خبرگزاری شبستان، سرویس فرهنگ و ادب، مریم داوری: کتاب «مردی که خواب نمی دید»، خاطرات اسیر آزاد شده ایرانی اسدالله خالدی نوشته داود بختیاری دانشور مشتمل بر 304 صفحه نخستین بار در سال 1384 از سوی انتشارات سوره مهر چاپ و روانه بازار کتاب شده است. این کتاب شامل 14 فصل است و تاکنون پنج بار تجدید چاپ شده است.
نویسنده برای نگارش کتاب «مردی که خواب نمی دید» یک سال با اسدالله خالدی گفتگو و مصاحبه داشته است. زندگی خالدی از دوران دانشجویی و قبل از پیروزی انقلاب اسلامی تا دوران اسارت وی در عراق در این کتاب روایت شده است.
اسدالله خالدی متولد تهران است. مقطع ابتدایی و راهنمایی را در مدرسه‌ای در محله شاپور گذراند و در دوران دبیرستانش در مدرسه فرانسوی رازی واقع در خیابان فرهنگ تحصیل کرد. وی برای ادامه تحصیلات راهی آلمان شد و در رشته مهندسی کشاورزی از شهر گیس آلمان فارغ‌التحصیل شد. او پس از بازگشت به ایران به فعالیت‌های سیاسی در مخالفت با رژیم شاهنشاهی پرداخت و مدتی گرفتار آزار و اذیت‌ها و شکنجه‌های ساواکی‌ها شد.خالدی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، عازم جبهه‌های نبرد شد و به اسارت دشمن در آمد .
داوود بختیاری دانشور، نویسنده ادبیات انقلاب و دفاع مقدس در زمان حیات کوتاه مدت اما پر بارش نوشته‌های ارزشمند فراوانی در حوزه ادبیات پایداری کشورمان خلق کرده که بسیاری از این نوشته اکنون در ردیف آثار ماندگار ادبیات پایداری کشورمان قرار دارد. در بررسی آثار داستانی توسط معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال 1380 رمان "می‌توان تنها رفت" او رتبه دوم را به‌دست آورد. در یازدهمین جشنواره کتاب سال دفاع مقدس نیز کتاب خانه ابدی داوود بختیاری دانشور رتبه دوم را به دست آورد .پاوه سرخ، مین های دوست داشتنی، آرامگاه، خانه ابدی،طعم زندگی،غریبه، مسافر،بچه محله جلالی، پرواز سفید و خاطرات دور از جمله کتابهایی است که این نویسنده در عمر کوتاه خود به رشته تحریر در آورد.
این نویسنده با اینکه در جبهه های جنگ در دوران دفاع مقدس نبوده اما به گونه ای از آن دوران نوشته که گویی حضوری پر رنگ در آن شرایط و مقطع زمانی داشته است. در کتاب مرسده هم که به جنگ بوسنی پرداخته است، مخاطب گمان می کند وی در آن جنگ تجربه حضور داشته است.
مرتضی سرهنگی در مورد کتاب «مردی که خواب نمی دید» خاطرنشان کرده است: این کتاب در زمانی که هنوز بازار کتاب های خاطرات دفاع مقدس رونق نداشت، منتشر شد و به همین دلیل متاسفانه این اثر خوب و ارزشمند آن گونه که باید و شاید دیده نشد. در حالی که مرحوم بختیاری با دقت و ظرافت به جزئیات مهم زندگی مهندس خالدی پرداخته و اثری خواندنی و جذاب را خلق کرد
داوود امیریان با بیان اینکه پشت آثار داوود بختیاری، پژوهش و تحقیق است، اظهار داشته است: داوود بختیاری در جنگ تحمیلی حضور نداشته است اما آثارش بسیار نزدیک به حال و هوای دفاع مقدس است به طوری که گویی در جنگ حضور داشته است. این نزدیکی به فضای موضوعی آثارش به دلیل تحقیق و پژوهش هایی بود که درباره سوژه هایش می کرد. وی علاوه بر دقت و تحقیق، مطالعه بسیار زیادی داشت. گاهی به شوخی به او می گفتم اگر به اندازه تو کتاب می خواندم تا به حال جایزه نوبل را از آن خود می کردم
در قسمتی از کتاب مردی که خواب نمی دید، می خوانیم: چه فرقی می کند کشاورززاده یا مهندس کشاورزی هر دو بیل به دست هستند. در آلمان برخلاف بیشتر کلاس ها عملی است تا تئوری، دانشجو مثل یک کشاورز زمین را شخم می زند، می کارد و برداشت می کند. این کار باعث شد عاشق رشته تحصیلی ام بشوم و با جان و دل ادامه اش دهم و نمره های خوب بگیرم. تا آخرین روزی که در آلمان بودم کارهای جورواجور کردم. از مسئول انبار محصولات کشاورزی در سردخانه های آمریکایی ها گرفته تا کارخانه پتو و ماکارونی سازی و گرفتن رآمار تردد ماشین های یک خیابان برای آسفالت آن، شده بودم آچار فرانسه.
در بخشی از این کتاب آمده است: ناباورانه دویدیم بیرون چنگ انداختم به کوله ام و ماسکم را بیرون کشیدم. حواسم به محمود بود. به 9 نرسیده بودم که ماسک زده بود. رو ارتفاع ایستادم. گاز خاکستری رنگ به سنگینی رو زمین می نشست. صدای سرفه بچه ها بلند شد. آنها که گاز را بلعیده بودند دست و پا می زدند. دستمال ها را خیس می کردیم و به سر و صورت مان می کشیدیم. بادی می توانست گازها را با خود ببرد. در انتظار ایستادیم, پس کی راه می افتیم، چرا کمک نمی رسد؛ این سوالی بود که همه از هم می پرسیدند. جوابی برایش وجود نداشت. از گرما و ماسک رو صورت مان به تنگ آمده بودیم، حالت تهوع داشتیم، به سرم زد ماسک را بردارم و هوا را نفس بکشم.
گفتنی است، «مردی که خواب نمی دید»، خاطرات اسیر آزاد شده ایرانی اسدالله خالدی نوشته داود بختیاری دانشور در شمارگان دو هزار و 500 نسخه از سوی انتشارات سوره مهر برای پنجمین بار چاپ و روانه بازار کتاب شده است.
نظر شما