خبرگزاری شبستان__یاسوج: حبیب اله ناصری متولد شهرستان میناب، کارشناس مدیریت فرهنگی، فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۷۱ با حضور در کانون فرهنگی، هنری درالتعلیم کمیل، محله خیرآباد با گروه سرود آغاز کرد.
به گفته ناصری به دلیل علاقه زیاد به بازیگری وارد گروه طنز کانون فرهنگی و هنری دارالتعلیم کمیل شد و از سال ۱۳۷۸با آشنایی بیشتر با تئاتر به صورت جدی وارد این عرصه شد و فعالیت خود را ادامه داد.
مسئول کانون بسیج هنرمندان به مدت پنج سال، مدیر کانون تخصصی تئاتر کانون های فرهنگی، هنری مساجد استان هرمزگان از سال ۱۳۹۰ تاکنون و مسئول دفتر تئاتر خیابانی استان از سال ۱۳۹۸ تا هم اکنون از جمله مسئولیت های هنری این کارگردان، نویسنده و بازیگر استان هرمزگان است.
لطفا خودتان را معرفی کنید؟
حبیب اله ناصری هستم متولد مهرماه ۱۳۶۱شهرستان میناب، کارشناس مدیریت فرهنگی، فعالیت هنری خودم را ازسال ۱۳۷۱با حضور در کانون فرهنگی، هنری درالتعلیم کمیل، محله خیرآباد با گروه سرود آغاز کردم و بعد به دلیل علاقه زیاد به بازیگری وارد گروه طنز کانون شدم و از سال ۱۳۷۸با آشنایی بیشتر با تئاتر به صورت جدی وارد این عرصه شدم و فعالیت خودم را ادامه دادم.
نخستین نمایشی که اجرا کردی چه بود وچه نقشی داشتید؟
نخستین نمایشی که بازی کردم «چیچیکای بپ گپو» نوشته زنده یاد ابراهیم زارعی به کارگردانی مشترک، اصغر گردابی و خسرو در نهمین جشنواره تئاتر استانی سوره حوزه هنری بود که بعد از آن به عضویت گروه نمایشی «آنامیس» به کارگردانی حسن سبحانی درآمدم و چندین سال افتخار عضویت در این گروه را داشتم .
در حال حاضر عضو چه گروهی هستید و عمده فعالیت شما چیست؟
بعد از حدود 10 سال افتخار همراهی با گروه آنامیس به پیشنهاد باقر رمضان زاده دوست عزیز و هنرمندم که افتخار شاگردی ایشان را دارم برای همکاری با گروه صدف مطرح شد که با اجازه و صلاحدید آقای سبحانی وارد این گروه شدم و به عنوان بازیگر و دستیار کارگردان فعالیت خودم را ادامه دادم.
علاوه بر تولید و اجرای نمایش صحنه ای، تولید و اجرای نمایش خیابانی را سرلوحه قرار دادیم که از اواخر دهه هشتاد این اتفاق به لحاظ علاقه شدید به تئاتر خیابانی بیشتر شد و در کنار فعالیت در حوزه تئاتر بزرگسال، بیش از پانزده سالی هست که با تشکیل گروه «کودک رنگین کمان» دراین بخش به عنوان بازیگر، مجری و … فعالیت دارم و به شدت از کارخودم راضی هستم.
به غیر از بازیگری و کارگردانی تئاتر هنر دیگری هم به صورت جدی دنبال می کنید؟
استدلال خودم به خودم این است که یک هنرمند تئاتر باید از هنرهای دیگر هم بداند تا موفق تر شود، به همین دلیل به سراغ موسیقی رفتم و علاقه به سازهای کوبه ای دارم، با گروه موسیقی آنامیس همکاری می کنم و نوازنده ساز کوبه ای هستم .
از دیگر فعالیت هنری، به دلیل علاقه زیاد حدود 9 سالی تعزیه خوان هستم و در مراسم تعزیه خوانی نسخه شمر را می خوانم و گاهی اوقات هم نسخه حر، وهب و عون را هم می خوانم و با گروه بزرگ مراسم «شیروکتل» هم همکاری دارم، در کنار اینها بسیار علاقه مند و شیفته تئاتر کودک هستم و با تشکیل گروه «رنگین کمان» به عنوان مجری و بازیگر فعالیت می کنم و از کار خودم به شدت راضی هستم.
با چه نمایشی در هشتمین جشنواره ملی آئین های نمایشی رضوی شرکت کردی؟
هم اکنون با نمایش «برگی از خورشید» در هشتمین جشنواره ملی رضوی به میزبانی شهر یاسوج شرکت کرده و توفیق این را داشتم که در هفت دوره قبل نیز شرکت کنم و افتخار می کنم که زیر سایه خورشید امام رضا علیه السلام در شهر یاسوج و در این جشنواره شرکت کرده‌ام تا بیشتر از امام رضا(ع) بدانیم.
در صورت امکان بفرمایید نمایش «برگی از خورشید» به چه موضوعی اشاره داشته و در چه زمینه است؟
نمایش «برگی از خورشید» در واقع دو آئین خاص در هرمزگان داریم که یکی برای جزیره هرمز بوده و آهوهایی در این منطقه زندگی می کنند که از قدیم الایام در این منطقه بودند و با توجه به بحث ضمانت امام رضا (ع) و آهو، نظر خاصی مردم به آهو دارند و آهو در نزد مردم از اجر و قرب بالایی برخوردار است.
در این نمایش به این موضوع پرداختیم که یک شخصی به شکار این آهوها روی آورده و در نمایش نشان می دهیم که آهوها باعث خیر برکت این جزیره بوده و هستند.
در قسمت دوم ما رسمی در استان هرمزگان داریم به نام «گلالت تراشون» و در قالب این رسم خانواده ای که فرزند نداشته یا خانواده ای که فرزند پسر ندارند، به زیارت امام رضا (ع) می رفتند تا خداوند بچه با آنها بدهد، این بچه اگر پسر بود یک نشانه قرار می دادند و این نشان تا حدود هشت سال بر بازوی این فرزند بود، تا اینکه به زیارت امام رضا (ع) می رفتند که این آئین و رسم و رسوم را در این نمایش به معرض دید عموم می گذاریم.
برگزاری جشنواره را چگونه ارزیابی می کنید و استقبال مردم چگونه بود؟
ضمن تقدیر و تشکر از برگزار کنندگان هشتمین جشنواره ملی آئین های نمایشی در فرهنگ رضوی، در این مدت هشت سال بدون از تملق همه دست اندرکاران و مدیران این جشنواره به بهترین نحو آن را برگزار کردند.
مردم یاسوج بی‌نظیر بوده و استقبال خیلی خوبی در نمایش‌های آئینی رضوی از خود نشان دادند.
هر جشنواره ای به خودی خود ایده آل نبوده و قاعدتاً یک سری کمبودهایی دارد و به نظر بنده باید تلاش کرد که با توجه به میزبانی شهر یاسوج، نمایش‌ها در مکان‌های پرجمعیت تر شهر به اجرا گذاشته شوند، ضمن اینکه گردشگرانی که به این شهر سفر کرده‌اند نیز از ظرفیت نمایش ها و آئین‌های رضوی به بهترین نحو استفاده می کنند.
در اجراهایی که تاکنون برگزار شده، شاهد بودیم که هموطنان ما از سایر نقاط کشور که در یاسوج حضور پیدا کرده بودند، این نمایش های آئینی را مشاهده کردند و پیشنهاد می شود که نمایش ها در مکان هایی که خاص خود مردم شهریاسوج بوده به اجرا گذاشته شوند و زمان بیشتری برای گروه ها در نظر گرفته شود تا بتوانند با توان بیشتری در زمان اجرا حضور داشته باشند.
چه پیشنهادی برای برگزار کنندگان جشنواره ملی آئین های نمایشی رضوی دارید؟
به نظر بنده دبیرخانه جشنواره ملی آئین های نمایشی در فرهنگ رضوی می تواند رایزنی هایی با بنیاد بین المللی امام رضا علیه السلام جهت حضور کارگردانان یا سرپرستان گروه های نمایشی در اختتامیه جشنواره بین المللی امام رضا (ع) در مشهد داشته باشند تا رغبت بیشتری برای دیگران ایجاد شود.
میزان تاثیرگذاری این جشنواره با توجه به موضوعات خاص برای نسل امروز چگونه است؟
با توجه به بحث خاص و ویژه آئین های نمایشی، می توان آئین ها را در قالب فضای امروزی و قابل درک برای نوجوانان و جوانان به جامعه ارائه دهیم تا بتواند تاثیرگذاری لازم را بر این نسل ها داشته باشد، چون این نسل همچنین آئین‌هایی را ندیده و نشنیده اند، پس باید در قالبی نو با استفاده از ابزارهای روز این نمایش ها و آئین ها به این نسل ها منتقل شود.
نظر شما