انسجام فکری، فقهی، اخلاقی و عملی شیعیان ثمره مجاهدت امام صادق(ع) است

رثایی تصریح کرد: عصر امام صادق(ع) عصر مکتب‌ها، ایدئولوژی‌ها، تضاد افکار فلسفی و کلامی و جهاد امام صادق(ع) در این عصر جهاد تبیین و روشنگری بود.


به گزارش خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان؛ طیبه رثایی استاد اخلاق حوزه  این هفته در جلسه اخلاق که به همت معاونت فرهنگی مدارس علمیه صالحیه، کریمه اهل بیت(ع) و نورالزهرا در فضای اسکای روم برگزار شد و گفت: امام صادق(ع) در روز 17 ربیع الاول سال 83 هجری متولد شدند. پدر و مادر بزرگوارشان امام باقر(ع) و ام فروه دختر عاصم بن محمد بن ابی بکر هستند. کنیه آن حضرت اباعبدالله و لقب اشان صادق است. 
وی ادامه داد: امام صادق(ع) تا سن 12 سالگی معاصر جد گرامی‌شان امام سجاد(ع) بودند. از این جهت صرف نظر از جنبه الهی و افاضات رحمانی که هر امامی دارد بهره‌مندی از چدر و جد بزرگوارشان باعث شد امام صادق(ع) به حد کمال علم و اخلاق رسیدند. روایت بسیار زیبایی وجود دارد که امام باقر(ع) در لحظه شهادت به فرزندشان اینگونه وصیت می‌کنند: پسرم جعفر اصحاب مرا زیر چتر تربیت خود قرار بده. امام صادق(ع) اینگونه پاسخ دادند: پدر جان با شما عهد می‌بندم وقتی از دنیا بروم اصحابم را طوری در علم، تقوا و امانتداری تربیت کرده باشم که اگر هر کدام از آنها در یک شهر باشد با وجود او مردم آن شهر به هیچ کسی احتیاج نداشته باشند.


رثایی با اشاره به وضعیت دین و دینداری پس از پیامبر اکرم(ص)، ابراز داشت: پس از پیامبر اکرم(ص) اسلام، مذهب و تشیع واقعی را از مردم گرفتند. دشمنان اهل بیت(ع) نمی‌خواستند حتی نامی از اسلام باقی بماند. وقتی خلیفه اول و دوم به خلافت رسیدند از مردم خواستند هر کس روایتی از پیامبر(ص) در دسترس دارد بیاورد. آنها روایت‌هایی را که مردم آورده بودند روی هم ریختند و آتش زدند. اتفاقاتی که پس از رسول خدا رخ داد سبب شده بود نه شیعه انسجام داشته باشد نه افکار شیعیان. هیچ اساسنامه تربیتی، اخلاقی و فقهی در دسترس شیعیان نبود.


این استاد حوزه ادامه داد: شرایط به قدری سخت و دشوار شده بود که اگر کسی کتاب فقهی شیعی می‌نوشت جرات نمی‌کرد به مردم نشان بدهد به همین خاطر به دستور اهل بیت(ع) به دورترین نقاط و خارج از شهر هجرت می‌کرد. خفقان به قدری زیاد بود که شیعیان یکدیگر را پیدا نمی‌کردند. در آن شرایط دشوار کسی که اول بار توانست باب علم را باز کند امام باقر(ع) بود.
وی افزود: امام باقر(ع) روشنگری و تبیین دین را آغاز کرد. آن حضرت با تلاش‌های فراوان توانست شیعیان را دوباره دور هم جمع کند و عقاید اصیل اسلامی را در دسترس و محور قرار دهد. امام صادق(ع) نیز در ادامه فعالیت‌های پدر بزرگوارشان شرح و تبیین مباحث مختلفی مانند مباحث عقیدتی و اخلاقی را آغاز کردند. باب ولایت و روضه‌خوانی را امام صادق(ع) باز کردند.


رثایی تربیت شاگردان برجسته از نظر علم و تقوا را یکی از ثمرات تلاش‌های امام صادق(ع) عنوان کرد و گفت: تربیت شاگردان امام صادق(ع) به جایی می‌رسد که آن حضرت خود به جابربن یزید جعفی می‌فرمایند تو دریای بی کرانی. شیعیان در دوران امام صادق(ع) انسجام فکری، اخلاقی، فقهی و اجتماعی پیدا کردند. کوفه که در آن زمان شهری دور افتاده بود در دوران امام صادق(ع) 900 کلاس درس داشت و اساتید آن همه از دانش آموختگان مکتب امام صادق(ع) بودند.
استاد اخلاق یادآور شد: اینکه گفته می‌شود امام صادق(ع) مکتب تشیع را پایه‌ریزی کردند در کلام آسان است اما در عمل آن هم در یکی از طوفانی‌ترین ادوار تاریخ اسلام کار آسانی نیست. دوره امام صادق(ع) به دلیل وقوع انقلاب‌ها و اغتشاشات متعدد یکی از طوفانی‌ترین و حساس‌ترین دوران‌هایی بود که بر تاریخ اسلام گذشته است.
 

وی در پایان خاطرنشان کرد: ائمه اطهار علیهم السلام همه سکان‌دار کشتی هدایت بودند و هر کدام به تناسب شرایط زمان خود به نحوی امر هدایت انسان‌ها را پیش می‌بردند. عصر امام صادق(ع) عصر مکتب‌ها، ایدئولوژی‌ها، تضاد افکار فلسفی و کلامی و جهاد امام صادق(ع) در این عصر جهاد تبیین و روشنگری بود.

کد خبر 1180385

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha