خبرگزاری شبستان- آذربایجان غربی -
کاروانی که یک روز حرکت کرد تا لبیک به امتی بگوید که تنهایش گذاشت، صدای سایش کفش‌ها بر سینه جاده‌ها را که می شنوی، گویا تکرار تاریخ است.
خوب گوش‌کن گویا کسی یک‌صدا می‌گوید بیا بیا بیا...
چند روزی است که مرز تمرچین پذیرای قدم‌هایی است که دعوت شده اند، دعوت شدند به سفری که شاید قسمت هر کسی نباشد.
به زائران که نگاه می‌کردم با خودم می گفتم این‌ها صدای حسین(ع) را شنیدند که بی‌وقفه می‌گوید بیا بیا بیا، شنیدند که می‌روند، شنیده‌اند که پای پیاده به زیارت می‌روند، که قسمت هرکسی نمی‌شود.
امروز در پایانه مرزی تمرچین من حسرت را با تمام ابعاد وجودش حس کردم، حسرتی عمیق که توانست تمام افکارم را محاصره کند، چقدر دلم می‌خواست من هم جای زائران بودم اما گفتم باید طلبیده شوی تا بتوانی قدم در مسیری بگذاری که در تمام طول مسیر صدای حسین(ع) را از اعماق وجودت بشنوی که می‌گوید بیا بیا بیا....
وقتی به تاریخ نگاه می‌کنیم خوب درک می‌کنیم که اربعین نقطه شروع ماندگاری کربلا و عاشورا بود، اربعین یک آغاز بود تا بتواند برای همیشه در تاریخ زنده بماند.
اولین جوشش در روز اربعین در کربلا اتفاق افتاد، عقده‌ای بود که در روز اربعین در کربلا گشوده شد و صدایش تا امروز در گوش تاریخ می‌پیچد.
شهادت، رشادت و جهاد در مسیر حق کار بسیار بزرگ و شایسته‌ای است اما اگر بازماندگان شهدا و صاحبان اصلی این رسالت نتوانند یاد و آثار آنان را زنده نگه دارند نسل‌های بعد چیزی از شهادت نخواهند فهمید و یا بهتر بگویم استفاده‌ای از دستاوردهای شهادت نخواهد داشت.
همان‌طور که مجاهدت حسین‌بن‌علی علیه‌السلام و یارانش به‌عنوان صاحبان پرچم ولایت بسیار سخت بود، دقت کنیم که همان اندازه نیز مجاهدت زینب(س) و مجاهدت امام سجاد(ع) نیز سخت‌تر بودف اما امروز ما شیعیان به‌عنوان مجاهدان امروز این مسیر باید حواسمان باشد که یک لحظه غفلت می‌تواند نسل‌ها پشیمانی بدنبال داشته باشد.
رهبر معظم انقلاب درباره اربعین چه زیبا می‌گوید، ایشان گفته‌اند: شروع جاذبه مغناطیس حسینی در روز اربعین است. جابربن‌عبدالله را از مدینه بلند می‌کند و به کربلا می‌کشاند؛ این همان مغناطیسی است که امروز هم با گذشت قرن‌های متمادی در دل من و شماست. کسانی که معرفت به اهل‌بیت دارند عشق و شور به کربلا همیشه در دلشان زنده است و این از آن روز شروع‌شده است.
این جمعیتی که فقط با یک کوله‌پشتی در مسیر عشق حرکت می‌کنند کاروانی زیبا از انسانیت و عشق و دین و لطف الهی را در طبق اخلاص گذاشته‌اند.
گشاده‌رویی موکب داران یکی دیگر از جلوه‌های زیبای این روزهاست؛ بی‌منت خادمان زائران اباعبدالله‌الحسین(ع) شده‌اند، با لبخند پذیرایی می‌کنند و با عشق بدرقه.
با هر خداحافظ گویی تیری به قلب آدمی برخورد می‌کند وهر بار با خود تکرار می کنی کاش من هم جای او بودم....
یادداشت از زیبا کیومرثی
نظر شما