خبرگزاری شبستان- مشهد- مرضبه وحدت؛ دین الهی با انتخاب ولی صالح از سوی خداوند کامل است و این تصریح قرآن است؛ در حجه الوداع چبرئیل مکرر نازل شد به حضور پیامبر (ص) و از سوی خداوند ابلاغ کرد برای تکمیل دین باید جانشین انتخاب نماید و به مردم معرفی نماید این انتخاب با محوریت اهل بیت (ع)؛ پیامبر اکرم (ص) بود و بارها رسول الله (ص)به محوریت اهل بیت (ع) تاکید می کرد و حدیث ثقلین در همه منابع اسلامی همچون حدیث غدیر منعکس شده است و غدیر احیاگر و متمم و ضمانت حفظ حدیث ثقلین بود. حجت الاسلام امیرعلی حسنلو استاده حوزه علمیه قم در خصوص غدیر و پیام آن به مردم جهان با این خبرگزاری گفتگویی داشته است:
چرا پیامبر (ص) غدیر خم را برای ارائه پیام ولایت امیر المومنین به مردم انتخاب کرد؟
پیامبر (ص) پیش از غدیر در سرزمین عرفات و براساس بر خی روایان در منا می خواست این موضوع را مطرح نماید؛ چنانکه جابر بن سمره می گوید: «پیامبر مشغول ایراد خطبه در بین جمعیت بود، چون سخن او به این جا رسید که فرمود لن یزال هذا الامر عزیزاً ظاهراً حتی یملک اثنا عشر کلهم... همواره این دین عزیز و پیروز است تا وقتی که دوازده نفر بر آنها حکومت کنند که تمام آنها... . جابر می گوید همه آنها در این هنگام سر و صدا کردند و هیاهو نمودند. لذا نفهمیدم که بعد از کلمه کلهم حضرت چه فرمود از پدرم پرسیدم که پیامبر چه فرمود: گفت: فرمود همه آنها از قریش اند». از این روایت و روایات دیگر استفاده می شود که چون مخالفان نمی خواستند بنی هاشم و در رأس آنها علی ـ علیه السلام ـ خلافت بعد از رسول خدا را بر عهده بگیرند، لذا وقتی حرف پیامبر به این جا رسید جلسه را بر هم زدند تا پیامبر به هدف خود نائل نشود.
بعد از آن پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ به دنبال فرصت مناسبی بود تا این مساله را به طور آشکار به مردم ابلاغ نماید و از طرفی نگران بود در اثر اصرار و تأکید بر آن، اصل دین مورد تعرض قرار گیرد یا مردم از دین خارج و ایجاد اختلاف شود. تا اینکه آیه تبلیغ بر پیامبر خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نازل شد و پیامبر از سوی خداوند تهدید شد که اگر اعلام نکنی دینت از بین می رود و مانند این است که اصلا رسالت نکرده ای . لذا پیامبر مردم را در وسط بیابان گرم و سوزان نگه داشت و موضوع ولایت علی ـ علیه السلام ـ را بر مردم ابلاغ داشت بنابراین یک علت تعویق بیان امامت از عرفات به غدیر این بود که در عرفات جو مناسب نبود و مجلس و خطبه حضرت را به هم زدند و موجب خوف پیامبر از تفرقه در دین و آسیب دیدن دین شد، لذا بیان امامت به غدیر انداخته شد ؛ در این باره پیامبر(ص) فرمود: همانا جبرئیل سه بار بر من نازل شد و سلام خدا را رساند و فرمود که در این مکان (غدیر خم) توقف نمایم و به سیاه و سفید شما اعلام کنم که علی ـ علیه السلام ـ وصی و جانشین و پیشوای شما بعد از من است ؛ جایگاه او نسبت به من مانند هارون نسبت به موسی پیامبر است؛ با این تفاوت که پس از من پیامبری نخواهد آمد. علی ـ علیه السلام ـ پس از خدا و پیامبر رهبر شماست. سپس از فضائل امام علی ـ علیه السلام ـ سخن گفت و ادامه داد: از جبرئیل درخواست کردم تا مرا از اعلام ولایت علی ـ علیه السلام ـ معاف بدارد، زیرا ای مردم می دانم که تعداد پرهیزکاران اندک و شمار منافقان فراوان است و گنهکارانی پر فریب که اسلام را مورد استهزاء قرار می دهند وجود دارد. هم اکنون اگر بخواهم منافقان را با نام و نشان معرفی کنم یا با انگشت به سوی آنان اشاره نمایم، یا مردم را برای شناخت آنان راهنمایی کنم می توانم اما من سوگند به خدا نسبت به آنان کرامت و بزرگواری پیشه می نمایم تا زمانی که خداوند خود آنان را رسوا نماید ؛علت دیگر این بود که این محل ، غدیر خُمّ در میان راه دو شهر بزرگ دنیای اسلام، مکه و مدینه، در محلی به نام «جُحفه» وجود دارد که در زمان رسول گرامی اسلام(ص) کاروانیان حج در آنجا از هم جدا می‌شدند و به طرف شهرها و محل زندگی خود می‌رفتند.
پیام عید غدیر به جامعه و مسلمانان چیست؟
وحدت امت پیرامون اهل بیت مهمترین پیام غدیر از آغاز تاریخ اسلام است که با وحی و قرآن شروع شده است که مدام از اهل بیت (ع) و مودت آنها سخن گفته است آیه مودت ذی قربی، آیه تطهیر، آیه ی اولوالامر و آیه مباهله و آیات ولایت و سوره هل اتی و … پیامبر (ص) هم همیشه بر این موضوع در هر فرصت و مناسبت تاکید کرده اند؛ این پیام غدیر بوده است؛ تاریخ اسلام و تاریخ‌نگاری اسلامی نیز از منابع اهل سنت تا منابع شیعه به این موضوع به حد کافی پرداخته اند؛ آنچه در واقعه غدیر بسیار مهم است و باید امت اسلام توجه کنند وحدت امت اسلام است؛ وحدتی که فراموش شد اما تنها کسی که آن را جدی گرفت و مراعات کرد امیر مومنان (ع) بود که هرگز به سوی تفرقه نرفت با وجود اینکه زمینه تفرقه با توطئه ای ایجاد شد؛ اما آن حضرت (ع) طبق فرمایش خود از هسته اسلام حراست و به آن تاکید کرد تا جامعه از انحراف با معرفت و شناخت دوباره برگردد دراین باره فرمود: با چشم خود دیدم گروهی از اسلام بازگشته و می‌خواهند دین محمد ـ صلّی الله علیه و آله ـ را نابود کنند. (در این جا بود) که ترسیدم اگر اسلام و اهلش را یاری نکنم باید شاهد نابودی و شکاف در اسلام باشم که مصیبت آن برای من از محروم شدن از خلافت و حکومت بر شما بزرگتر بود، چرا که این بهره دوران چند روزه دنیا است که زائل و تمام می شود، همان طور که سراب تمام می شود و یا ابرها از هم می پاشند، پس در این پیش آمدها به پا خاستم تا باطل از میان رفت و نابود شد و دین پابرجا و محکم گردید.» لذا می بینیم در هر صورت امام که ولی الهی است و مکلف به حفظ دین نقش خود را در این شرایط ایفا می کند و اسلام را در آغاز راه از خطر نابودی نجات می دهد .
حضرت امیر(ع) در سخن دیگر فرمود: « … به خدا سوگند اگر ترس از ایجاد شکاف و اختلاف در میان مسلمانان نبود و بیم آن نمی‌رفت که بار دیگر کفر و بت‌پرستی به سرزمین اسلام بازگردد و اسلام محو و نابود شود، با آنان به گونه دیگری رفتار می‌کردیم».
یکی از مهمترین پیام های غدیر بر اساس آیات قرآن آزمون امت بود که اجتماع نادرست سقیفه نمره غیر مقبولی بود در این آزمون گرفت امروز روز عمل است برای مسلمانان حجت تمام شده تا مسلمانان و امت اسلام بر پیرامون این پیام غدیر فراهم و گرد آیند آنگاه است که ظهور نزدیک خواهد شد؛ درک درست پیام غدیر یکی از برگ های زرین تاریخ اسلام و مژده ظهور حضرت صاحب عصر عجل الله خواهد بود .
چرا مسئله ولایت اهمیت دارد و نقش و جایگاه ولایت در جامعه چیست؟
بر اساس فرمایش امیر مومنان علیه السلام مردم برای نظام جامعه به حاکم نیاز دارند و بر اساس روایت یک جمع سه نفری به یک نفر نیاز دارد که برحل امور آنها تدبیر نماید براین اساس ولایت و حاکمیت در جامعه انسانی یک ضرورت اجتناب نا پذیر است ؛ اگر ولی و حاکم نباشد جامعه سامان نخواهد داشت هرج و مرج و بی نظمی جامعه را فرا می گیرد؛ براساس قرآن و کتابهای آسمانی دیگر شایستگی ولایت بر مردم به دست صالحان هست و پیامبران را خدواند مامور اقامه عدل و ولایت بر مردم معرفی نموده است در آیات قرآن این حقیقت به صراحت مطرح شده است.
مردم جامعه نیز باید از این ولی جامعه اطاعت کنند در خانواده پدر و مادر باید مورد اطاعت واقع شوند؛ نظام تمام امور اینگونه قرار داده شده است که مردم نیز در جامعه به جایگاه ولی در جامعه احترام و اطاعت ویژه داشته باشند؛ قرآن کریم به مردم فرمود ولی شما خداوند و رسول الله و افرادی که در شانیت وشایستگی در ردیف ومنزلت رسول خدا باشند «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ، وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ»تنها ولى و سرپرست شما خدا است، و رسول او، و آنان كه ايمان آوردهاند، يعنى آنان كه نماز مي گذارند، و در حال ركوع صدقه ميدهند)، كه بحكم آيه اول صراط مستقيم و يا بگو (صراط الذين انعم اللَّه عليهم)، را صراط انبياء و صديقين و شهداء و صالحين دانسته، بحكم آيه دوم با در نظر گرفتن روايات متواتره صراط، امير المؤمنين على بن ابى طالب ع شمرده است، و بسیاری از مفسرین شیعه و سنی نوشته اند که آیه زکات دادن در رکوع در شان علی (ع) نازل شده است ؛پس هر کس لیاقت ولایت بر مردم را ندارد بلکه براساس نصوص معتبر ولی فردی است که لیاقت و شایستگی های ذاتی و اکتسابی داشته باشد و اطاعت از این ولی منتخب بر اساس معیارهای قرآنی بر مردم جامعه لازم و واجب است تا جامعه در مدار تعالی و پبشرفت قرار بگیرد.
چرا حضرت علی (ع) شایسته جانشینی پیامبر (ص) را داشت و چرا پیامبر شخص دیگری را معرفی نکرد؟
این موضوع دلایلی دارد از جمله اینکه خداوند همواره برای هدایت بشر مربیانی تربیت و تعلیم داده است و هر کس لیاقت رهبری و هدایت مردم را نمی تواند داشته باشد و این از مقوله و لقد کرمنا بنی آدم است وخداوند بنی آدم را با رهنمایان ممتاز هدایت نموده است ؛ لذا در باره موسی می فرماید «وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي» ای موسی تو را برای خودم برگزیده ام یعنی تربیت کرده ام برای امر مهم رسالت ؛ در باره پیامبران دیگر هم اینگونه است ؛ لذا با توجه به سر گذشت امیر مومنان (ع) آن حضرت تحت تربیت پیامبر(ص) بود و خود پیامبر(ص) تحت تربیت مستقیم خداوند براساس خطبه ای که در نهج البلاغه هست خداوند ملکی را مامور نگهداری و تربیت رسول الله نموده بود و این در ضمن آیات سوره ضحی و سوره انشراح و آیات و سوره های دیگر بیان شده و مورد تایید است.
در مرحله بعدی و دلیل دیگر این است که علی (ع) در این راه آزمونهای زیادی داده بود و از امتحانات بزرگ قبول شده بود؛ از دعوت عشیره که اولین قبول کننده اسلام بود؛ آزمون های بعدی در شعب ابی طالب ودر لیله المبیت و در مقاطع مختلف پس از هجرت در جنگ بدر و خندق؛ جنگ احد که همه صحابه پیامبر(ص) را رها کرده و متواری شدند به سوی کوه احد و بعضی مانند بز کوهی از ترس جان از کوه بالا می رفتند اما علی (ع) از پیامبر دفاع می نمود و آزمون بزرگ احد را نیز می گذراند و علی در فتح خیبر سه خلیفه مامور شدند و با سر افکندگی بر گشتند و پیامبر فرمود فردا پرچم را به دست کسی می دهم که خداوند عاشق اوست و او علی بود ؛ علی و در تمام جنگها و در تمام مقاطع حساس آزمون می داد و از سوی خداوند امتیاز می گرفت برای جانشینی چنانکه ابراهیم از امتحانات و آزمونها پذیرفته شد و به مقام امامت رسید علی(ع) نیز امتحانهای سختی گذراند و به این منزلت رسید و پیامبر مامور شد در آخرین حج خود این معرفی را تمام کند اگر چه بارها قبلا شایستگی علی را مطرح نموده بود از جمله حدیث در روز دعوت خویشاوندان او را خلیفه خود معرفی کرد که آغاز راه بود و جریان تبوک حدیث منزلت را فرمود و منزلت هارون به موسی را درباره علی فرمود و..؛ بنابراین علت انتخاب شدن علی اول تربیت او برای هدایت امت از سوی خداوند در ثانی آزمونهای بزرگ علی و فضیلت و برتری او از همه جهات در میان صحابه بود.
با اشاره به واقعه غدیر، دین الهی چه زمانی کامل می شود؟
دین الهی با انتخاب ولی صالح از سوی خداوند کامل است و این تصریح قرآن است؛ در حجه الوداع چبرئیل مکرر نازل شد به حضور پیامبر (ص) و از سوی خداوند ابلاغ کرد برای تکمیل دین باید جانشین انتخاب نماید و به مردم معرفی نماید این انتخاب با محوریت اهل بیت (ع)؛ پیامبر اکرم (ص) بود و بارها رسول الله (ص)به محوریت اهل بیت (ع) تاکید می کرد و حدیث ثقلین در همه منابع اسلامی همچون حدیث غدیر منعکس شده است و غدیر احیاگر و متمم و ضمانت حفظ حدیث ثقلین بود.
امیر مومنان درباره حق ولایت خود فرمود «… به خدا سوگند هرگز فکر نمی‌کردم و به خاطرم خطور نمی‌کرد که عرب بعد از پیامبر، امر امامت و رهبری را از اهل بیت او بگردانند و خلافت را از من دور سازند! تنها چیزی که مرا ناراحت کرد، اجتماع مردم در اطراف فلانی بود که با او بیعت کنند. (وقتی که چنین وضعی پیش آمد) دست نگه داشتم تا میان امت جدائی نشود.
چرا غدیر و ولایت بر مسئله رسالت برتری دارد؟
غدیر بر رسالت برتری ندارد؛ امامت بدان جهت مهم است که حافظ دست آورد های رسالت باید باشد ؛ استمرار رسالت در سایه پیام غدیر و با انتخاب ولی امر در غدیر قابل دسترسی و محقق است؛ رسالت همه انبیا و استمرار اهداف همه انبیا در راستای ابلاغ پیام غدیر است و قرآن به صراحت فرمود: اگر جانشینی علی را ابلاغ نکنی مثل این است که رسالت را ابلاغ نکردی؛ عملا این روی دادها و جنگهایی که در اسلام واقع شد و تاکنون ادامه دارد این حقیقت را روشن می کند که اگر امامت نبود دین توسط همین مدعیان خلافت از بین رفته بود؛ تفسیرهایی که از دین توسط حاکمان شده است درباره موضوعات مختلف از جمله توحید و نبوت و امامت؛ تفسیرهایی که و هابیت امروز ارائه می کند و در کتابهای آنها بیان شده خداوند را دارای جسم و به صورت جوان و.. مطرح می نمایند و پیامبران را غیر معصوم می دانند.
براساس تاثیرات اسرائیلیات و رویات یهودیان این نگاه در کتابهای اهل سنت وارد شده و امروز اعتقاد آنان بر این محورها در باب توحید و نبوت است؛ در باب ولایت هم آنها آیه اولوالامر را برای هر فاسق و شراب خوار و فاسد صادق می دانند در حالیکه این کاملا خلاف نص قرآن است؛ بر این اساس اگر امامت نبود و جهاد و تلاش و تبیین احکام پاسخ به شبهات وارده بر دین توسط امیر مومنان و اهل بیت و ائمه در مقاطع مختلف هم قرآن از بین رفته بود و هم تلاش رسالت پس امامت که پیام غدیر بود حافظ دین و استمرار دین و به تعبیر قرآن تکمیل دین با امامت بوده است .
تعامل امت با امام چه تاثیری در هدایتگری قرآن و نبوت دارد؟
قرآن اطاعت مطلق از ولی را ضمن اینکه اطاعت از خدا و رسول می داند این اطاعت را مایه سعادت و پیشرفت جامعه بر می شمارد؛ ضمن اینکه حقوق متقابلی بین ولی و امام و امت نیز وجود دارد؛ اول اینکه امام مانند پدر بر امت است بر او دلسوز و برای هدایت و سعادت او نگران و همیشه صلاح امت را می خواهد ؛ چنانکه رسول الله(ص) در راه هدایت مردم به قدری دلسوزی داشت که به تعبیر قرآن خود را به هلاکت می انداخت «لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِين» « لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِين»وبسیار دلسوزی می نمود؛ براین اساس از سیاق آیات قرآن بر می آید که امت نسبت به امام باید اطاعت و فرمانبری داشته مطلق داشته باشند و گرنه مانند پدر عاق می شوند و گرفتار چنانکه مردم کوفه از امیر مومنان فرمانبری ننمودند و در جنگ صفین فریب معاویه را خوردند و از جنگ دست برداشته و مقاومت ننمودند تا به پیروزی را که در یک قدمی بود کسب کنند و پس از امام که با خون دل آنان را دعوت به صلاح می نمود و فرمان بر و مطیع او نشدند گرفتار حجاج و خاکمان ستمگر و ایاشی همچون امویان و عباسیان شدند .
انتهای پیام/
نظر شما