خیرگزاری شبستان- خراسان رضوی- مرضبه وحدت؛ امام رضا (ع) دارای سیره های مختلف سیاسی، اجتماعی، رفتاری، خانوادگی، اخلاقی و ... بودند که هر کدام از آنها برای ما می تواند الگو باشد. ایشان در تعاملات اجتماعی و نشست و برخواست با مردم هیچ گاه پای خود را در مقابل دیگران دراز نمی کردند و یا فضل و بخشش بسیاری به صورت پنهانی داشتند. به مناسبت شهادت امام رضا (ع) این خبرگزاری با حجت الاسلام «سید مهدی واعظ موسوی» کارشناس دینی و مشاوره خانواده گفتگویی داشته که در ادامه تقدیم می شود؛
لطفا یک تعریف از فرهنگ رضوی داشته باشید و چه ویژگی هایی دارد؟
گفتار و رفتار امام رضا (ع) به عنوان منطق نظری و عملی حضرت است که منطق نظری شامل کل گفتارهای امام رضا (ع) و منطق عملی شامل سیره و روش زندگی حضرت می باشد لذا حاصل و مجموعه آن فرهنگ رضوی می شود.
منطق نظری به معنای سخنان طولانی و کوتاه حضرت است که از ایشان در موضوعات مختلف در اخلاق و تربیت خانواده و تعاملات اجتماعی به یادگارمانده و منطق عملی که همان سیره است، سیره نیز باید استمرار داشته باشد تا به آن سیره بگوییم یعنی با یک بار انجام دادن سیره نشود. وقتی امام رضا(ع) در یک کاری استمرار داشتند، سیره ایشان در آن موضوع می شود.
ایشان در تعاملات اجتماعی و نشست و برخواست با مردم هیچ گاه پای خود را در مقابل دیگران دراز نمی کردند و یا فضل و بخشش بسیاری به صورت پنهانی داشتند، اگر چه در ولایت عهدی مامون بودند اما هر گاه سفره پهن می شد تا کنیزان و غلامان بر سر سفره نمی نشستند دست به غذا دراز نمی کردند و ... مثال هایی از این دست زیاد در مورد حضرت می تواند ذکر کرد.
حضرت دارای سیره های مختلف سیاسی، اجتماعی، رفتاری، خانوادگی، اخلاقی و ... بودند که هر کدام از آنها برای ما می تواند الگو باشد.
یک شهروند رضوی کیست و مولفه های آن چیست؟
ما به عنوان یک فرد از امت اسلامی برای داشتن ویژگی های رضوی باید در اخلاق فردی، خانوادگی، اجتماعی و سیاسی شبیه به امام رضا (ع) عمل کنیم اگر چه نمی توانیم مانند ایشان باشیم اما می توانیم در همان مسیر و متناسب با گفتارها و رفتارهای حضرت عمل کنیم.
در زیارت امین الله می خوانیم«خدایا اخلاق من را مانند اخلاق اولیای خود قرار ده و از اخلاق دشمنانت فاصله بگیرم» این خواسته انسان مسلمانی است که می خواهد در منطق عملی و نظری مانند امام رضا (ع) عمل کند لذا یک چنین دورنمایی از ذهن خود دارد که متناسب با اخلاق محبوب خود امام رضا (ع) عمل کند و از اخلاق دشمنان جضرت و اخلاق هارونی که اخلاق تکبر است، فاصله بگیرد.
ما در زیارت امین الله می خوانیم « خدایا من را از اخلاق دشمنانت دور کن و اخلاق من را شبیه اخلاق امام رضا (ع) در زمینه های فردی، خانوادگی، تربیت فرزند و ... نما».
ما چقدر با فرهنگ رضوی فاصله داریم و چه کاری برای نزدیک شدن به این فرهنگ باید انجام دهیم؟
ما در فرهنگ زیارت فاصله خود را با امام رضا (ع) می سنجیم، در واقع ما فرودستان فاصله خود را در مقابل فرادستان که اهل بیت باشند اندازه گیری می کنیم و در فرهنگ زیارت یاد می گیریم بعد از شناسایی فاصله خود با تصمیم و جدیت این فاصله را کم کنیم.
ما محبت امام رضا (ع) را در دل داریم ولی هیچ گاه به این فکر نیفتادیم فاصله خود را با حضرت کم کنیم و برخی چه بسا فاصله آنها از حضرت دورتر شده است و این بسیار بد است، ما باید تلاش کنیم فاصله خود را کم کنیم تا بتوانیم در زمینه اخلاق، رفتار، تربیت فرزند، همسرداری و ... به حضرت نزدیک شویم و از حضرت بهره بهتری ببریم مانند ارتباطی که ما با خدا داریم و به خدا تقرب می جوییم یعنی از نظر معنوی قرب پیدا می کنیم تا به آنها نزدیک شویم.
در بحث زیارت بعضا گفته می شود نیاز به زیارت از نزدیک نیست و از راه دور سلام دهیم کفایت می کند در این خصوص توضیح بفرمایید و ضرورت رفتن به زیارت امام رضا (ع) و تاثیر آن در انسان سازی؟
زمانی خدمت آیت الله بهجت رسیدم، پرسیدم بعضی مقید هستند هر روز به حرم امام رضا (ع) مشرف شوند، ایشان که با زبان اشارت سخن می گفتند در پاسخ سری تکان دادند و گفتند:« دزدها هم هر روز برای اینکه جیب مردم را بزنند به حرم می روند» ایشان با زبان اشارت به من فهماند تا نیت انسان از زیارت چه باشد.
اینکه انسان هر روز به زیارت مشرف شود بسیار خوب است اما به شرط اینکه نیت خالصی داشته باشد، ایشان با این جمله به من فهماند که نیت مهم است، فردی در آمریکا زندگی می کند ولی دل او با امام رضا (ع) است و فردی در مشهد زندگی می کند و دل او دور از امام رضا (ع) است مهم این است که از نظر معنوی انسان به امام رضا (ع) نزدیک باشد البته تشرف فیزکی به حرم بسیار مهم است یعنی ما نباید به بهانه تشرف معنوی از تشرف فیزیکی فاصله بگیریم ولی آن چه که مهم است حضور معنوی است.
آثار وبرکات وجودی امام رضا (ع) برای ایران اسلامی چه بوده است؟
وجود مضجع شریف امام رضا(ع) به ایران آبرو عزت داده است، امام راحل فرمود: «خراسان مرکز ایران است» یعنی ایران به مشهد و مضجع امام رضا (ع) شناخته می شود و هم از نظر مادی و معنوی به برکت وجود امام رضا(ع) آباد شده است لذا برکات وجود شریف امام رضا (ع) به قدری زیاد است که هر کسی به تناسب فهم و درک خود این برکات را احساس می کند.
نظر شما