در سفره ماه رمضان فیض حَسن؛ بخشیده به عرش و فرش، نعمت، صلوات

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، امروز 15 ماه مبارک رمضان مصادف با میلاد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السلام دومین امام شیعیان است، امام حسن مجتبی (ع) فرزند بزرگوار امام علی علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله در سال سوم هجری  در شهر مدینه چشم به جهان گشودند، به مناسبت ولادت پر خیر و برکت ایشان اشعار زیر  منتشر می شود.

*****

کیست مانند حسن مومن و تسلیم خدا

در دلش مثل علی نیست به جز بیم خدا

ثروتش مثل خدیجه شده تقدیم خدا

کافی دشمن او سوره تحریم خدا

صلح او کنده زِجا پرچم شیطانی را

حیدری گشت ز غوغای سکوتش دنیا

هیچ مردی بـه جهان مثل حسن تنها نیست

دیده ای نیست که از بی کسی اش دریا نیست

شب عید اسـت ولی دور و برش غوغا نیست

حال پیغمبر و زهرا و علی طوفانیست

علت غربتش این اسـت که سرباز علی اسـت

پهلوان جمل و یار سرافراز علی اسـت

 

******

تمام شهر مدینه ستاره باران شد          نسیم آمد و دل مست عطر رضوان شد

ز آسمان شده نازل دوباره یک قرآن        که نقل مجلس خوانندگان قرآن شد

به روی دست پیمبر نظر بیندازید                 هنرنمایی دست خدا نمایان شد

کسی به دین پیمبر اگر که شکی داشت   فقط به پاس تماشای او مسلمان شد

رسد ز کعبه برای خلائق گمراه           طنین اشهد ان حسن ولی الله

خدا به دست علی بوتراب می بیند        علی به جام نگاهش شراب می بیند

نگاه حضرت جبریل قاصد قرآن              به رحل پای پیمبر کتاب می بیند

قسم به قطره ی باران دیده ی زهرا          هرآنکه داده عذابش عذاب میبیند

عدو به معرکه ی جنگ خیره استاده       در آسمان شجاعت عقاب می بیند

برای آنکه شود نازل افضل برکات     نثار روی درخشنده ی حسن صلوات

کتاب حسن حسن را مولف الله است   حسن امیر دل است و حسن یدالله است

حسن به عالم امکان فقط یکی باشد           زمان خواندن آیات قل هو الله است

ز لطف حق تعالی حسن امیر من است          لبم همیشه معطر به حسبنا الله است

ز حکمت حسنی پروریده شد عباس   دلیل آن فقط این شد که غیرت الله است

امیر بی مثل در جزیره ای مولا             امام دوم اهل عشیره ای  مولا

خدا به عبد کریمش ارادتی دارد                  نگاه عاشق مولا حکایتی دارد

میان شهر مدینه همیشه معروف است       سرای او که غذاهای حضرتی دارد

بدون آنکه بگویی تو مشکلت حل است       بداند او که گدای خجالتی دارد

اگر چه مرد کریم است و مهربان بوده        ولی برای عدویش صلابتی دارد

رسید مصرع آخر و قطعه جالب شد         فقط ولادت او بود روزه واجب شد

قرار سینه و سنگ صبور زینب بود    حسن امید وحسن شوق وشور زینب بود

قیام قد حسن تازه دست برسینه             فقط به خاطر یمن حضور زینب بود

شبی که زائر مادر شده به نیمه ی شب     رخ حسن چو چراغ عبور زینب بود

و ارث هیبت احمد میان چشمانش          همین نشان و دلیل غرور زینب بود

ترانه ی دل زینب حسن حسن بوده       هماره عاطفه بر لب حسن حسن بوده

جمل شد و حسن و وعده گاه جولان شد    در آن میانه حسن پهلوان میدان شد

علی به دست حسن داد قبضه ی شمشیر     همه مشاهده کردند وقت طوفان شد

همین که او به رجزهای عشق پایان داد    سپاه عایشه در گرد و خاک پنهان شد

در آن زمان که چهار پای سرخ مو ببرید   پسر به جای پدر بود و شیر یزدان شد

شتر و راکب آن پیش مجتبی به سجود       و ناله زد که خدا کاش حیدر آمده بود

اگر چه خوی حسن خوی حیدری بوده      ولی شجاعت او ارث مادری بوده

برای عالمیان بین جنگ ثابت شد           حسن عجب یل شیر و دلاوری بوده

بگرد در همه دنیا ببین کدامین دل               اسیر عشق چنین ماه دلبری بوده

چرا میان خلائق غریب و بی کس بود        به دوش او که عبای پیمبری بوده

خدا بیا و اسیر شمیم یاسم کن                بیا به برکت امشب حسن شناسم کن

شما معلم درس وفای عباسی                   به دست تو متبرک لوای عباسی

ز قبل آنکه شود سینه چاک عشق حسین        تو مرجع همه کاره برای عباسی

 

******

 

گلی زیبا نمایان در چمن شد

شب میلاد مولایم حسن شد

شدم امشب سراپا مست نامش

یقین مرغ دلم گردیده رامَش

******

حسن یعنی تمام هست زهرا         حسن یعنی کریم هردو دنیا

حسن یعنی سکوت و رازداری         حسن یعنی شب و دل بی قراری

خنده بـه لب های تموم خلقُ الله         اومده دنیا کریم آلُ الله

******

عاشقا بـه نوا و زمزمه

این شده گُل رو لب همه

تهنیت یا علی یا فاطمه مرحبا

یا حسن یا امام مجتبی

بـه دامن عصمت نور هدا آمد

خورشید زیبای ماه خدا آمد

****

این پسر جلوات داوره

هستی و نور چشم حیدره

مُصحفی روی دست مادره، عاشقا

یا حسن یا امام مجتبی

از زندگی مـا بی ولای تـو سیریم

به زودی این جشن و مدینه می گیریم

ای آقا برای مـا کن دعا

که بشیم همسفر با این خوبا

روزیمون شه مدینه کربلا، ای آقا

آغاز صبحی که ولادت

امام حسن مجتبی «ع» باشد

بدون شک بهترین روز دنیاست

خدایا بـه یمن این

صبح عزیز بهترین هارا

نصیب دوستانم بگردان

*****

سر زده از بیت ولا جلوۀ رحمان و رحیم

آی گدا ها شادی کنید اومده میلاد کریم

اومده نور ازلی بر هـمه مولا و

ولی آینۀ حُسن خدا یوسف زهرا و علی

سید و مولا یا حسن

از دیدنش بین فلک عجب شده ولوله ای

فاطمه امشب بـه همـه عاشقا میده صله ای

پیک سُروره برامون خندۀ هر پیر و جوون

نیمۀ این ماه خدا اومده ماه رمضون

سید و مولا یا حسن

ای گل زهرا یا حسن کعبه دلها یا حسن

ماه دل آرا یا حسن اُنظُر الینا یا حسن

بحر عنایات و کرم جلوۀ تـو در نظرم

مهر تـو نور سحرم مارو ببر تا بـه حرم

سید و مولا یا حسن

دست و دل بازترین مرد در این دنیا اوست

******

اولین معجزه فاطمه و مولا اوست      دل پر از شوق گدایی اسـت اگر آقا اوست

بانی تا ابد خیریه زهرا اوست     همـه فخر حسین اسـت علمداری او

الگوی حضرت عباس وفاداری او         ارث پیغمبریش دلبری و آقایی اسـت

مثل بابا دل او قیمتی و زهرایی اسـت            قمر فاطمه و یوسف هر لیلایی اسـت

عاشقش هر که نشد عاقبتش رسوایی اسـت        دلبران روی زمین هرچه بگردند زیاد

تا حسن هست نباید بـه کسی دل را داد               اوج ان جاست که کوبیده شده پرچم او

باغ رضوان خدا گوشه ای از عالم او               هرکسی مرد خدا هست شده آدم او

هر دل بی سر و پایی نشود محرم او

 

******

در جود و کرم دست خدا هست حسن

دست همه را وقت عطا بست حسن

نومید نگردد کسی از درگه او

زیرا که کریم اهل بیت است حسن

بر ماه تمام ماه رحمت صلوات

بر نور جمال حُسن و حکمت صلوات

در سفره ی ماه رمضان فیض حَسن

بخشیده به عرش و فرش، نعمت، صلوات

امشب ز سما نور خدا می آید

سر منشاء احسان و عطا می آید

در دهر تمام شیعیان مسرورند

زیرا که امام مجتبی می آید