خبرگزاری شبستان-آران و بیدگل؛
وجود بقاع متبركه و زيارتگاه هاي امامزادگان در جاي جاي شهرها و آبادي ها، پناهگاهي مطمئن و مورد توجه عميق دوستداران و علاقه مندان اهلبيت عصمت و طهارت بوده است.
در يكي از اين اماكن مقدسه، فرزندي از سلاله پاك نبوي و علوي حضرت محمد هلال بن علي«ع» آرميده است، بارگاه شكوهمند و با عظمت در حاشيه كوير مركزي ايران واقع در شهرستان آران و بيدگل در شمالي ترين نقطه استان اصفهان و ۶ كيلومتري شهرستان دارالمؤمنين كاشان است.
حضرت محمد هلال(ع) فرزند اميرالمؤمنين در شب اول ماه مبارك رمضان سال ۱۴ هجري قمري در مدينه منوره متولد شد. حضرت علي«ع» براي اداي نماز مغرب به مسجد رفته بوده كه قنبر غلام آن حضرت خبر ولادت اين نوزاد را به مولايش داد، حضرت با شنيدن اين خبر خوشحال شد و براي اداي شكر اين نعمت به آسمان نگاه كرد چون چشمش به هلال ماه رمضان افتاد فرمود: «هذا هلال وجهه» اين نوزاد رويش چون ماه است به همين مناسبت او را «محمد هلال» نام گذاشت و از آن پس به «محمد هلال بن علي(ع)» شهرت يافت.
مادر محمد هلال(ع) امامه دختر زينب فرزند رسول خدا و ابوالعاص است كه پس از شهادت حضرت فاطمه«س» و بنابر وصيت ايشان، اميرمؤمنان وي را براي سرپرستي فرزندانش به عقد خود درآورد. بنابراين، حضرت محمد هلال«ع» از طرف پدر فرزند بلافصل اميرمؤمنان(ع) و از سوي مادر با دو واسطه به رسول خدا انتساب دارد و در برخي تذكره ها به «محمد اوسط» مشهور است.
درباره كيفيت آمدن حضرت محمد هلال«ع» به آران و بيدگل آمده است: حضرت محمد هلال ابن علي(ع) و برادرش عون با شنيدن خبر شهادت امام حسين(ع) و يارانش، طائف را به طرف خراسان ترك كرده و در شهر طوس اقامت گزيدند. حاكم طوس (قيس بن مره) با شنيدن خبر ورود اين دو بزرگوار و گرد آمدن انبوه شيعيان دور آنان از ترس شورش و قيام، لشكري مهيا كرد و آن دو بزرگوار را به نبرد طلبيد، در اين مبارزه شيعيان زيادي از جمله عون بن علي(ع) برادر محمد هلال به شهادت رسيدند.
محمد هلال(ع) با شنيدن خبر شهادت برادر راه چاره را در اين ديد كه شبانه طوس را ترك و به نقطه اي ديگر مهاجرت كند با اين هدف آن حضرت با ياران خود وداع كرد و شبانه خود را به قلب سپاه دشمن زد و با كشتن و مجروح كردن عده اي در حالي كه خود نيز مجروح شده بود به نقطه اي نامعلوم روانه شد و چند شبي راه پيمود و روزها پنهان مي شد و به استراحت مي پرداخت تا آن كه نزديك حصاري رسيد.
زارعان به كشت و آبياري مشغول بودند، محمد هلال(ع) از آنها نام محل را پرسيد، گفتند: «اينجا آران دشت است.» از ميان آنها پيرمردي به نام يعقوب كه از ياران و دوستان حضرت علي«ع» بود مهمان عزيز را به همراه خود به خانه اي داخل قلعه برد و از او پذيرايي كرد و زخمهايش را مرهم نهاد.
محمد هلال«ع» بارها به يعقوب گفت: من از طائف كه بيرون آمدم در هيچ جا يك دم آرام نگرفتم اما در اين مكان آرامش يافتم، آن حضرت سه سال در آران و بيدگل بود تا اينكه در يكي از شبهاي جمعه آخر ماه رمضان ۶۴ هجري قمري نداي ارجعي حق را لبيك گفته و به جمع جد و پدر بزرگوار و برادرانش پيوست، يعقوب و فرزندانش آن جناب را غسل داده، كفن كردند و پس از نماز او را در همين مكاني كه زيارتگاه اوست به خاك سپردند.
نقل است ايشان در شب رحلت، پيامبر(ص)، حضرت علي(ع)، حضرت زهرا(س)، امام حسن(ع) و امام حسين(ع) و برادرش عون(ع) را در خواب مي بيند در اين ميان پيامبر او را مورد خطاب قرار داده و مي فرمايند: «فرزندم مدتي است كه انتظار تو را مي كشم.» آن حضرت سيبي در دست داشت و به محمد هلال(ع) فرمود: «اين سيب از آن توست، جهد كن تا فردا شب با اين سيب روزه خود را افطار نمايي و نزد ما باشي.»
امروزه مدفن او بوسه گاه هزاران عاشق و دلباخته اهل بيت است كه از گوشه و كنار كشور و ديگر كشورهاي اسلامي به زيارتش مشرف مي شوند، امروزه مزار ايشان ميعادگاه اهل تشيع است كه با گذر زمان و در سايه عشق و ارادت به اسلام و اهل بيت(ع) بر رونق اين زيارتگاه افزوده شده است، چه بسيارند آنان كه با تمسك و توسل به خاندان نبوي گرداگرد ضريح مطهرش دست حاجت به درگاه الهي دراز كرده اند و حاجت روا شده اند.
نظر شما