به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از همدان، سمیه مظاهری:
کهن شهر هگمتانه افتخار میزبانی از سلسله جلیل القدر سادات را دارد؛ امامزادگان بزرگواری که نسب برخیهایشان به حضرت کریم اهل بیت(ع) امام حسن مجتبی(ع) میرسد.
از بین بقاع متبرکه میتوان به امامزاده یحیی(ع) اشاره کرد که در محله قدیمی آقاجانی بیک واقع شده است. روى سنگ قبر امامزاده هیچگونه نوشتهاى وجود ندارد، اما با توجه به شجرهنامهٔ موجود، امامزادهٔ مدفون در این بقعه با هشت واسطه به امام حسن مجتبى(ع) مىرسد.
ایشان سیدی جلیلالقدر و صاحب کرامات در همدان بوده که نیمه دوم سده هشتم در همدان مىزیسته و مردم را به دوستى اهلبیت دعوت مىکرده است. علامه نسابه سید جعفر اعرجی نجفی، متوفای 1332 هـ.ق درباره امامزاده یحیای همدان مینویسد: «یحیی به علی بن علی بن سعید بن علی بن داود بن سلیمان بن عبدالل هبن موسی الجونبن عبدالله المحض بن الحسن المثنی بن الامام الحسن و هو السید الجلیل صاحب الکرامات کان بهمدان و اولد و له فیها مشهد یزار و یعرف بمشهد.»
بقعه متبرکه امامزاده یحیی(ع) در محلهای به همین نام و در حاشیه شمالی بلوار آیتالله مدنی شهر همدان قرارگرفته و از آثار باشکوه دوره صفویه است که در زمان قاجار، رواقهایی بر آن افزودهاند و زبیده خاتون دختر فتحعلی شاه نیز به عمران این بقعه کوشیده است، اما صندوق ضریح متعلق به سده هشتم و نهم ایلخانی یا تیموری است.
این بنا دارای دو ورودی است که یک درِ آن به داخل کوچه و درِ دیگر به بلوار مدنی باز میشود. ورودی اصلی این امامزاده در ضلع غربی دارای سردری قوسدار و دو مناره ساده است. در هنگام ورود به حیاط، طاقنمای زیبایی در ورودی امامزاده دیده میشود که دور تا دور آن آینهکاری شده اما در برخی قسمتها از بین رفته است.
در چهار گوشه جبهه خارجى ساختمان مقبره هم راهپلههایى براى دسترسى به حجرههاى طبقه دوم و پشتبام وجود دارد. بقعه در وسط حیاطی بزرگ و مستطیلشکل قرار دارد که دیوارههای شمالی، جنوبی و شرقی، آن را محصور کردهاند. مقبره دارای پلان مستطیلشکل و دوطبقه است و در هر ضلع آن ایوانی کشیده شده که با یک ورودی قوسدار به داخل بقعه راه مییابد.
ورودی اصلی که در ایوان غربی قرار دارد، آینهکاری شده است و در آن، اشعاری از محتشم کاشانی و بیان نام پنج تن اهلبیت(ع) و تاریخ 1306 بهچشم میخورد. داخل بقعه، حرم مربعشکل بزرگى بهابعاد 6 متر در وسط قرار دارد.
تا چند سال پیش، ضریح چوبى بهطول 260 و عرض 182 و ارتفاع 108 سانتىمتر روى پایه مرمرى از سنگهاى قدیمى وسط حرم قرار داشت که امروزه جای خود را به ضریح فلزی داده است. داخل ضریح صندوقى بهطول 174 سانتىمتر و عرض 1 متر با ارتفاع 104 سانتىمتر قرارگرفته است. دو طرف طول صندوق، منبتکاریهای زیبایی انجامشده که به قرنهاى هشتم و نهم هجرى قمری مربوط است.
نظر شما