خبرگزاری شبستان- خراسان شمالی؛ شیروان؛ سیدحرمت الله موسوی مقدم: دیده بر تماشای پرچم می‌بالد و زبان در وصف آن مفتخر است و دست نیز در اهتزاز این نشان و نماد مانایی مشعوف است و مسرور. احترام به پرچم و تکریم آن برای ساکنان یک کشور نوعی تکلیف است و یک عالمه غرور، زیرا که پرچم اصالت و استقلال و آزادگی ساکنان یک جامعه را تضمین می‌کند.
صیانت و پاسداری از پرچم از رسالت‌های نخستین تابعین هر کشور و جغرافیای معین است به طوری که خیلی از افراد و سربازان و مدافعان جوامع مختلف برای مصونیت پرچم کشور خود از دستبرد متجاوزان و معاندان، جان را نثار می کنند و شهید راه عزت و استقلال سرزمین خود لقب می گیرند.
ایران بزرگ ما نیز دارای پرچمی سه رنگ و قشنگ است که برای اهتزاز و ارتفاع و ارتقای آن تاکنون بسیاری جان های شیرین به عرش اعلا رفته و انسان های شریفی فدای آن شده اند.
این تکه پارچه که در خاکریزهای دفاعی و ورزشی و اقتصادی و فرهنگی ایران و جهان نماد نجابت هر ایرانی است و زینت بخش دور افتخار قهرمانان ماست باید عین جان خود از آن پاسداری کنیم.
آری؛ به آتش سپردن پرچم سه رنگ و یا زمینگیر کردن آن یعنی تعرض به عزت ایران، تعدی به اقتدار ایرانی و تجاوز به شان و شرف و شعور همه نیاکان خود. بنابراین هیچ اقدام و اراده و عقیده و انگیزه ای بهانه توهین و تجاوز و بی‌حرمتی به پرچم رسمی ملت متمدن و مقتدر ایران اسلامی نمی‌شود.
هتاکان به این بیرق بزرگ و این درفش درخشان متوجه خطای خطیر خود باشند. آنان بدانند که بی احترامی به نماد و نظرگاه یک ملت مجاهد که دوصد نفر به مسلخ عشق رفتند تا همچنان بر بلندای عزت و عظمت باقی بماند، تاوان سنگینی درپی خواهد داشت.
نظر شما