خبرگزاری شبستان، جهان اسلام: پارلمان جهانی ادیان، یک سازمان غیردولتی مستقر در شیکاگو در ایالات متحده آمریکاست که در سال 1988 میلادی با هدف ایجاد «سکوی مشارکتی جهانی» بین ادیان شرق و غرب تاسیس شد.
در مقدمه تأسیس آن آمده است که به دنبال دستیابی به توافق و تفاهم بین جوامع دینی به منظور ارایه خدمات به مسایل حیاتی در سراسر جهان است. همچنین به تقویت گفتگو درباره مشکلات محیط زیست و توانمندسازی زنان و کاهش خشونت و نفرت بین جوامع تلاش می کند.
پیدایش و تاسیس
ایده این پارلمان به سال 1893 هنگام آماده سازی نمایشگاه جهانی شیکاگو که نمایشگاه کلمبیا نیز نامیده می شود، برمی گردد. «جان هنری باروز» روحانی پروتستانی آمریکایی طرح ویژه خود را درباره کنفرانس بین ادیان را به این نمایشگاه ارایه کرد و رئیس کمیته عمومی پارلمان شد.
این کمیته مقدماتی را به نام «ستاره صبح در قرن بیستم» نامید و 10 هزار دعوت‌نامه به داخل و خارج از آمریکا ارسال کرد.
در آن زمان، اسقف اعظم کانتربری از شرکت در این مراسم امتناع ورزید، زیرا به قول خودش معتقد بود که مسیحیت تنها دین واقعی است. همچنین «عبدالحمید دوم» سلطان عثمانی نیز به شیوخ مسلمان اجازه حضور نداد، زیرا ایده پارلمان را مرتبط با مسیحی شدن می دانست.
نمایشگاه جهانی شیکاگو نوآوری‌ها و پیروزی‌های تکنولوژیکی مختلف آمریکا از جمله موتور و تلفن و لامپ را به نمایش گذاشت. در چارچوب فعالیت این نمایشگاه همایش ها و کنفرانس های جهانی درباره پزشکی، مهندسی و پیشرفت زنان برگزار شد. جان هنری باروز، بنیانگذار این پارلمان اعلام می کند که بسیاری معتقدند که دین عنصر اختلاف دایمی است. اما این احساس وجود دارد که روند تمدن مدرن ما را به سمت اتحاد سوق می دهد. به همین دلیل معتقدم که پارلمان ادیان ضرورت معاصر است.
این کنفرانس مورد انتقادهای فراوانی قرار گرفت که مهم‌ترین آن هیمنه اصطلاحات و موضوعات مسیحی بر آن و حضور نداشتن نسبی گروه‌های مسیحی آمریکایی آفریقایی تبار بود. به همین دلیل این کنفرانس با بحث و جدل گسترده ای به دلیل احساس نمایندگان عقاید غیر مسیحی که معتقد بودند پارلمان به برتری دین مسیحیت فرامی خواند، پایان یافت.
برخی از شرکت کنندگان تلاش کردند تا بیش جهانی را در دیدارها حفظ کنند، بنابراین نشست بوستون در سال 1900 به نام انجمن بین المللی آزادی دینی برگزار شد. پس از دو جنگ جهانی و درگیری بین المللی در قرن بیستم، پارلمان باردیگر در سال 1993 بازگشت و ساختار و افکار و ایده های پارلمان را سازماندهی مجدد کرد.
اهداف پارلمان
چشم انداز پارلمان بر دعوت به زندگی در صلح و دنیایی بهتر با بهره برداری از ثروت جوامع مذهبی و معنوی، جایگزین کردن نگرانی‌های مذهبی و فرهنگی و تنفر با تفاهم و احترام و دعوت مردم در هر مکانی به شناخت و آشنایی با همسایگان خود و مراقبت از آنها، فراتر رفتن از منافع محدود برای تحقق منافع عمومی و ارح نهادن به زمین و تمامی اشکال زندگی در آن و تلاش برای حفاظت و احیای آن متمرکز شد. همچنین این مسئله را که غنا و تنوع مذهبی نمی توانند جداگانه از بافت مدنی و اجتماعی جهان زندگی کنند، نیز در اهداف خود گنجانده است.
مقر و ساختار
مقر اصلی پارلمان ادیان جهان در شیکاگو واقع شده است که هیئت امنای آن متشکل از 25 عضو از مذاهب مختلف، بازیگران فعال در جامعه بین المللی و مدافعان اخلاق جهانی است.
شورای اداری متشکل از رئیس پارلمان، رئیس شورای اداری، نائب رئیس شورای اداری و معاون دوم، دبیر صندوق، دبیر شورای اداری است.
بخش های کاری داخل پارلمان به دو دسته تقسیم می شود.
دپارتمان اقدام اقلیمی
این بخش پس از سال 2015 میلادی در نتیجه تغییرات اقلیمی که جهان شاهد آن بود، به توصیه سندجهانی اخلاق فعال شد. این بخش به دنبال ایجاد گفتگوی جهانی درباره اقلیمی به دور از بینش جهانی علمی است.
این بخش داده‌های آب و هوایی را به منظور افزایش آگاهی از آسیب‌های انسانی به سیاره و راهنمایی ایمان داشتن به زمین و حق داشتن محیط زیست سالم ارایه می دهد.
دپارتمان اخلاق جهانی
دپارتمان اخلاق جهانی براساس بیانیه شیکاگو در سال 1993 عمل می کند. این بیانیه تاکید می کند که اخلاق جهانی همان بیانیه تعهدات اخلاقی اساسی است که مردم در سراسر جهان خواه مذهبی خواه غیر مذهبی در آن سهیم هستند.
نقش آن حول محور ارایه و تنظیم قوانین الزام آور برای دوری از خشونت و نفرت مذهبی و قومی، مخالفت با آزار و اذیت زنان و اقلیت‌ها، مخالفت با افراط گرایی ثروتمندان، فقر و تهدید فزاینده تغییرات آب و هوایی و تخریب جهان طبیعی است. باتوجه به این مسئله که قوانین بازدارنده زمانی فایده دارد که در سطح ذهن و روش زندگی مردم تغییرات ایجاد کند.
دپارتمان ساکنان بومی
مشارکت مردم بومی در کنفرانس های مختلف پارلمان مشهود بوده است. زیرا بیش از 50 جامعه بومی در سراسر جهان وجود دارد.
تلاش این دپارتمان برای حمایت از مکان‌های مقدس و همه اشکال باقی‌مانده زندگی است که عمق معنوی و میراث واقعی طبیعت انسان اولیه را دارد.
دپارتمان نسل آینده
گروه کاری این دپارتمان بر مشارکت جوانان به ویژه تحول آفرینان و مدافعان عدالت با عقاید و قومیت های مختلف به منظور همکاری و توسعه برنامه های تخصصی تمرکز دارند تا صدای خود را با این برنامه ها به همگان برسانند. همچنین بیشتر آنها در اجرای تبلیغات و برنامه های پارلمان فعالیت می کنند.
دپارتمان صلح و عدل
این دپارتمان بر تجربیات پیشین در زمینه عدالت برای مبارزه با جنگ، خشونت و تنفر تکیه دارد تا تغییری در روند درک عدالت در جهان معاصر از سویی و از سوی دیگر همسازکردن اختلاف بین نظریه و عمل به عدالت و صلح ایجاد کند.
دپارتمان کرامت زنان
این دپارتمان موضوع توانمند سازی زنان را با تشویق به کار فردی و جمعی برای تقویت منزلت و حقوق زنان در سرلوحه کار خود قرار داده است.
سند تاسیس پارلمان به سمت اخلاق جهانی و اعلامیه کرامت زنان و حقوق بشر زنان و همچنین بیانیه بین المللی رهبران معنوی و مذهبی مدافع پایان خشونت جنسی تکیه دارد.
عضویت و سرمایه گذاری
این سرمایه گذاری بر مشارکت اعضای پارلمان که اشتراک سالانه است، و هدایا و کمک‌های افراد مختلف تکیه دارد. همچنین سالانه از سازمان‌های دولتی و غیردولتی که در زمینه های مرتبط با محیط زیست، توانمندسازی زنان و عدالت و صلح فعالیت می کنند، حمایت مالی می شود.
کنفرانس‌ها
کنفرانس شیکاگو/ آمریکا 1993
پس از 100 سال، جهان تغییر کرده است. آمریکا به خودی خود به کشوری چند مذهبی تبدیل شده است. همچنین چالش‌ها به گونه تغییر کرده است که سیاست های ملی و روابط بین المللی جدید بینش جدیدی از تعلق را ارایه کرده است.
توجه به ادیان براساس تمرکز کلی بر میزان کمک های مثبتی که جوامع مذهبی می توانند انجام دهند، و بر حمایت اخلاقی که سنت های مذهبی مختلف را به شیوه ملموس متحد می کند، انجام می شود.
ریچارد دیلی، شهردار شیکاگو، ریاست این کنفرانس را برعهده داشت و هشت هزار نفر در این کنفرانس حضور داشتند. خروجی این کنفرانس سند « به سمت اخلاق جهانی: اولین بیانیه» بود.
کنفرانس کیپ تاون/ آفریقای جنوبی 1999
شهر کیپ تاون در آفریقای جنوبی میزبان دومین کنفرانس پارلمان در سال 1999 بود که بیش از هشت هزار نفر شرکت کردند. چشم انداز این کنفرانس به وضوح مشخص شده بود.
این کنفرانس به این نتیجه رسید که باید برای بهبود زندگی بشر تلاش کرد. نه تفاوت‌ها و همگرایی مذاهب مختلف. خروجی آن سند جدید «دعوت موسسات بین المللی و جامعه مدنی برای تفکر در مورد ابزار کار خود در پرتو اخلاق جهانی» بود.
کنفرانس بارسلونا/ اسپانیا 2004
کنفرانس بارسلونا با مشارکت مجمع جهانی فرهنگ‌ها و با همکاری مرکز یونسکو در کاتالونیا و با شعار «راه‌هایی به سمت صلح، حکمت استماع و قدرت تعهد» و با حضور دانشجویان و جوانان سراسر جهان برگزار شد.
کنفرانس مبلورن/ استرالیا 2009
در کنفرانس ملبورن استرالیا مسئله زیست محیطی با حضور شش هزار شرکت کننده از سراسر جهان بررسی شد. شعار این کنفرانس «دنیای متفاوت بسازید:شنیدن یکدیگر، شفای زمین است».
کنفرانس سالت لیک/ ایالت یوتای آمریکا 2015
این کنفرانس با شعار «قلب بشریت را بازگردانید» و بامشارکت 10 هزار نفر از 70 کشور به نمایندگی از 50 عقیده مذهبی از جمله رهبران مذهبی، اندیشمندان و برندگان جایزه صلح نوبل و فعالان محیط زیست برگزار شد.
دالایی لاما، کارن آرمسترانگ، طارق رمضان، واندانا شیوا، خاخام لین گوتلیب، شیخ صالح عبدالله بن حمید (عضو علمای ارشد عربستان) که قطعه از پارچه کعبه را به عنوان هدیه به پارلمان اهدا کرد، در این کنفرانس حضور داشتند.
کنفرانس تورنتو/ کانادا 2018
این کنفرانس با هشت هزار و 300 نفر از 81 کشور جهان با شعار«قدرت عشق: آرزوی تفاهم جهانی، آشتی و تغییر» برگزار شد.
شرکت کنندگان بر مسایل آب و هوایی، دوری از گفتمان نفرت پراکنی تاکید کردند.
کنفرانس مجازی 2021
این کنفرانس در پاسخ به استانداردهای ایمنی در بحبوبه اپیدمی کووید- 19 به صورت مجازی در سال 2021 برگزار شد. سکوی گفتگوی به مدت 48 ساعته بود که بیش چهار هزار نفر برای شرکت در آن ثبت نام کردند.
سه نشست منطقه ای در خلال آن برگزار شد که همه سازمان ها و شخصیت های مشترک در پارلمان به ریاست پاپ فرانچسکو گردهم آورده بود. آنها باهقربانیان این ویروس تسلیت گفتند و برای کاهش غم و تبادل پیام‌های امیدوار کننده تلاش کردند.
نظر شما