عمه‌های بزرگوار سادات در همدان؛ سه اختر از نسل خورشید هفتم(ع)

به گزارش خبرگزاری شبستان از همدان، هگمتانه یا اکباتان از دیرباز مهد تمدن بوده و قرار گرفتن در شاهراه ارتباطی غرب کشور سبب شده تا افتخار پذیرایی از خاندان سادات را داشته باشد.

بقاع متبرکه‌ای که همچون نگینی در جای جای شهر می‌درخشند و مقبره سه بانوی بزرگ در بین آنها وجود دارد؛ زنان بزرگواری که نسب هر سه به حضرت امام موسی کاظم(ع) می‌رسد.

این سه بانوی بزرگوار قرن ها پیش به قصد زیارت امام رضا(ع) یا دوری از حاکمان ستمگر زمان به ایران سفر کرده و امروز مزار مطهرشان پناهگاه دردمندان است.

امامزاده زبیده خاتون(س)

آستان مقدس امامزاده زبیده خاتون(س) از دیگر بقاع متبرکه‌ای است که نسب ایشان به امام کاظم(ع) می‌رسد. این امامزاده دارای بنای آجری ساده مشتمل بر اتاق مربعی با طاق گنبدی کوتاه بود که هم‌اکنون بازسازی‌شده است. تاریخ‌شناسان بر این عقیده‌اند اصل بنای این بقعه مربوط به عهد مغول بوده و در زمان فتحعلی‌شان قاجار احیا یا تعمیر شده است.

آستان مقدس امامزاده زبیده خاتون(س) در محوطه میدان آرامگاه بوعلی، ابتدای بلوار شهید مدنی(ره) و داخل کوچه واقع‌شده است.

امامزاده خاتونیه(س)

امامزاده خاتونیه(س) در جنوب‌غربی آرامگاه بوعلی‌سینا محله درودآباد و انتهای بازارچه شریف‌الملک همدان قرار گرفته است. اهالی این منطقه معتقدند که این امامزاده فرزند امام موسی‌بن جعفر(ع) است. این بقعه متبرکه محل برگزاری جلسات مذهبی زنانه و قرائت قرآن است می‌شود.

به گفته برخی از اهالی محله، زیارتنامه قبلی این امامزاده و سنگ قبر آن که تاریخ این بقعه بر روی آن نگاشته شده بود به سرقت رفته زیرا این بقعه دارای موقوفاتی بوده که در این اسناد موجود بوده و برخی برای پنهان ماندن موضوع، آن را به سرقت برده‌اند.

بقعه مستطیل شکل امامزاده خاتونیه(س) سال 1369 تجدید بنا شده و نزدیک به 13 در 7 متر مساحت داشته و دیواره‌های بقعه ساده و بدون تزینن است. در گذشته ضریح کوچکی به سبک خانه‌مربع در این بقعه نصب شده بود، اما اکنون ضریح آن فلزی است. گنبد امامزاده هم فلزی است.

امامزاده خانم گرجی(س)

آستان مقدس امامزاده خانم گرجی(س) در نزدیکی میدان آرامگاه باباطاهر واقع‌شده و بر اساس آنچه پژوهشگران معاصر نگاشته‌اند از نوادگان امام موسی بن جعفر (ع) است.

این بقعه شامل اتاق کوچکی است که به صورت چهارطاقی ساخته‌شده و اتاق کوچکی هم در سمت جنوب و متصل به بقعه قرار دارد که مدخل بقعه محسوب می‌شود.

این امامزاده دارای سنگ مرقدی گهواره‌ای از نوع آهکی خاقانی است که قدمت آن به قرن 5 و6 هجری قمری، یعنی نزدیک به 900 سال پیش بازمی‌گردد و بخش‌هایی از متن سنگ در اثر عوامل طبیعی از بین رفته و امکان تعیین هویت، شجره و نام مبارک این آستان مقدس میسر نیست، اما یک مطلب مسلم است که این سنگ مربوط به مدفونی خردسال بوده است. هم‌چنین کرامات و معجزات از این بقعه متبرکه موجود است.

این بنا در بین امامزادگان همدان از نظر معماری وضعیت مناسبی نداشته و در غربت واقع‌شده است، هرچند از سال گذشته بازسازی این بقعه شریف در دستور کار اداره اوقاف قرارگرفته و بخشی از آن انجام‌شده است، اما ادامه کار به دلیل نبود اعتبار متوقف‌شده است.

گزارش: سمیه مظاهری