به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، علی رغم پاندمی کرونا در سال گذشته نقاشان پشت شیشه علاوه بر برپایی نمایشگاه های متعدد توانستند نشست‌های تخصصی در رابطه با آموزش هنر اصیل نقاشی پشت شیشه به صورت آنلاین و حضوری برپا کنند، با «سعید رضاخان» هنرمند نقاش پشت شیشه درباره کارنامه این هنر در سال گذشته به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:
مهمترین اقدام شما برای هنر نقاشی پشت شیشه در نوروز ۱۴۰۱ چه بود؟
نوروز ۱۴۰۱ را با رونمایی از یک کتاب آغاز کردیم. کتابی در زمینه نقاشی پشت شیشه با عنوان «شمیم هنر و خاطره » به قلم خانم شمیم لیاقتی که پیش از نوروز از زیر چاپ بیرون آمد.
وضعیت یک سال گذشته نقاشی پشت شیشه را چگونه ارزیابی می کنید؟
سال گذشته هم با برگزاری چهار نمایشگاه گروهی توانستیم پس از یک دوره سکوت که بر اثر کرونا ایجاد شده بود دوباره به عرصه حضوری هنر بازگشتیم. این اتفاقات زمانی بودند که به نگارخانه‌ها اجازه فعالیت داده شد. در این میان میان نمایشگاه‌هایی بودند که توسط دوستان برپا می‌شدند و از ما هم دعوت می‌شد تا در آنها شرکت کنیم. بیشترین حضور ما در اینگونه نمایشگاه‌ها نیز به موسسه صبا و نگارخانه استاد فرشچیان باز می‌گردد. فعالیت دیگر نقاشان پشت شیشه در سال گذشته به نشست‌های تخصصی با استادان باز می‌گردد؛ استادانی که در رابطه با نقاشی پشت شیشه و هنر بودند.
رضایت شما از فعالیت‌های انجام شده چقدر است؟
به هر حال محدودیت‌های کرونایی زیاد بودند. احساس می‌کنم با توجه به این محدودیت‌ها خوب کار کردیم. احساس می‌کنم در شرایط موجود خوب پیش رفتیم. هم اینکه توانستیم پس از صدور مجوز برای نگارخانه‌ها چهار نمایشگاه حضوری برپا کنیم یک حرکت مثبت بود. درضمن این مدت که فعالیت‌های حضوری محدود بودند از نظر جمع‌آوری مطلب فعالیت‌های زیادی کردیم. این نیز یک موفقیت برای ما بود.
پیش بینی شما برای نقاشی پشت شیشه در سال ۱۴۰۱ چیست؟
از آنجا که محدودیت‌های کرونایی برداشته می‌شوند؛ امیدوارم که امسال این هنر رونق بیشتری بگیرد. به این ترتیب شاهد شکوفایی افراد بیشتری خواهیم بود.
آخرین نمایشگاه شما در آستانه نوروز بود. کمی هم درباره آن توضیح دهید؟
آخرین نمایشگاه نمایشگاه من به دعوت نگارخانه لاله بود که مدتها تعطیل بود و پس از یک دوره طولانی با یک نمایشگاه بزرگ و سراسری با حضور آثاری از ۱۱۸ هنرمند بازگشایی شد. این نمایشگاه یک جشن فراگیر بود که مدیر جدید آن به خوبی توانست دوباره این مرکز توجه هنردوستان و هنرمندان قرار دهد.
در این نمایشگاه چه تعداد نقاشی پشت شیشه حضور دارد؟
از نقاشان پشت شیشه فقط دوتابلو از من به نمایش گذاشته شده است. یکی از آنها مربوط به کلاغ نوک سرخ Pyrrhocorax pyrrhocorax و دیگری با موضوع دیوار خزک Tichodroma muraria است. از دیگر هنرمندان این تکنیک هم تابلویی نیست.
در کاتالوگ این نمایشگاه به واکنش متفاوت، نوع ثبت و تحلیل هنرمندان از محیط و جامعه اشاره شده است. توجیه شما برای تابلوهایی که به نمایش گذاشتید چیست؟
من سالهاست که از پرندگان ایران نقاشی می‌کشم و هدفم معرفی آنها و جلب توجه مخاطبان به این گونه‌های خاص و زیباست. اینکه با تخریب زیستگاه و ایجاد تغییر در اکوسیستم ها نسل این موجودات به خطر می‌افتد. همچنین می‌خواهم توجه مخاطبان را به زیبایی‌های تنوع زیستی ایران جلب کنم. گونه‌هایی که ممکن است با ندانم‌کاری‌های ما از فهرست پرندگان ایران حذف شوند یا اینکه زیستگاه‌های آنها به نقاطی خاص محدود شود. متاسفانه این ضربه‌ای بوده که ما طی چند دهه به تنوع زیستی کشورمان زده‌ایم و پرندگان هم از این دایره بیرون نبودند. نگاه من این است و می‌خواهم به این وسیله زنگ خطری را برای آنها که متوجه می‌شوند به صدا درآورم.
بنظر شما این نقاشی‌ها چه تاثیری بر روی محیط زیست و حفظ گونه‌های زیستی می‌گذارند؟
من تلاش خودم را می‌کنم و بوسیله نقاشی سعی در معرفی زیبایی‌های پرندگان ایران دارم. ولی اینکه نتیجه چه شود نمی‌دانم. اما بطور یقین تاثیر خواهد داشت و در این میان اگر حتی یک نفر کمی درنگ کند و درباره این دنیای رنگارنگ بیاندیشد برای من کافی است.
نحوه گردآوری آثار توسط نگارخانه به چه شکل بود؟
بصورت تماس و ارتباط مستقیم با هنرمندان بود و فرم فراخوان برای دوستان ارسال شد.
این نمایشگاه تا کی ادامه دارد؟
تا روز ۳۰ فروردین ادامه دارد و علاقمندان می‌توانند یک مجموعه بسیار متنوع را به نظاره بنشینند. مجموعه‌ای خاص و شاید هم تکرار نشدنی.
نظر شما