خبرگزاری شبستان: به تازگی یعنی همین جمعه گذشته، هم اندیشی "علم، معنویت و هنر"، به بهانه برپایی نمایشگاه "همجوشی تکنونیک" در موزه هنرهای دینی امام علی(ع) برگزار شد که گزارش آن نیز به انتشار رسید.
در این نشست، سید محسن شهیدی با اشاره به علاقه خود به خوشنویسی، از انگیزه همیشگی اش برای آزادی از محدودیت صفحه دوبعدی سخن گفت و گفت که ایده نقاشی- خط دیجیتال، توانسته میان علاقه و انگیزه او تعاملی نوین برقرار کند و از همین رو عنوان آن را "همجوشی تکنونیک" نهاده است.
"همجوشی تکنونیک"، نمایشگاه آثار نقاشی- خط دیجیتال سید محسن شهیدی، معمار و هنرمند تجسمی است که از اوایل دی ماه جاری در گالری دوره ای موزه هنرهای دینی امام علی (ع) برپا شده و با چندین بار تمدید، تاکنون به حضور خود در این گالری ادامه داده است.
شهیدی در این آثار به سراغ نقاشی- خط رفته است اما نه از نوع سنتی آن بلکه از نوع مدرن. و در این راه از ابزارهای دیجیتال و نرم افزارهایی چون راینو، برای مدلسازی و فوتوشاپ برای فیلتر رویه اثر بهره برده است.
در نگاه اول که بدون ارائه توضیحی به این آثار نگاه می کنی، جلوه هایی بدیع از ترکیب مفاهیم معنوی با ساختارهای هنر سنتی یا مدرن را می بینی که در قالب یک تابلوی نقاشی- خط ظاهر شده است.
انگار که هنرمند به دنبال صورت متناسب مفاهیم دینی در مجموعه آثار هنری دوران سنت و مدرنیته گشته باشد و با یافتن قالب مورد نظر خود، موضوع را در آن قالب به نمایش گذاشته باشد. مثلاً در تابلوی "آبگینه"، از شیشه سبک تیفانی و در تابلوی "یاد"، از کاشی هفت رنگ به عنوان فیلتر برای کلمه ای چون "علی" یا "لااله الا الله" استفاده شده و یا از هنرعصر مدرن، به آثار رنه ماگریت در تابلوی "اذان صبح"، اندی وارهول در تابلوی "شریعت سهل" و پل کله در تابلوی "گلگون" توجه شده است.
البته آثار دیگری نیز وجود دارند که رنگ و لعاب آن ها از طبیعت برداشت شده. مثل "فجر شمالی" که حال و هوای غروب شهر اسلو را یادآوری می کند و یا "نیشابور" که به گفته شهیدی برگرفته از رنگ فیروزه است.
اما نکته جالب توجه این که در میان همه تابلوهای شهیدی، آثاری پیدا می شود که از تنوع رنگی و شکلی کمتری بهره مند اند اما با این وجود، خلوص عجیبی در آن ها به چشم می آید. تابلوی گل آدم و رمز بقا از این دسته اند. شهیدی درباره "رمز بقا" که از کلام منسوب به امام حسین، "ان کان دین محمد لم یستقم الا بقتلی فیا سیوفُ خُزینی" ملهم است، می گوید: از آن جا که قرار بود این نمایشگاه در عید غدیر برپا شود و زمان برگزاری آن به ایام پس از عاشورا موکول شد، اثری متناسب این ایام آماده ارائه نداشتم. در شکل گیری "رمز بقا" که در فاصله یک شب تا صبح آماده ارائه شد، نقش چندانی نداشتم اما اکنون این تابلو را بهترین و تأثیرگذارترین اثر نمایشگاه می دانم.
به هر حال چنان که بعداً شهیدی در نشست "علم، معنویت وهنر" توضیح داد، درون مایه ساختارهای هنری نیز مورد توجه او بوده و برداشت او صرفاً صوری نبوده است. چنان که هنرمند در تابلوی "شریعت سهل" و با تکرار کلمه "لااله الاالله"، به مفهوم تداوم در قالب تولید صنعتی اشاره می کند و یا در تابلوی "برکت" با فیلتر آثار ونگوگ، مفهوم فراوانی نعمت را از آثار او وام می گیرد.
خود شهیدی درباره آثارش چنین می نویسد: ترکیب دو نرم افزار راینو و فتوشاپ، ذیل عنوان "همجوشی تکنونیک"، رهیافتی تألیفی Synthetic)) به منظور کشف و بکارگیری قابلیت های همساز دو عرصه دیرینه و به ظاهر متقابل "فن و هنر" است.
با توجه به آن چه آمد، پرسش هایی در نسبت میان هنر و تکنیک، هنر دوران سنت و مدرنیته و هم چنین هنر و علم، پیش روی مخاطبان آثار شهیدی قرار می گیرد که شاید بتوان در بخش بعدی این یادداشت پاسخ هایی برای آن ها یافت.
پایان بخش اول...
یادداشتی از محمد پورعلم
پایان پیام/
نظر شما