خبرگزاری شبستان_خراسان جنوبی؛ سمیه محمدی
هر ساله پنجم جمادی الاول در ایران، همزمان با ولادت حضرت زینب کبری (س) به نام روز پرستار نامگذاری شده است. پرستاری بی نظیر و صبورانه حضرت زینب (س) از پدر، برادران و برخی برادرزادگان بزرگوارشان و بعد از حادثه عاشورا از بازماندگان و مجروحان کربلا سبب شد نماد یک پرستار واقعی معرفی شود چراکه در این راه همه سختیها و ناملایمات را با تمام توان تحمل کرد.
پرستاران باید به لحاظ روحی و روانی همچون یک مادر دلسوز بر بالین بیمار خود حاضر باشند تا روند بهبودی بیمار تسریع شود. تعداد بیماران و حجم کاری زیاد در حوزه درمان صبری مضاعف می طلبد. به گفته پرستاران سختترین گزارش برای یک پرستار، گزارش مربوط به از دست رفتن جان یک انسان پیش چشم هایشان است که سالها در ذهن آنها باقی میماند.
خدمات بی وقفه و پی در پی پرستاران و جامعه پزشکی به ویژه در دوران همه گیری ویروس کرونا بر کسی پوشیده نیست و همه مردم این قشر را دوست داشتنی ترین افرادی می دانند که برای التیام دردهای بیماران با تمام توان و شبانه روزی بدون هیچ چشم داشتی گام بر می دارند.
محمد جانی، پرستار نمونه خراسان جنوبی که در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان گفت: از سال 79 وارد عرصه پرستاری شدم اما دو سال قبل تر آن، طرح گذراندم. از زمان کودکی به رشتههای پزشکی علاقهمند بودم به همین دلیل رشته علوم تجربی را برای ادامه تحصیل انتخاب کردم. حتی در دوران نوجوانی در مجموعه هلال احمر و کلاسهای امدادگری حضور مییافتم و بعدها نیز در رشته بیهوشی و پرستاری ادامه تحصیل دادم.
وی در ادامه افزود: بر اساس ملاک های پرستاری از جمله علاقه به کار، سخت کوشی، منظم بودن و ... در دو دوره پرستار نمونه کشوری شدم. قبلا در اورژانس تهران و بیرجند مشغول کار بودم اما همزمان در بیمارستانهای خصوصی تهران هم کار می کردم.
در بیمارستان ولی عصر (عج)بیرجند به عنوان سرپرستار منتخب شدم و چون قرار بود در بیرجند اتاق عمل جراحی راه اندازی شود و تجربه کار در آی سی یو داشتم برای دوره عمل قلب و ریه مصنوعی در مشهد اعزام شدم و بعد هم به عنوان پرستار و مسئول پمپ قلب و ریه اتاق عمل قلب مشغول خدمت شدم.
25 سال پرستاری و خانوادهای که همواره مدیون آنها شده ام
این پرستار اضافه کرد: 25 سال سابقه خدمت دارم و از زمانی که وارد اتاق عمل قلب شدم هیچ تعطیلاتی خانوادهام را به خاطر شغل سختی که دارم به مسافرت بدون دغدغه و نگرانی نبردهام و همیشه مدیون آنها بوده و هستم چون در شهرستان بیرجند در رشته قلب و ریه مصنوعی هیچ جایگزینی ندارم. اما موهبات و برکات کار پرستاری را به دفعات در زندگی خود به چشم دیدهام، اتفاقاتی را دیدم که از سر من گذشته است و این به خاطر دعای مریضانی است که وقتم را صرف آنها کردهام.
وی در ادامه به بیان خاطرات تلخ و شیرین شغل خود پرداخت و گفت: خاطرات شیرین و تلخ همواره با ما هست آنجا که یک مریض، سالم و با پای خود به آغوش خانوادهاش بر میگردد شیرین ترین خاطره برای یک پرستار را رقم می زند اما خاطرات تلخ هم زیاد هستند چراکه علی رغم زحماتی که تیم پزشکی برای برخی بیماران میکشند به خاطر مراجعه دیر هنگام و یا کمبود امکانات شاید نتیجه خوب را نگیرند.
یک روز در اورژانس سوپروایزر بودم. بچهای پنج ساله را بر روی دست یک پدر دیدم، پدر به خاطر قهر با خانواده فرزندش را همراه خود سرکار برده و در یک خودور با شیشه های بسته، زیر نور آفتاب میگذارد اما این بچه به دلیل گرمای شدید تشنج می کند و زمانی که به اورژانس رسید اوضاع وخیمی داشت که با تلاش فراوان همکاران، بعد از پنج روز احیا شد اما یک ضایعه تشنج برای بچه به دلیل بی احتیاطی پدر مانده است.
کمبود نیرو و فشار مضاعف بر پرستاران خراسان جنوبی
به گفته این پرستار دعای ما از خداوند عاقبت بخیری و سلامتی مریضان است. ما پرستاران قدر زندگی را بیشتر از سایر مردم می دانیم چراکه می بینیم یک خانواده ای که یک بیمار در کنار خود دارند تنها حسرت آنها، داشتن سلامتی است.
جانی با بیان اینکه مسئولان کم کاری نمیکنند اما خراسان جنوبی با کمبود نیروی شدیدی مواجه است و نسبت پرستار به بیمار رعایت نمی شود، خاطرنشان کرد: پرستاران استان مجبورند اضافه کاری کنند که فشار بر خانواده پرستار می آید و همچنین به خاطر خستگی، خدمت خوبی که باید همراه خوش اخلاقی به مریض ارائه کند، انجام نمی شود. چندین سال است که افزایش نیرو از مطالبات اصلی پرستاران است، همچنین برخی نیروها هنوز شرکتی هستند با اینکه برخی ها در ایام کرونا جذب شدند اما هنوز هم پرستارانی هستند که باید نیروی قراردادی و یا پیمانی شوند.
به گفته وی، اوقاتی داریم که از صبح تا ظهر و یا نهار نخورده تا ساعت 11 و 12 شب و یا بالعکس در اتاق عمل جراحی قلب و ریه مصنوعی مشغول کار بودهایم، شرایط سختی داریم اما خود را با شرایط تطبیق دادهایم تا بیماران استان به خاطر کمبود نیرو مجبور نباشد به شهرهای اطراف «مشهد، کرمان و یا تهران» منتقل شود، هر کاری کردهایم تا همشهریان خراسانی در شهر خودشان احساس راحتی کنند چراکه بعد از اعزام مریض به دیگر شهرها، مریض و خانواده آنها از این هتل به آن هتل و یا در مسافر خانه ها سرگردان شده و هزینه های زیادی متحمل میشوند.
جانی تصریح کرد: با حداقل نیرو و امکانات؛ داریم خدماتی را همانند استانهای بزرگ به بیماران ارائه می دهیم. ما انتظار داریم مسئولان قول های روز پرستارشان را از یاد نبردند چراکه هر ساله در روز پرستار مسئولان وعده هایی به پرستاران می دهند که هیچ وقت عملی نمی شود.
این پرستا ضمن گلایه از اینکه 15 سال پیش قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری در مجلس تصویب شده است، گفت: با اینکه سال گذشته مقام معظم رهبری بر اجرای آن دستور دادهاند تازه امسال در آستانه روز پرستار، طرح با عجله اجرا شده اما باز هم بسیاری از پرستاران از نحوه پرداختیها و اجرای طرح گلایهمند بودند چراکه عدالت در پرداخت رعایت نشده است.
4 دهه تلاش بی وقفه/ ساعت بیکاری ندارم
غلامحسین شیروانی که از سال 1370 وارد عرصه پرستاری و به گفته خودش تاکنون با عشق و به صورت جهادی در این کار قدم برداشته است به خبرنگار خبرگزاری شبستان گفت: اولین بار کارم را از بیمارستان رازی سراوان آغاز کردم و در ادامه در بیمارستان امام رضا(ع) بیرجند، بیمارستان شهدای قاین، بیمارستان حضرت ولی عصر(عج) بیرجند در بخشهای درمانی اطفال، جراحی و قلب به مدت 20 سال خدمت کردم و از سال 90 تا کنون هم به عنوان سوپروایزر بیمارستان ولی عصر(ع) مشغول همکاری هستم.
وی که به دلیل اهمیت و با تأسی به اقدامات حضرت زینب (س) در حادثه عاشورا و نقش ارزنده ایشان در درمان بیماران و داشتن اجر معنوی شغل پرستاری را انتخاب کرده است، چندین مرتبه به عنوان پرستار و مدیر نمونه انتخاب و تقدیر شده است.
شیروانی همچنین به صورت شبانه روزی در بخشهای درمانی، آموزشی و اداری همکاری میکند به نحوی که علاوه بر یک شیفت موظف کاری در بیمارستانها در پستهای مدیریتی، آموزشی و اداری نیز همکاری می کند، که برجسته ترین آن هشت سال مدیر آموزشی دانشگاه علوم پزشکی است.
به گفته شیروانی اوقات بیکاری را در قسمت های اداری بودم چراکه به مثابه آیهای از قرآن؛ اگر کسی یک نفر را نجات دهد همانند این ست که تمام انسان ها را نجات دهد، لذا نتیجه کاری که در درمان مردم می دیدم اغنای روحی و معنوی در من ایجاد می کند تا خستگی های شبانه روزیام را فراموش کنم.
مریض روی باند پرواز به دنیا برگشت!
وی در بیان خاطراتش به خبرنگار ما گفت: همواره به جنبه روحی و روانی و حمایت های معنوی بیماران توجه می نم. یک مریض بدحالی را به بخش آوردند و گفتند ایشان روی باند پرواز و رفتنی است؛ اما من همین مریض را با دادن روحیه و صحبت کردن، خوشحال کردن و شوخی کردن به دنیا بازگرداندم. بسیاری از پزشکان از او قطع امید کرده بودند اما ظهر روز بعد حال او کاملا خوب شد.
این پرستار ادامه داد: این پیرمرد روستایی ترسیده بود و در اورژانس پزشک و دانشجویان همه دور او جمع شده بودند اما یک اتاق با پنجره ای باز، روبروی فضای سبز برای او انتخاب کردم و با شوخی های زیاد و روحیه دادن به او؛ احساس غربت او را از بین بردم و فضای بسته اورژانس را تبدیل به فضای خوبی برای او کردم. بعد از روحیه دادن ظهر روز بعد با روح و جسمی سالم، مرخص شد و با پای خود به خانه برگشت در صورتی که ما می خواستیم جواز دفن او را صادر کنیم.
شیروانی بابیان اینکه در کنار کارهای درمانی، امید و روحیه دادن کار اصلی پرستار است و نقش تعیین کننده در درمان دارد، گفت: امیدوارم پرستاران بیشتر به جنبه روانی و دادن روحیه به بیماران توجه کنند.
وی خاطرنشان کرد: در دولت سیزدهم توجه به پرستاران بیشتر شده است و بیشتر دستورات پزشکی، اجرایی و عملیاتی شدن آن به دستور پرستار و پیراپزشکی بستگی دارد، از آنجا که بیشترین وقت با بیمار را، پرستار دارد این توجه دولت باید ادامه دار باشد.
فعالیت ۱۶۰۰ پرستار در خراسان جنوبی
هاشم هیهات، رئیس بسیج جامعه پزشکی خراسان جنوبی هم به خبرنگار شبستان گفت: همزمان با روز پرستار دیدار با نماینده ولی فقیه در استان، تجلیل از پرستاران بسیجی، برگزاری برنامه کشوری تجلیل از پرستاران و حضور مسئولان در سطح بیمارستان ها برای تقدیر انجام شده است.
وی با بیان اینکه برای نخستین بار پرستارانی که مدرک پرستاری ندارند اما به عنوان خدمه از معلولین و جانبازان در خانه نگهداری می کنند نیز تقدیر شدند، گفت: استان خراسان جنوبی حدود یک هزار و 600 پرستار دارد که می توان گفت کسی غیر از خداوند اجر و پاداش جامعه پزشکی و پرستاران را نمی دهد چراکه طی این دو سال در اوج بیماری ها، در وسط میدان جنگ بودند و بدون هیچ چشم داشتی به مردم خدمت کردند.
هیهات ادامه داد: هم خودشان و هم خانواده هایشان درگیر خدمت رسانی شبانه روزی به مردم بودند که هیچ تجلیلی نمی تواند زحمات این قشر را جبران کند.
نظر شما