به گزارش خبرگزاری شبستان، «خدا کند تو بیایی» مجموعه مقالات ادبی سید مهدی شجاعی است. محور سخن در هر کدام از فصول از این قرار است؛ «به نام نامی توحید» و «رکوع نرگس‌ها» و «شکوای سبز» خطاب به پیامبر اکرم (ص)، «علی فراتر از نیاز همه‌ی قرن‌ها» راجع به امیر المؤمنین، در فصل «فاطمه (س) راز آفرینش زن» منشور ملکوتی حضرتش از ابعاد مختلفی نگریسته شده و «اعتراض جاودانه» خطاب به حضرت زهرا (س) و در «شب تغسیل ماه» در مقام سوم شخص از ایشان سخن رفته است، عنوان دو فصل بعد «امام حسن (ع) حماسه‌ی حلم» و «از غدیر تا عاشورا»ست و فصل «ذکر مصیبت» از داغ حسین (ع) می‌گوید، «ولادت عشق» خطاب به حضرتش، «یا لیتنا کنّا معک» هم با محوریت عاشورا و حضرت سیدالشّهدا (ع)، فصل بعدی «حج حسین (ع)»، «یک نگاه دگر» از زبان حضرت رقیه (س)، «میعاد روشنی» خطاب به حضرت زینب (س)، فصل بعد «دیدار با زینب»، «حجت بر تمامی زنان» باز هم راجع به حضرت زینب، «صلای ولایت» و «زخم کهنه» خطاب به حضرت علی بن موسی الرضا (ع) و فصل پایانی با نام «خدا کند تو بیایی» خطاب به امام زمان (ع) است. نثر کتاب ساده و صمیمی و ادیبانه است. در هر مقاله با استفاده از آیات و احادیث به شرح موضوع مربوط پرداخته شده است. در این کتاب می‌خوانیم: از عمق ناپیدای مظلومیت ما، صدایی آمدنت را وعده می‌داد. صدا را، عدل خداوندی صلابت می‌بخشید و مهربانی گرما می‌داد و ما هرچه استقامت، از این صدا گرفتیم و هرچه تحمل، از این نوا دریافتیم. در زیر سهمگین‌ترین پنجه‌های شکنجه تاب می‌آوردیم که شکنج زلف تو را می‌دیدیم. در کشاکش تازیانه‌ها و چکاچک شمشیرها، برق نگاه تو تابمان می‌داد و صدای گام‌های آمدنت توانمان می‌بخشید.
کتاب «فصل خوب پیوستن» نگاهی است موجز به زندگی مسلم ابن عوسجه از یاران امام حسین (ع) که در کوفه سعی کرد به قیام مسلم ابن عقیل کمک کند، اما به دنبال ناکامی در آن و فریب خوردن از جاسوسی به نام معقل که منجر به شهادت مسلم شد، از کوفه گریخت و خود را به کربلا و سپاه امام رساند و در نهایت در صف یاران شهید ایشان قرار گرفت.
شجاعی در این کتاب از شیوه روایی ساده‌نویسی و استناد نکردن بیش از حد به جزئیات روایت تاریخی بهره برده است، گویی برای او جان کلام و حرکت مسلم مد نظر بوده است و نه جزئیات زندگی او. همانطور که از نامی که او برای کتابش انتخاب کرده است بر می‌آید، این داستان روایتی است از اعتقاد و وفای به عهد با اهل بیت (ع) و تلاش برای یاری دادن به آنها در هر موقعیت و ساختاری از زندگی.
این کتاب جدای از متن خود با تصویرگری ویژه‌ای از صدیقه احمدی همراه شده است. احمدی در این کتاب به شیوه مستند تاریخی دست به تصویرگری زده است که کمک شایانی به ارتباط مخاطب با متن داستانی کرده است. او سعی کرده تصویرهایی را به این کتاب بیفزاید که به شکلی کاملا عینی بازسازی کننده متن داستان است. شیوه اجرای این تصاویر نیز به شکلی است که بناها، افراد و موقعیت‌ها به طبیعی‌ترین شکل ممکن و با کمترین رجوع به تخیل در ذهن مخاطب بازسازی می‌شود و این اتفاق در باورپذیری و تأثیرگذاری این داستان نقش بسزایی را ایفا می‌کند.
نظر شما