خبرگزاری شبستان جنوب کرمان، مهدیه شعبانی:
ساعت ۷ و سی دقیقه صبح است چادر مشکی را سر می کنم و از خانه بیرون می زنم تا بتوانم گوشه ای از حضور مردم در ۲۲ بهمن ماه را ثبت کنم، با قدم هایم بلوار کوثر را می پیمایم در مسیر نگاهم بر روی مسجد جامع شهر جیرفت متوقف می شود لحظه ای چشم ها را می بندم و به سال های دور می روم به سال های تبعید رهبر انقلاب، به همان روز گرم تابستانی که رهبرم سید علی خامنه ای (مدظله العالی) به جبر رژیم سفاک پهلوی با ماموران ژاندارمری به شهر جیرفت تبعید شد.
همان روزی که مرغ سعادت و اقبال بر سر ما مردم جیرفت به پرواز در آمد، آری ما چه خوش اقبال بوده ایم که در آن دوران تاریک و تلخ تاریخ، رهبری همچون خورشید تابان به جان های خسته از ظلم و ستم روحی تازه بخشید.
ناخودآگاه یاد بیانات رهبرم در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۴ در جمع مردم جیرفت می آیم همان روزی که امام خامنه ای (مدظله العالی) به نیکی از مردم شهر جیرفت یاد کرده و فرمود؛ « ماه رمضان، در گرمای تابستان، این مسجد جامع جیرفت زنان و مردان و جوانان بسیاری را به سمت خود جذب میکرد تا بتوانند حقایقی را از زبان طلبه‌های تبعیدی بشنوند. من خودم آن شبها در مسجد جامع جیرفت چندین سخنرانی کردم. مأموران رژیم طاغوت مانع بودند، اما شوق و علاقه‌ی مردم این مانع ها را برمی‌داشت. بنده لازم میدانم بخصوص از بانوان شجاع و آگاه و هوشمند جیرفتی یاد کنم. در همان جلساتی که با سایر دوستان تبعیدی در مسجد جامع شرکت میکردیم و مردم می آمدند، اولین شعار انقلابی و فریاد اعتراض علیه رژیم طاغوت، از پشت پرده ایی که زنها نشسته بودند، بلند شد. زنهای جیرفتی، آن روزها همان شعارهایی را در مسجدِ خودشان با صدای بلند تکرار کردند که مردم قم و تهران و سایر شهرهای مرکزی کم و بیش آن شعارها را میدادند. مردم این منطقه، مردمی مؤمن، وفادار و از بن دندان معتقد به دین و ولایت بوده‌اند؛ مردمی که در سالهای انقلاب و همچنین در طول سالهای جنگ تحمیلی بهترین امتحان‌ها را دادند».
با چشم های بسته گوش جان می سپارم به بانگ الله اکبر خمینی رهبر مردم ولایتمدار جیرفت در بهمن ۵۷، همان روزی که نوای خوش الله اکبر از پشت بام مسجد جامع طنین انداز شد و با چشم دل می بینم قطرات اشک شوقی که همچون دانه های باران از آسمان چشم های مردم ولایتمدار جیرفت باریدن گرفت.
چشم ها را می گشایم و خدا را شکر می کنم اکنون در سایه رهبری حکیم و جان برکفان نظامی و انتظامی امنیت داریم قدری قدم ها را تند بر میدارم که مبادا از قافله عاشقان و دلدادگان انقلاب جا بمانم، در مسیر یکی از بانوان مبارز انقلابی را می بینم که از ساعت های اولیه صبح همچون بهمن ۵۷ حضوری در صحنه دارد و در حال آماده سازی فضای محل سخنرانی است جلوتر که می روم خواهران بسیجی در حال آماده سازی موکب هستند کمی آن طرف تر بچه های مقر کتاب یاوران مهدی در حال چیدن کتاب بر روی میز هستند تا گامی در ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی بردارند.
به ساعت نگاه می کنم باز هم قدم ها را تند تر بر می دارم تا به میدان شهید حاج قاسم برسم، به میدانی که یادآور نام همان فرمانده جان فدایی است که خود را سرباز ولایت می دانست و تا آخرین لحظه عمر خود پای انقلاب و ارزش های آن ایستاد.
عاقبت پس از طی مسیر میدان شهدای گمنام به میدان شهید حاج قاسم سلیمانی می رسم جایی که مردم از صبح زود در آنجا حضور یافته اند تا دور هم چهل و چهارمین سال پیروزی انقلاب اسلامی را جشن بگیرند و با امام، شهدا و رهبری عهدی دوباره ببندند.
گر چه طبق اعلام ستاد دهه فجر انقلاب اسلامی شهرستان جیرفت ساعت راهپیمایی ۹ صبح اعلام شده اما لحظه به لحظه بر خیل دوستداران انقلاب و نظام افزوده می شود.
در بین جمعیتی که لحظه به لحظه به ما می پیوندند حضور دختران و پسران دهه نودی بادکنک به دست بیشتر خود نمایی می کند آنها در صف ایستاده اند تا هنرمند مسجدی کانون فرهنگی هنری حضرت رقیه (س) اسفندقه با قلم مو، پرچم پر افتخار ایران اسلامی را بر صورت های کوچکشان نقش زند.
امروز در میان نسل انقلاب، دهه هشتادی و نودی هایی حضور دارند گر چه هیچ خاطره ای از دوران قبل از انقلاب و ستم رژیم پهلوی ندارند اما به عشق ایرانی آباد، آزاد و قوی به میدان آمده اند.
حوالی ساعت ۹ و ۱۵ دقیقه صبح است خیل جمعیت تکبیر گویان از سمت میدان شهید حاج قاسم به سمت چهار راه بسیج در مرکز شهر حرکت می کند و من هم پا به پای جمعیت حرکت می کنم.
در مسیر راهپیمایی مهدی مجاز نوجوان دهه هشتادی را می بینم که با غیرت تمام شعار « خونی که در رگ ما است هدیه به رهبر ماست و مرگ بر آمریکا و اسرائیل» را سر می دهد.
او می گوید؛ به عشق رهبر و برای دفاع از کشور آمده تا به آمریکا نشان دهد که محکم و استوار پای آرمان های شهدا و انقلاب می ایستد.
همچنان به مسیر ادامه می دهم تا بنری توجه ام را به خود جلب می کند کمی که نزدیک تر می شوم می بینم ستاد هماهنگی کانون های مساجد جنوب کرمان با همکاری کانون فرهنگی هنری سیدالساجدین (ع) میثاق نامه ای تنظیم کرده و دهه هشتادی و نودی ها مشتری پر و پا قرص امضای این میثاق نامه اند.
آتنا دختر دهه نودی است می گوید؛ برای حضور در جشن پیروزی انقلاب اسلامی آمده و می خواهد با آرمان های امام و رهبری تجدید پیمان کند.
کمی آن طرف تر فاطمه خانم مادر دهه شصتی پلاکارد به دست همراه با حنانه دختر دهه هشتادی خود و مهمان شان اسرا خانم دهه نودی، ماکت به دست ایستاده اند، جلو می روم و از دلیل حضورشان در این راهپیمایی می پرسم.
این مادر دهه شصتی می گوید؛ امروز برای اقتدار ایران، دفاع از ارزش های اسلامی و دفاع از عفاف و حجاب به راهپیمایی آمده است.
او می گوید؛ این ماکت موشک را دخترم حنانه و دختر عمه اش اسرا ساخته اند و امروز با حجاب به صحنه آمده ایم تا بگوییم همان طور که رونمایی از موشک عقاب ۴۴ تن دشمنان را لرزاند قطعا چادر مشکی این حجاب برتر نیز تن آنها را می لرزاند.
فاطمه از دختران دهه هشتادی است که ماکتی از یک دست قطع شده در دست دارد و با دوستان خود به راهپیمایی آمده است.
فاطمه می گوید؛ برای عهد و پیمان با شهدا آمده ام و این دست نمادی از دست سردار شهید حاج قاسم است و می خواهم بگویم تا دنیا دنیاست دست سردار دلها و شهدا بر سر ما است.
به گفته این دختر دهه هشتادی؛ همچنین این دست نمادی از ایثارگری های جانبازان دفاع مقدس است که همچنان پای آرمان های انقلاب و نظام ایستاده اند.
تا چشم کار می کند جمعیت است و در میان خیل این جمعیت، احمدی بازنشسته آموزش و پرورش از نسل انقلاب گوشه ای نشسته است، به کنارش می روم و از حال و هوای ۲۲ بهمن ماه ۵۷ می پرسم.
او می گوید: شادی و خوشحالی مردم در آن روز تاریخی غیر قابل وصف است و مردم در آن روز به معنای واقعی از بند ظلم و ستم پهلوی آزاد شدند.
شهر جیرفت به واسطه حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی به شهر دارالولایه شهرت دارد و امروز مردم جیرفت با حضور پرشور و غیرقابل وصف خود در جشن چهل و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب و راهپیمایی یکبار دیگر ولایتمداری خود را به انقلاب و رهبری نشان دادند.
نظر شما