به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از استان کردستان هر کدام از شهرهای ایران برای خود پر از جاذبههای بینظیر و هیجانتنگیز هستند که میتوانند در جذب توریستهای داخلی و خارجی نقش بسیار مهمی را ایفا کنند.
سنندج یکی از شهرهای توریستی و زیبای ایران است که در غرب کشور قرار گرفته و با شروع فصل بهار و گرمتر شدن هوا، سفر به این شهر نیز رونق بیشتری میگیرد. این شهر مرکز استان کردستان است که جاذبههای تاریخی و طبیعی بسیاری را درون خود جای داده است.
روستای نگل از مناطق گردشگری در استان کردستان دارای محبوبیت زیادی برای طبیعتگران و گردشگران است و به یمن و برکت وجود قرآن این روستا بسیار بین گردشگران محبوب شده است.
این روستا جزو قطبهای گردشگری این استان محسوب میشود و این منطقه گردشگری روستایی است که در بخش کلاترزان شهرستان سنندج در کردستان نیز واقع است و برای دسترسی به روستای نگل در کردستان باید به ۶۵ کیلومتری شهر سنندج که در مسیر سنندج – مریوان قرار دارد نیز بروید.
در واقع قدیمیترین قرآن تاریخی ایران در روستای نِگِل است، این قرآن به روایت پیشینیان یکی از نفیسترین و قدیمیترین قرآنهای تاریخ اسلام محسوب میشود که در صدر اسلام توسط حضرت عثمان برای 4 اقلیم مسلماننشین جهان فرستاده شد و توسط عبدالله بن عمر به این مکان آورده شد و مسجدی را بنا کرد و به همین دلیل مسجد روستا را به نام عبدالله بن عمر نامگذاری کردهاند.
قرآن تاریخی نِگِل در سال 1382 به شماره 2 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده و سالانه پذیرای تعداد زیادی از دوستداران به این کتاب الهی و گردشگران داخلی و خارجی است و مردم روستا و منطقه ارادات خاصی به این قرآن دارند.
این قرآن تاریخی با خط کوفی بر کاغذ ضخیم و قهوهای رنگی نوشته شده است و به علت تشابهش با پوست، در بین مردم به «پوست آهو» شهرت یافته است و شیوه نگارش قرآن مربوط به سده چهارم هجری است، اما مردم روستا آن را به عثمان بنعفان خلیفهٔ سوم نسبت میدهند.
قطع این قرآن رحلی بزرگ و دارای نقطه و اعراب است. از زیباییهای این قرآن مطلا بودن سرسورهها و شمارههای آیات و همچنین مزین بودن به نقوش گیاهی است. طول خود قرآن 38، عرض آن 21 و قطر آن 13 سانتی متر است.
این قرآن طی سالیان گذشته مورد استفاده عموم بوده و چندین بار نیز به سرقت رفته به همین دلیل آسیبهای فیزیکی و شیمیایی زیادی مانند پارگی، لکههای ناشی از اثر انگشت، امضای یابندگان و... دیده است. چند برگ قرآن مذكور پس از سرقتهای پياپی و همچنين بوسيدن و زيارت آن توسط زايرين از بين رفته است.
در همین راستا مقام معظم رهبري براي محفوظ ماندن قرآن از دستبردهاي احتمالي دستور داد جايگاهي محكم و مطمئن براي نگهداري اين قرآن بسازند. هماکنون قرآن در محفظهی شیشهای ضد گلوله بدون شرایط محیطی از نظر دما و رطوبت نگهداری میشود.
در کتاب تاریخی تحفه ناصریه چنین آمده است: (یکی از دهات این بلوک که نگل نام دارد مسجد قدیمی است که به مسجد عبدالله عمر یا عبدالله عمران مشهوراست و قرآنی در این مسجد هست خیلی بزرگ به خط کوفی نوشته شده است).
چگونگی انتقال این قرآن به روستای نگل روشن نیست اما با توجه به گفتهها و حکایات عامه، در زمان صفویه چوپانی در این منطقه مشغول چرای گوسفندان بوده که ناگهان گُل بسیار زیبایی، توجه او را به خود جلب میکند. وقتی گُل را از زمین بیرون میآورد، چالهای پدید میآید و صندوقچهای میبیند.
چوپان که به تنهایی نمیتواند صندوقچه را بیرون آورد، اهالی روستا را خبر میکند. مردم، صندوقچه را بیرون میآورند و قرآن بزرگی در آن صندوقچه مییابند که گویا بر پوست آهو نوشته شده است.
اهالی این امر را به فال نیک گرفته، در همان مکان مسجدی میسازند و روستای نگل نیز که چند کیلومتر دورتر از مکان امروز آن است را به محل جدید انتقال میدهند. مردم بر این اعتقادند چون این قرآن در اثر توجه چوپان به گُلی زیبا، کشف شده بود، این محل به (نوگل) معروف شد و مردم، مسجدی به نام (مسجد نوگل) را بنا نهادند که به مرور زمان به (مسجد نگل) شهرت یافت.
امروز این روستا به واسطه مسجد نگل و قرآن تاریخیش یه محلی برای بازدید گردشگران داخلی و خارجی تبدیل شده است.
نظر شما