویت رابطه با خدا با نماز و عبادت، سلطه ابلیس را از بین می برد و ما را مصون می سازد.

برگرفته از زندگی مهدوی(اخلاق و اوصاف منتظران)