هادی امت فانوسی در تاریکی شب

خبرگزاری شبستان- استان فارس: مهدی رحمانیان

 تاریخ سرشار از رویدادهای تلخ و شیرین بسیاری است که ماحصل آن برای آیندگان چیزی جز عبرت آموزی و درس نیست؛ رویدادهایی که باید از آن ها درس گرفت تا خود عبرتی برای دیگران نشویم.

زندگی سراسر درس ائمه اطهار (ع) گرچه سختی ها و مشقات بسیاری را در خود جای داده اما حاوی زیبایی های فراوانی است که هر بخش آن نقشی تاثیرگذار در سیر تحول و تربیت انسان ها دارد.

آنچه در زندگی سراسر معنوی اهل بیت (ع) حائز اهمیت است دغدغه مندی آنها برای هدایت و تربیت جامعه بوده و به مثابه فانوسی در شب تاریک هستند که راه سعادت و عاقبت بخیری را به مردم نشان می دهند.

منش، سیره و روش زندگی اهل بیت (ع)، الگوی رفتاری و سبک زندگی را به ما می آموزد که البته لازمه آن اهل تفکر بودن و کاربردی کردن این آموزه ها در زندگی افراد است.

هادی امت

وجود مقدس حضرت امام علی نقی (ع) نیز از جمله ستارگان درخشانی است که دارای فضائل و کرامات بسیاری بوده و زندگی سعادتمندانه ایشان مملو از درس ایثار، شجاعت، معنویت و رشادت است.

فشار برای تسلیم

بخشی از زندگی این حضرت با حکمرانی متوکل عباسی همراه بوده که با مطالعه آن سختی ها و مشقات بسیاری را مشاهده می کنیم.

ظلم و ستم حاکمان مستبد به ویژه خاندان عباسی همواره زندگی سراسر نور و معنویت ائمه اطهار (ع) را با مشکلاتی مواجه کرده و فشارهای تحمیل شده از سوی آنان، دسترسی مردم به امامان عصر خود را با مشقات بسیار همراه کرده است؛ امری که البته با همین هدف یعنی دوری مردم از معصومین (ع) رخ داده است.

حاکمان ظلم و جور آنگاه که متوجه نزدیک شدن مردم به اهل بیت (ع) می شدند چون موقعیت خود را در خطر می دیدند کاری جز از سر راه برداشتن ائمه اطهار (ع) به روش های مختلف و در نهایت کشتن آنها چیز دیگری بلد نبودند.

این روش ظالمانه حکومت های خبیث در طول اعصار مختلف ادامه داشته و می توان به جرأت گفت که دلیل به شهادت رسیدن 11 نور الهی چیزی جز این نبوده است.

دوران امامت 33 ساله امام هادی (ع) با خلافت 6 تن از خلفای عباسی همراه شده است؛ آغاز امامت ایشان با خلافت معتصم و پایان آن نیز در دوره خلافت معتز بوده است.

اوج فشارها بر امام هادی (ع) در زمان متوکل بوده که 14 سال از امامت ایشان در زمان این خلیفه عباسی سپری شده است.

امامت در کودکی

امام علی نقی (ع) 15 ذی الحجه سال 212 هجری قمری در منطقه ای به نام «صریا» در اطراف مدینه چشم به جهان گشود؛ هشت ساله بود که پدرش امام محمد تقی (ع) به شهادت می رسد و اینگونه است که مسئولیت خطیر هدایت امت در سن کودکی به امام هادی (ع) سپرده می شود.

تبعید به سامرا

بخش عمده ای از زندگی آن حضرت در دوران خلافت متوکل عباسی سپری می شود؛ او که نمی توانست موفقیت چشمگیر امام هادی (ع) را در میان مردم تحمل کند لشکری 300 نفره را راهی مدینه کرده تا او را به سامرا منتقل کنند.

متوکل، امام هادی (ع) را که در سن کودکی قرار داشت به بهانه تعلیم و تربیت در «صریا» زندانی کرده تا مانع ارتباطش با مردم شود؛ اما امام هادی (ع) آنچنان بر زندان بان تاثیر می گذارد که عبدالله جنیدی در نهایت به امامت او اعتراف و اعتقاد پیدا می کند.

امام هادی (ع) 18 سال در سامرا تحت نظارت شدید حکومت عباسی قرار می گیرند اما دست از هدف خود یعنی هدایت امت بر نمی دارند و به انحاء مختلف با مردم ارتباط داشته و پیگیر امورات دینی و شرعی شان بوده است.

تعیین وکلا در شهرهای دور و نزدیک، تقویت مراکز و پایگاه های علمی، ایجاد آمادگی فکری شیعیان جهت ورود به عصر غیبت، تبیین مقام شامخ امامت از طریق زیارت جامعه کبیره و زیارت غدیریه، ملاقات حضوری با مردم، ارتباط پنهانی با پیروان، پاسخ مکتوب به پرسش های فقهی و اعتقادی، موضع گیری در برابر انحرافات و... از جمله اقدامات امام علی نقی (ع) در طول 33 سال امامت بر شیعیان تحت نظارت حکومت عباسی بوده است.

زمینه سازی برای حکومت مهدی (عج)

یک کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه حاکمان و خلفای جور اجازه نمی دادند ائمه (ع) با مردم در ارتباط باشند، می گوید: دشمنان اهل‌بیت (ع) به دلیل مخالفت با شیعیان مورد عنایت حاکمان ظلم و جور بودند.

حجت الاسلام عبدالکریم زارعیان با اشاره به سیر زندگی امام علی نقی (ع)، عنوان می کند: امام هادی (ع) در زمان کودکی به امامت رسید تا زمینه امامت حضرت مهدی (عج) در کودکی برای مردم مهیا شود.

وی به خدمات و اقدامات امام هادی (ع)، اشاره و بیان می کند: امام دهم (ع) در زمان متوکل عباسی با مشکلات بسیاری رو به رو شده است.

به اعتقاد این کارشناس مذهبی، در زمان خلافت متوکل شیعیان در فقر مطلق به سر می بردند به گونه ای که زنان بنی هاشم به هنگام نماز خواندن حتی یک دست لباس نداشتند و با در اختیار قرار دادن لباس به یکدیگر، نوبتی نمازشان را اقامه می کردند.

ارتباط با مردم ممنوع!

به گفته وی، متوکل عباسی ارتباط حضرت هادی (ع) با مردم را ممنوع کرده بود و امام با هر کس ارتباط می گرفت؛ حکومت او را زندان و یا اعدام می کرد به نحوی که در کتاب های تاریخی آمده بیش از 28 هزار نفر توسط حکومت متوکل کشته و به دار آویخته شدند.

حجت الاسلام زارعیان عنوان می کند: به دلیل مشکلاتی که در زمان امام هادی (ع) توسط خلیفه عباسی به وجود می آمد مردم با سختی ها و مشقات بسیاری روبه رو بودند به نحوی که حتی از حیث طبیب نیز بی بهره بوده و امام هادی (ع) به طبابت بیماران نیز اقدام می کردند.

وی ادامه می دهد: روایت طبی بسیاری نیز از سوی امام هادی (ع) نقل شده و دلیل آن فقر جامعه بود که سبب شد این امام همام خود برای طبابت مردم اقدام کند.

عصر جاهلیت

این کارشناس مذهبی با تاکید بر اینکه تعصبات جاهلی محض در دوران متوکل عباسی بر جامعه حاکم بود، می گوید: متوکل کاروان هایی را در شهر به راه می انداخت تا ائمه (ع) را تمسخر کنند و به تمسخرکنندگان نیز جایزه می داد.

حجت الاسلام زارعیان عنوان می کند: تقیه در زمان امام هادی (ع) بسیار بود و این امام همام بارها مجبور به تقیه به خاطر حفظ جان خود می شد.

به گزارش شبستان، وجود مقدس امام علی نقی (ع)، سرانجام پس از سختی ها و مشقات فراوان ناشی از فشارهای خلفای عباسی در سن 41 سالگی پس از 20 سال و 9 ماه اقامت در شهر سامرا و در سوم رجب سال 254 هجری قمری توسط معتز عباسی مسموم و به شهادت می رسد.