شعبان؛ ماه پُر رزق و روزی

ماه پر خیر و برکت شعبان المعظم بار دیگر از راه رسید تا در راه ماندگان و یا جاماندگان از قافله وصل الهی فرصتی برای رسیدن پیدا کنند و جان‌های خسته از روزمرگی های دوران را در اقیانوس بیکران فضیلت های شعبان شستشو داده و مهیای میهمانی الهی شوند.

خبرگزاری شبستان-کرمان

 

ماه پر خیر و برکت شعبان المعظم بار دیگر از راه رسید تا در راه ماندگان و یا جاماندگان از قافله وصل الهی فرصتی برای رسیدن پیدا کنند و جان‌های خسته از روزمرگی های دوران را در اقیانوس بیکران فضیلت های شعبان شستشو داده و مهیای میهمانی الهی شوند.
 

 

شعبان سراسر نور و بشارت است؛ در نورانیت آن همین بس که هیچ مصیبتی در این ماه که فتح باب ولادت های پرنور و سرورش وجود ذی جود سیدالشهدا است؛ واقع نشده است همانگونه که در ماه شهادت حضرتش هیچ ولادت و سروری رخ نداده است.

 

 

از یُمن قدوم مبارک حضرت حسین علیه السلام در روز سوم شعبان المعظم تا میلاد پرنور باب الحوائج ابالفضل العباس و بعد از آن امام سجاد علیهماالسلام؛ تا رسیدن به یازدهم ماه و فرخنده زادروز باسعادت حضرت علی اکبر علیه السلام همه و همه، آدمی را کربلایی می کند تا حکایت " پدر؛ عشق و پسر" و دلدادگی های برادرانه و عاشقانه‌های عمو عباس در هیئت ماه بنی هاشم وجودت را مملو از ارادت حسینی بکند.

 

 

جلوتر که می رویم قُرص این ماه در نیمه کامل می شود و مولودی مبارک پا به عرصه گیتی می گذارد که جهان به انتظار ظهورش نشسته است؛ وجود مبارکی که سبب اتصال زمین و آسمان، واسطه خیرات و برکات الهی به مردمان آخرالزمان، آخرین ذخیره الهی برای زمینیان و "طالب بدم المقتول بکربلاء" است.

 

 

اصلاً این ماه آنقدر شادی آفرین است که پيامبر صل الله عليه و آله فرمودند: "ماه شعبان «شعبان» ناميده شد زيرا روزى هاى مؤمنان در اين ماه قسمت مى شود" (ثواب الاعمال) و چه بسیار روزی هایی که بواسطه موالید مبارک این ماه نصیب عالم بشریت شده و می شود.

 

 

حتماً که دعا تحت قُبه و سایه سار مهر و محبت حسینی اجابت می شود و دستان پر خیر و برکتی چون دستانِ بر زمین افتاده باب الحوائج ابالفضل العباس علیه السلام دستان زیادی را می گیرد و از زمین بلند می کند و بر کرانِ آرامش مناجات های سجادیه می نشاند تا با توسل به جوان رعنای کربلا و شبیه ترین افراد به رسول الله؛ طریقِ وصل مهدی عجل الله را هموارتر کند‌.
 

 

 بر اساس بخشی از فضایل ماه شعبان که در پایگاه اطلاع رسانی حدیث شیعه آمده است: (( اعمال زیادی در ماه شعبان وارد شده ولی آنچه از روایات استفاده می شود این است که بهترین دعاها و ذکرها در این ماه استغفار است. هر که در هر روز این ماه هفتاد مرتبه استغفار کند مثل آن است که هفتاد هزار مرتبه در ماه های دیگر استغفار کرده است. عمل دیگری که در این ماه سفارش شده صدقه دادن است اگرچه به اندازه نصف دانه خرمایی باشد. تا خداوند بدن او را بر آتش جهنم حرام گرداند.

 

 

روزه ماه شعبان به خصوص در پنجشنبه ماه ثوابی بسیار دارد، روایت شده که در هر پنجشنبه ماه شعبان آسمانها را زینت می کنند، پس ملائکه عرض می کنند: خداوندا روزه داران این روز را بیامرز و دعای آنها مستجاب می شود.

 

 

یکی از کارهایی که بزرگان و پیشوایان دین در این ماه انجام می دادند، مناجات با رب الارباب است از جمله مناجات ها مناجات معروف شعبانیه است که از امیرالمؤمنین و فرزندان او است که در ماه شعبان می خواندند و آن مناجاتی است که برای اهلش عزیز و گرامی است و برای خاطر آن به ماه شعبان مأنوس می شوند بلکه انتظار آن را می کشند و مشتاق آمدن ماه شعبان می شوند و در آن مناجات علوم سرشاری در کیفیّت معامله بنده با خدای متعال است.))

 

 

این قلم ناتوان و این نگارنده کم بضاعت در عظمت شعبان المعظمِ منتسب شده به رسول رحمت و مهربانی چه می تواند بگوید؟! او نیز بسان دیگران فقط می تواند شادمانی اش را از این ماه فرحناک ابراز و امیدوار به بشارت هایی باشد که برای صاحبان عمل نیک در این ماه اعم از روزه و صدقه و... داده شده است.

 

کد خبر 1253942

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha