به گزارش خبرگزاری شبستان، مجلد «گزیده طنز فوق الدین احمد یزدی» از مجموعه طنزآوران ایران به‌تازگی توسط انتشارات کتاب نیستان منتشر و راهی بازار نشر شده است. منتشر شد.
مجموعه طنزآوران ایران از سال ۱۳۹۵ به کوشش ابوالفضل زرویی نصرآباد با پژوهش و همراهی نسیم عرب امیری در دست تألیف و تهیه قرار گرفت و سعی داشت از چند زاویه مقوله طنز نویسی را مورد توجه قرار دهد. سیر روایت طنز و شوخ‌طبعانه در تاریخ ادبیات ایران، بازخوانی سنن و فرهنگ عامه و اندیشه ایرانیان در هر عصر در کنار ایجاد متونی خلاصه و دسته‌بندی شده از اهداف این مجموعه است.
این مجموعه در مجلد «گزیده طنز فوق الدین احمد یزدی» سراغ این شاعر رفته و گزیده‌ای از آثار طنزآمیز او را ارائه داده است.
فوق الدین احمد یزدی ملقب به فوقی یزدی در قرن یازدهم و هم‌زمان با شاه عباس صفوی می‌زیسته است. از آثار برجای مانده از او می‌توان به رساله سی گنج، مثنوی، قصائد، ساقی‌نامه، ترکیب‌بند و ترجیع‌بند و نصیحت‌نامه اشاره کرد.
آثار او که گزیده آن در این مجموعه گردآوری شده است نمادی از وضعیت زندگی و فرهنگ عامه در عصر صفویه است و تمایلات ذوقی مردمان این زمانه را به نمایش می‌کشد.
فوقی نیز در دیباچه رساله اوتوز گنج یا نغمات از گرایش مردم و حاکمان عصر به سخنان پیچیده و معماوار اما پوچ و بی‌معنی سخن می‌گوید و بیان می‌دارد روی آوردنش به هزل، هجوپردازی و خلق عبارات مطنطن اما بی‌معنی، ظاهراً پاسخ مثبت و تن دادن به نیاز و تمایل ابنای روزگار است. اما در واقع، ریش‌خند و هجو این کج‌سلیقگی و افول فرهنگی و ادبی است؛ افول و سقوطی که نمونه‌های بیشمار آن را در بخش تاریخ صفویه می‌توان دید و خواند.
به روایت زرویی نصرآباد، فوقی نه فقط در زمان حیات که پس از مرگ نیز همواره مورد بی‌مهری و کم‌توجهی بوده است. تا آنجا که تا پیش از انتشار این اثر هیچ یک از آثار او، حتی به صورت گزیده، چاپ و منتشر نشده و مجموعه حاضر، نخستین گزیده‌ای است که با رعایت ملاحظات بسیار، برای چاپ و نشر آماده شده است.
نظر شما