خدیجه (س) بهترین یار و یاور پیامبر گرامی اسلام بود

خبرگزاری شبستان- مشهد؛ حضرت خدیجه(س) با بذل و انفاق مال خود در راه دین اسلام، بزرگترین حامی پیامبر خدا حضرت محمد مصطفی(ص)، در روز‌های سخت نبوت و تبلیغ دین مبین اسلام بودند. رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره شخصیت والای ایشان می فرماید:« جناب خدیجه (س) حقیقتا مظلوم است به خاطر این که شرف همسری پیامبر درباره ایشان دارای ارزش مضاعف است، دیگران مشرف به شرف همسری پیغمبر شدند، اما رنج‌هایی را که پیغمبر در عمده زمان رسالت به آن‌ها مبتلا بودند این رنج‌ها را ندیدند.».
به مناسبت رحلت مظلومانه حضرت خدیجه(س) و بررسی شخصیت ام المومنین و مادر کوثر با حجت الاسلام محمد رضایی، پژوهشگر و استاد سطح 4 حوزه علمیه قم گفت و گویی داشتیم که در ادامه می خوانید. 

حجت الاسلام رضایی با اشاره به اینکه حضرت خدیجه(س) از تبار خانواده اصیل و پاکی بودند، افزود: پدر ایشان با «تبع» آخرین پادشاه یمن که قصد داشت حجر الاسود را با خود به یمن ببرد به مقابله برخاست و مادر ایشان «فاطمه بنت زائده بن اصم» در دوران جاهلیت در پاکی و عفت سرآمد بانوان مکه بود. «اسد بن عبدالعزی» پدر بزرگ ایشان از پیش گامان شرکت در پیمان جوان مردان(حلف الفضول) بود. «ورقه بن نوفل» عموی ایشان از دانشمندان و آگاهان به بعثت پیامبر بود. «حکیم» برادرزاده ایشان در بینش و درایت به گونه ای شهرت داشت که در پانزده سالگی به عضویت دارالندوه یا مجلس مشورتی قریش درآمد.

وی افزود: درباره فرزندان ایشان اقوال مختلفی ذکر شده است. اما قول شیعه و درست این است که ایشان قبل از ازدواج با پیامبر همسر و فرزندی نداشتند. قاسم و عبدالله فرزندان حضرت خدیجه(س)، هر دو پیش از بعثت رحلت نمودند. رقیه، زینب و ام کلثوم فرزند خوانده هایی بودند که نبوت را درک نمودند و چند روز پس از هجرت پیامبر آنها به مدینه هجرت نمودند؛ بنابراین حضرت فاطمه زهرا(س) تنها فرزند ایشان و سیده نسا العالمین هستند.

 
این پژوهشگر حوزه دین بیان کرد: القاب بسیاری در شان و شخصیبت ایشان ذکر شده است که می توان به اول المسلمه، اول المصلیه، اول المؤمن، محبوبه المصطفی، حامیه الرسول، ناصره الرسول، حبیبه الرسول، زوجه النبی، ام الزهرا، ام البتول، ام المومنین، ام البرکات، ام الصعالیک، ام الیتامی، انسیه المریم، سیده النسوان، سیده القریش، سیده البطحا نام برد. پسندیده، کریمه، عاقله، طاهره، جمیله، ستوده، وجیهه، شریفه، القاب پیش از ازدواج ایشان با نبی مکرم اسلام(ص) است و صدیقه، عفیفه، البره، رسیده، خیرالنسا، تقیه، الورعه، مبارکه، راضیه، تقیه، زکیه، مرضیه و حصان نیز جز القاب خاصه ایشان به شمار می رود. 
 

وی افزود: رسول خدا همواره می فرمودند هیج مالی به من سود نبخشید آنگونه که ثروت خدیجه به من سود بخشید، هزینه مسلمانان محروم مکه برای هجرت به مدینه، هزینه هجرت مسلمانان به حبشه، هزینه سه سال شعب ابی طالب و کمک به آزادی بدهکاران، یتیمان و بینوایان از اموال این بانوی بزرگوار تامین شد. پیامبر اسلام(ص) از اموال حضرت خدیجه(س) بدهکاران را از قید بدهکاری آزاد نمودند و به تهیدستان کمک، به بینوایان و یتیمان رسیدگی می کردند. مسلمانانی که از مکه به مدینه هجرت می کردند، مشرکان اموال آنها را مصادره می نمودند، پیامبر اسلام(ص) از اموال و دارایی همسرشان به آنها کمک می‌کردند تا به شهر مدینه برسند. پانزده سال قبل بعثت روزی حلیمه سعدیه مادر رضاعی پیامبر در شهر مکه نزد پیامبر آمد و از قحطی و خشکسالی آن سال شکایت کرد. پیامبر(ص) این موضوع را با همسرشان در میان گذاشتند و حضرت خدیجه(س) از اموالشان چهل گوسفند و شتر به حلیمه سعدیه بخشیدند، او پس از شکرالهی با سرور و شادمانی به سوی شهر و خاندانش بازگشت.
 

حجت الاسلام رضایی اظهار کرد: خانه پیامبر اکرم(ص) بعد از ازدواج همان خانه حضرت خدیجه(س) بود. منزل پر شکوه حضرت خدیجه(س) به قداست و معنویت ویژه ای آراسته بود. این خانه مورد عنایت و توجه مسلمانان بوده و یکی از بهترین مکان های مکه شناخته می شده است. این خانه کانون امن و پرستشگاه خلوت و آرام پیامبر اسلام(ص) و حضرت خدیجه(س) و امام علی(ع) و مکان انفاق و رسیدگی به محرومان جامعه بود. پیامبر پس از ازدواج تا زمان هجرت در این منزل سکونت داشتند . مکان امن و پناهگاه پیامبر از گزند کفار بعد از مسجدالحرام و محل اصلی عبادات پیامبر بین مسجدالحرام و این خانه بود. وقایعی چون حمله برای ترور پیامبر و لیله المبیت و رویداد انداز عشیره و آغاز دعوت علنی اسلام هم در این منزل رخ داده است.
وی ابراز کرد: درباره قداست و اهمیت این خانه باید گفت محل آمد و شد وحی و دیگر فرشتگان، مولد فرزندان حضرت خدیجه(س)، مکان تولد و رشد و نمو حضرت فاطمه زهرا(س)، بزرگ شدن امام علی و نازل شدن بخشی از سور و آیات مکی در این منزل پر برکت رخ داده است. 
 

این پژوهشگر دینی با خاطر نشان کردن اینکه نبی مکرم اسلام(ص) رسول الله پیوسته از همسرشان به نیکی یاد می کردند، افزود: به حدی ایشان را محترم می شماردند که گویا زنی مانند خدیجه نبوده است. ایشان می فرمایند: « به خدا سوگند بهتر از خدیجه کسی برای من نبود.» به برخی از بیانات پبامبر اسلام(ص) در باب فضائل ام المومنین اشاره می کنیم. «خدیجه کسی بود که در روزی که مردم مرا تکذیب کردند او مرا تصدیق کرد.». «خداوند از او فرزندی چون فاطمه نصیبم کرد.». «اسلام با شمشیر علی و مال خدیجه برپا و استوار شد و استقامت یافت.».«روزی که همه برای من چنگ و دندان می کشیدند در این دین اسلام مثل کوه پناهم بود.». »خدیجه تمام اموال خود را در اختیار من گذاشت و آنها را در راه من بی دریغ خرج کرد.».«خداوند متعال مرا امر کرد که به خدیجه بشارت دهم که خانه ای یکتا در بهشت دارد.»

 
این پژوهشگر دینی در پاسخ به این پرسش که آیا حضرت خدیجه(س) پس از ازدواج با نبی مکرم اسلام(ص) همچنان به کار تجارت مشغول بودند یا خیر، گفت: اگر چه برخی منابع در این زمینه ساکت هستند، منتهی نظر مشهور این است که بعد ازدواج کار تجاری را به آن صورت ادامه ندادند، چون سفر تجاری که پیامبراکرم(ص) انجام دادند بسیار با برکت بود. نظر برخی علما این است اموالی که خرج اسلام شد در حقیقیت سود مشترک پیامبر اکرم(ص) و حضرت خدیجه(س) از آن سفر تجاری بسیار پربرکت بود. چون ایشان بعد ازدواج به مقام پیامبری یقین پیدا کردند، 15 سال تا زمان بعثت را متمرکز بر این شدند تا شرایط برای ظرفیت بعثت پیامبر اکرم(ص) را فراهم کنند. مراد شرایط داخلی خانه است تا حضرت محمد(ص) به سیر و سلوک بپردازند. خود ایشان نیز به سیر و سلوک پرداختند و به این مساله اهمیت و توجه ویژه داشتند که همسر پیامبر آخرالزمان نیز خود باید به مدارج عالی رشد و تعالی برسد؛ لذا از تجارت فاصله گرفتند و با همان سود و سرمایه و در آمد عظیم زندگی را اداره می کردند. 
 
حضرت خدیجه(س) پیش از ازدواج با پیامبراسلام ازدواجی نداشتند
حجت الاسلام رضایی در پاسخ به این پرسش که قول درست درباره فاصله سنی حضرت خدیجه(س) با پیامبر چند سال است و آیا قبل از پیامبر اکرم(ص) ازدواجی داشتند یا خیر؟ گفت: اهل سنت برای حضرت خدیجه(س) ازدواج و فرزندان متعدد ذکر کردند، اما تحقیقی که علمای شیعه به خصوص محقق شیعی بزرگوار علامه جعفری داشتند، تقریبا فاصله ایشان با پیامبر اکرم(ص) را هم سنی یا یکسال بزرگتر ذکر کردند.
ایشان هیچ ازدواجی هم نداشتند و فرزندی جز فرزندان نبی مکرم اسلام(ص) نداشتند و اگر هم دخترانی بودند، خواهر زاده ها یا دخترانی بودند که در خانه حضرت خدیجه(ص) بزرگ شده بودند.