به گزارش خبرگزاری شبستان از خراسان شمالی، مرضیه مهربان:
ادبیات ناسزاگویانه معترضان در اعتراضات اخیر علامت سئوال بزرگی برای آحاد جامعه ایجاد کرده و برای ریشه یابی این روند سراغ یکی از فعالان فرهنگی و اجتماعی و از جامعه دانشگاهی رفتیم.
«علیرضا قربانی» عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور استان گلستان در پاسخ به این سئوال که ریشه استفاده از ادبیات ناسزاگویانه در میان معترضان به ویژه دانشجویان که تا پیش از این هرگز دیده نشده بود، چیست؟، گفت: ریشه اتفاقات اینچنینی را می توان در سبک تربیتی خانواده و آموزش های خشک و رسمی آموزش و پرورش دانست که تقریبا جایی برای ابراز وجود برای دانش آموزان و نوجوانان نیست.
وی افزود: در این شرایط، با ایجاد فضاهای این شکلی آن ها فرصتی برای ابراز وجود خود پیدا می کنند و بدون در نظر گرفتن موارد اخلاقی همراه لیدرهایی که تقریبا فضا را مورد پسند آن ها مهیا می کنند، می شوند.
این فعال حوزه فرهنگی و اجتماعی خاطرنشان کرد: ادبیات ناسزاگویانه معترضان جوان در اتفاقات اخیر ناشی از افراط و تفریط در عمل (سخت یا سهل گیری های) نهادهای فرهنگی و ضعف عملکرد آنان است.
استاد دانشگاه پیام نور بجنورد بیان کرد: ناسزاگویی، توهین و تحقیر را می توان به عنوان شکلی از پرخاشگری کلامی در نظر گرفت که گوینده آن این راه ابراز خشم را به جهت هزینه هایی که پرخاشگری فیزیکی ممکن است داشته باشد، انتخاب می کنند.
به گفته وی مناسبتی عمل کردن بیشتر نهادهای فرهنگی آن هم در شرایطی که کار فرهنگی، فرآیندی مستمر و طولانی مدت است و نمی توان یک شبِ آن را اصلاح و یا ایجاد کرد، در روند ایجاد این آسیب ها و ضعف های فرهنگی و اجتماعی موثر بوده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور گلستان در پاسخ به این سوال که چرا این ادبیات در اعتراضات سال های 98، 96، 88، و 78 به کار نمی رفت، از عوامل موثر در دیده نشدن این شکل از اعتراضات، در موارد مشابه در سال های گذشته را متاثر از فضای مجازی نبودن نسلهای قبل برشمرد و افزود: در اعتراضات گذشته، نسل معترض شناخت و تفکر متفاوت داشته و هنوز تحت تاثیر فضای مجازی به شکل امروزی نبودند و همچنین جوانان و نوجوانان آن نسل به مرزهای ارزش های اخلاقی احترام می گذاشتند.
وی در پاسخ به این سئوال که عنصر حیا در فرهنگ کشور ما همیشه وجود داشته اما در این اعتراضات جدای از ادبیات جنسی بیان این نوع از ناسزاها از زبان دختران و پسران در کنار هم جای تعمق و تاسف دارد و از دیدگاه شما این موضوع نشات گرفته از چیست؟! ریشه این شکل از رفتار را ناشی از ضعیف شدن ارزش های اخلاقی در خانواده، مدرسه و جامعه برشمرد و بیان کرد: عدم مدیریت فضای مجازی و استفاده از آن، به این مسائل دامن زده است.
قربانی گفت: پیشنهاد بنده این است که نهادهای متولی فرهنگ باید در یک مسیر مشخص با برنامه های عملیاتی شده نه با شعار و برنامه های انتزاعی فعالیت کنند و در این بین نقش خانواده، آموزش و پرورش پررنگتر است.
نظر شما